Niewielu Amerykanów zdaje się naprawdę rozumieć system monetarny oparty na długu i procencie, jakim posługują się dzisiaj Stany Zjednoczone. Można usłyszeć gdzieniegdzie jakieś szemrania przeciwko obecnemu systemowi finansowemu, a szczególnie przeciwko Rezerwie Federalnej Stanów Zjednoczonych, ale społeczeństwo amerykańskie jako całość nic nie wie na ten temat.
Nasi ojcowie-założyciele, którzy napisali konstytucję Stanów Zjednoczonych w latach 1700-nych, domagali się tego, żeby jedynie kongres federalny posiadał władzę tworzenia i kontroli pieniędzy potrzebnych do zarządzania Stanami Zjednoczonymi. Uważali oni, że wszyscy obywatele kraju powinni odnosić korzyści z wystarczającej i stabilnej waluty oraz mieć udział w zyskach z niej pochodzących. Jako ludzie pełni bojaźni Bożej, którzy rozumieli zło związane z prywatną kontrolą pieniędzy, nie mogli pozwolić na to, żeby pieniądze krajowe były kontrolowane przez osoby prywatne. Dlatego szczególnie jasno zapisali w konstytucji, że rząd narodowy powinien być jedynym twórcą i kontrolerem pieniędzy potrzebnych do rządzenia krajem.
Artykuł 1. konstytucji Stanów Zjednoczonych wyraźnie mówi:
„Kongres będzie miał prawo bić monetę oraz ustalać jej wartość".
Innymi słowy pieniądze do zarządzania Stanami Zjednoczonymi muszą pochodzić bezpośrednio z kongresu USA i muszą znajdować się pod jego kontrolą i kierownictwem. Życzeniem naszych przodków-założycieli było to, żeby kongres Stanów Zjednoczonych zapewniał wystarczającą ilość pieniędzy, które zawsze będą dostępne Amerykanom, by mogli oni dokonywać swoich transakcji biznesowych bez żadnych trudności.
Ponieważ Stany Zjednoczone posiadały system pieniędzy wolnych od długu, stały się przedmiotem zazdrości świata, a zarazem najpotężniejszym i najlepiej prosperującym krajem na Ziemi, „krajem mlekiem i miodem płynącym", jak pisali o USA dziennikarze w tamtych czasach.
Jednak w 1913 r. kongres wystąpił przeciwko konstytucji Stanów Zjednoczonych i przyjął Ustawę o Rezerwie Federalnej (Federal Reserve Act). Prawo tworzenia pieniędzy oraz wszelkiej kontroli nad ich tworzeniem zostało odebrane kongresowi i przekazane korporacji Rezerwy Federalnej (Federal Reserve Corporation), która jest prywatną korporacją kontrolowaną przez bankierów, pracujących dla swoich zysków finansowych czerpanych ze społeczeństwa. Rezerwa Federalna zaczęła emitować to, co nazywa się „banknotami Rezerwy Federalnej" i co służy jako legalna waluta kraju.
Od 1913 r., w którym kongres uchwalił ustawę o Rezerwie Federalnej, prywatni bankierzy stworzyli dziesiątki miliardów dolarów w pieniądzach i kredycie na zarządzanie Stanami Zjednoczonymi. Ale pieniądze te, które uważane są za ich prywatną własność, bankierzy ci pożyczają rządowi i Amerykanom na procent. I oczywiście pieniądze na odsetki nigdy nie są tworzone. Nie ma się co dziwić, że wielu ludzi stało się niewolnikami, próbując związać koniec z końcem. Tak bogaty kraj, jak Stany Zjednoczone, ma teraz najwyższy narodowy dług na świecie (dług, którego USA nigdy nie będą w stanie spłacić). Wszystko dlatego, że posługują się systemem pieniądza tworzonego jako dług.
W 1963 r. John F. Kennedy, który był wtedy urzędującym prezydentem Stanów Zjednoczonych, podjął decyzję wyemitowania swoich własnych pieniędzy na potrzeby kraju, ponieważ wiedział, że banknoty Rezerwy Federalnej, które były używane jako legalna waluta kraju, były emitowane niezgodnie z konstytucją USA. Musiał pomyśleć sobie: „Dlaczego tak bogaty kraj jak Stany Zjednoczone, kraj pełen wszelkiego rodzaju zasobów naturalnych, rozmaitych rodzajów potencjału ludzkiego i wiedzy, został zniewolony przez zadłużający system pieniądza?".
Żaden prezydent USA od czasu Abrahama Lincolna nie ośmielił się sprzeciwić systemowi i tworzyć swoje własne pieniądze, gdyż jakże wielu tak zwanych „demokratycznie wybranych" prezydentów było jedynie instrumentami lub marionetkami w rękach bankierów. Prezydent Kennedy nie bał się przeciwstawić systemowi, gdyż rozumiał jak System Rezerwy Federalnej był wykorzystywany do niszczenia Stanów Zjednoczonych. Jako honorowy i sprawiedliwy człowiek nie mógł on tolerować takiego systemu, który przeżarty był korupcją od A do Z.
4 czerwca 1963 r. prezydent Kennedy podpisał dekret prezydencki nr 11110 (Executive Order 11110), który stanowił poprawkę dekretu prezydenta nr 10289 z dnia 19 września 1951 r. Dało to Kennedy'emu jako prezydentowi Stanów Zjednoczonych prawną możliwość tworzenia własnych pieniędzy potrzebnych do prowadzenia działalności państwa, pieniędzy, które należałyby do społeczeństwa i byłyby wolne od długu i odsetek.
Prezydent Kennedy wyemitował „banknoty Stanów Zjednoczonych" w ilości 4 miliardów 292 milionów 893 tysięcy 825 dolarów w gotówce, które miały służyć jako legalna waluta kraju. Były one wyemitowane jako pieniądze, których potrzebowaliśmy do finansowania nowej produkcji i wycofywane z obiegu, kiedy produkcja ta została zakupiona i skonsumowana.
Było doskonale oczywiste, że Kennedy zdecydował się podważyć system Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych. Zaledwie kilka miesięcy później 22 listopada 1963 r. światem wstrząsnęła szokująca wiadomość o zamachu na prezydenta Kennedy'ego. Nie podano, oczywiście, żadnych powodów, dla jakich ktoś chciałby popełnić tak okropne przestępstwo. Ci, którzy wiedzieli cokolwiek na temat pieniędzy i bankowości nie potrzebowali wiele czasu, aby puzzle połączyć w całość. Z całą pewnością prezydent Kennedy miał zamiar unieważnić Ustawę o Rezerwie Federalnej z 1913 r., by przywrócić kongresowi Stanów Zjednoczonych władzę tworzenia swoich własnych pieniędzy.
Interesujące jest to, że następnego dnia po zamachu na prezydenta wszystkie banknoty Stanów Zjednoczonych, które emitował Kennedy, zaczęły być wycofywane z obiegu. Czy stało się to poprzez dekret prezydencki nowo zaprzysiężonego na urząd prezydenta dotychczasowego wiceprezydenta Lyndona B. Johnsona? Czy prezydent Johnson bał się bankierów? Czy był on jednym z ich instrumentów? W każdym razie wszystkie pieniądze wytworzone przez prezydenta Kennedy'ego zostały zniszczone i ani słowa nie powiedziano Amerykanom. Banknoty Kennedy'ego można dziś kupić tylko w sklepach numizmatycznych, antykwariatach i na placach targowych. Są to te, których posiadacze nie wprowadzili w obieg.
Na ilustracjach możemy porównać „banknot Rezerwy Federalnej" wyemitowany przez centralne banki Stanów Zjednoczonych z „banknotem Stanów Zjednoczonych" wyemitowanym przez prezydenta Kennedy'ego. Wyglądają one prawie tak samo, z wyjątkiem tego, że na jednym mamy u góry napis „Banknot Rezerwy Federalnej", a na drugim w tym samym miejscu napis „Banknot Stanów Zjednoczonych". Poza tym banknot Rezerwy Federalnej posiada zieloną pieczęć, a banknot Stanów Zjednoczonych czerwoną.
Wciąż jest czas, żeby Amerykanie obudzili się i zabrali głos, żeby podjęli akcję, zanim będzie za późno. Inaczej możemy skończyć jako niewolnicy na kontynencie, który nasi przodkowie kolonizowali, rozwijali i o który walczyli. Bankierzy dosłownie okradają Amerykę za pomocą swojego systemu zadłużonego pieniądza. To samo dotyczy wszystkich innych krajów. Przekazujmy informację na ten temat w swoim otoczeniu, rozprowadzając bezpłatne wydania MICHAELA na temat Kredytu Społecznego. Społeczeństwo amerykańskie jako całość musi domagać się, żeby ustawa o Rezerwie Federalnej z 1913 r. została uchylona i żeby przywrócono kongresowi Stanów Zjednoczonych władzę emisji i kontroli ich własnych pieniędzy. Inaczej całe Stany Zjednoczone czeka katastrofa.
John F. Kennedy miał odwagę stanąć w obronie zasad i walczyć o sprawiedliwość. Przeszedł do historii jako prawdziwy patriota Stanów Zjednoczonych. Ale czy my, jako obywatele, mamy odwagę kroczyć za jego przykładem?
