W końcu – zadaję sobie pytanie – czym okaże się czyściec ? Słownik mówi nam, że jest to miejsce męki, w którym dusze sprawiedliwych są oczyszczane, nim zostaną przyjęte do raju. Jest to miejsce, w którym się cierpi.
W ten sposób widzimy, że słowo „czyściec” oznacza „oczyszczenie”. A ponieważ wszyscy w jakimś stopniu jesteśmy grzesznikami, to wszyscy mamy potrzebę oczyszczenia z grzechów, zaniedbań i niedoskonałości, byśmy mogli zostać przyjęci do Królestwa wiecznej chwały i cieszyć się jego posiadaniem.
Możemy dokonać tego oczyszczenia jeszcze podczas życia, jeżeli Bóg da nam na to czas. Trzeba prosić Boga o wybaczenie przez szczery żal za grzechy i postanowienie poprawy swego życia, wypełniając pokutę, przyjmując sakrament pokuty – jeśli grzechy są ciężkie lub śmiertelne – tak, by kapłan w imieniu Boga odpuścił nam grzechy ; a także ofiarowując Bogu wyrzeczenia i dobre uczynki dla naprawienia zła, które popełniliśmy.
Trzeba prosić o wybaczenie bliźniego, jeśli nasze grzechy w jakiś sposób go dosięgły, obraziły go, wyrządziły mu krzywdę, czyli naraziły jego dobre imię, jego honor i osobistą uczciwość, nakłoniły go do popełnienia jakiegokolwiek zła, jeśli oszukaliśmy go i zwiedliśmy na złą, poniżającą i nikczemną drogę, jeśli przez dawanie złego przykładu, przez sztuczki, zwodnicze słowa i złe rady utrudnialiśmy mu – przez brak szacunku do jego praw jako człowieka – podnoszenie własnej wartości, jeśli prześladowaliśmy go przez zazdrość i zawiść, jeśli chcieliśmy zawładnąć jego dobrami, zająć jego miejsce itp.
Wszystkie te rzeczy i wiele innych, o których nie potrafię mówić, są niezgodne z Przykazaniami Bożymi i wymagają wielkiego oczyszczenia nawet wtedy, gdy z nich się wyspowiadaliśmy i gdy zostały nam już wybaczone, a my przyjęliśmy za swój czyn karę ciężką lub lekką, lecz nie zostały wystarczająco zadośćuczynione w sensie doznania oczyszczenia, tak by przez to oczyszczenie móc stać się godnymi do przyjęcia do Ogromnego Oceanu Bożego Jestestwa.
To oczyszczenie, któremu nadano nazwę „czyściec”, może wymagać krótszego lub dłuższego czasu, w zależności od liczby naszych grzechów, zaniedbań i niedoskonałości oraz stopnia ich ważkości, którym w pełni nie zadośćuczyniliśmy przez naprawienie krzywd, dobre uczynki, pokutę i modlitwy. A w jaki sposób doznajemy oczyszczenia ? Jeżeli chodzi o mnie, wydaje mi się, że to, co nas oczyszcza, to miłość, ogień Boskiej miłości przekazany przez Boga duszom w stopniu, w jakim każda dusza odpowiada na miłość. Mówi się, że dusza otrzymała łaskę śmierci w doskonałym akcie miłości, miłości, która całkowicie oczyszcza, tak by dusza mogła iść prosto do Nieba. Widzimy, że to miłość nas oczyszcza wraz ze skruchą. W ten sposób mały czy duży płomień miłości – nawet gdyby był tylko dymiącym knotem – nie zgaśnie, lecz będzie się iskrzył i wzrastał, aż oczyści całkowicie duszę i zamieni ją w godną przyjęcia do życia w Ogromnym Oceanie Bożego Jestestwa, by wraz z innymi błogosławionymi brać udział w mądrości, mocy, nauce i woli Bożej w stopniu, w jakim Bóg pragnie przekazać to wszystko każdej duszy.
Widzimy tutaj, że nasz pobyt w czyśćcu może być bardziej lub mniej przedłużany, w zależności od stanu łaski i stopnia miłości Boga, w którym znajdujemy się w momencie przechodzenia z życia ziemskiego, by wejść w sferę życia nadprzyrodzonego – z naszych czasów do wieczności. (PzF, s. 34-35)
Siostra Łucja
