Alina Makowiecka urodziła się 2 grudnia 1928 r. w Wilnie. Tam też mieszkała z rodzicami do 1945 r. Była żołnierzem AK na Wileńszczyźnie. Tak jak większość Polaków po wojnie opuściła swoje rodzinne miasto i została przesiedlona na zachód. Znalazła się w Gdańsku, gdzie uczęszczała do liceum ogólnokształcącego, a w 1946 roku rozpoczęła studia na wydziale biologii Uniwersytetu Toruńskiego, które ukończyła w 1951 roku. W tym też roku wyszła za mąż za Ludwika Makowieckiego. Szczególną jej miłością stała się literatura i książki. Zamiast pracy w zawodzie pracowała w wielu bibliotekach w Gdańsku, aż do emerytury. Dzięki tej pracy poznała i zaprzyjaźniła się z wieloma polskimi pisarzami, którzy często podczas swoich pobytów w Gdańsku odwiedzali ją i jej męża w mieszkaniu we Wrzeszczu, czasem też tam nocowali. Byli wśród nich prozaicy Leopold Buczkowski i Marek Nowakowski, kompozytor i pisarz Stefan Kisielewski, satyryk Janusz Szpotański, reportażysta Krzysztof Kąkolewski, gdański pisarz Zbigniew Żakiewicz i gdański pœta i profesor Kazimierz Nowosielski oraz wielu innych. Byli też aktorzy, malarze, ludzie kultury i polityki. Pani Alina przyjaźniła się z „gdańskim Dürerem”, grafikiem, malarzem i rzeźbiarzem, Ryszardem Stryjcem, o którym napisała krótkie wspomnienie opublikowane w numerze 92 MICHAELA (2017 r.).
Kochała pœzję polską. Spośród polskich pœtów najwyżej ceniła Cypriana Kamila Norwida, Juliusza Słowackiego i Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Zawsze miała pod ręką zbiory ich wierszy, które czytała niemal codziennie. Wiele wierszy znała na pamięć. Znała i ceniła literaturę rosyjską.
Po przejściu na emeryturę postanowiła wraz z mężem Ludwikiem wyjechać na stałe do Kanady do jedynego syna Szczepana (urodzonego w 1952 r.), który tam mieszkał już od kilku lat. Było to w 1989 r.
W Kanadzie brała udział w życiu Polonii. Współpracowała z czasopismami polonijnymi i katolickimi, jak np. wychodzący w Toronto miesięcznik „Katolik i życie”, polskie wydanie dwumiesięcznika MICHAEL, tygodniki : „Głos Polski”, „Goniec”. Pisała artykuły. Była jedną z założycielek koła Rodziny Radia Maryja w Kanadzie w latach 1990-tych i czynnie brała udział w jego działaniach.
W Polsce walczyła o wyzwolenie Ojczyzny z rąk komunistów. Aktywnie działała w podziemnej opozycji lat 1970. i 1980., wspomagając m. in. Ruch Młodej Polski, a jej otwarty dom w Gdańsku był schronieniem dla prześladowanych i młodych dzialaczy opozycji. Za tę działalność została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Była odważnym człowiekiem, walcząc o wiarę, prawdę i sprawiedliwość, zgodnie z dewizą Bóg, Honor, Ojczyzna. W jej życiu Pan Bóg zawsze był na pierwszym miejscu.
Alina Makowiecka odeszła do Domu Ojca 18 czerwca 2020 r. w Toronto w Kanadzie.
W MICHAELU opublikowaliśmy szereg jej artykułów i opowiadania z czasu wojny. W tym numerze zamieszczamy opowiadanie z cyklu „Fotografie wileńskie”.
