Ostatecznym celem Państwa czy też Narodu jest rozwój narodowego życia w taki sposób, by nie tylko nie powstrzymywać nadprzyrodzonego życia członków Mistycznego Ciała Chrystusa. Prąd znany jako protestancka reformacja może być określony jako próba kontynuowania wiary w Chrystusa przez niektóre kraje przy jednoczesnym odrzuceniu porządku ustanowionego przez Chrystusa dla szerzenia wśród ludzi Łaski życia Nadprzyrodzonego. Protestantyzm złamał tę wspólnotę europejskiego poddania się Ponadnarodowemu i Nadprzyrodzonemu Kościołowi Chrystusa. Nie stworzył on naturalistycznej międzynarodowej organizacji na miejsce Kościoła katolickiego. To bowiem było zarezerwowane dla Rewolucji Francuskiej 1789 r.
Rewolucja Francuska zapoczątkowała dominację masońskiego naturalizmu na świecie. Z upływem czasu państwo za państwem przeczyło, że miało jakikolwiek obowiązek uznania Boskiego Planu objawionego przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, innymi słowy, odmawiało zorganizowania życia społecznego w taki sposób, by umożliwić życie członków Chrystusa w harmonii z oddaniem się Trójcy Świętej, wyrażonym w Mszy św.
Odwrotnie, państwa te dążyły do zorganizowania życia społecznego pod wpływami masońskiego naturalizmu. Za masonerią ukazała się inna naturalistyczna siła niegdyś wybranych ludzi i stopniowo siła ta starała się przygotować drogę dla jej przyszłego anty nadprzyrodzonego mesjasza. Żydzi wszędzie używali masonerii, aby zapewnić sobie prawo otrzymania obywatelstwa w niegdyś chrześcijańskich krajach. Widzimy więc masonów, takich jak Mirabeau, Gregoire i innych, działających w realizacji tego projektu na posiedzeniach francuskiej Konstytuanty w latach 1789-1791.1
A więc państwa, które wyrzekły się Nadprzyrodzonego Mesjasza, dopuściły do swego wnętrza silnie zorganizowane obce ciało dążące do podporządkowania tych państw naturalnemu mesjaszowi i w tym celu korzystające z naturalizmu wolnomularstwa.
Odrzucenie panowania Chrystusa Króla, bez którego społeczeństwo nie może być wolne od zasadniczych błędów i stopniowe narzucanie żydowskiego narodowego charakteru czy też metody, okazało się katastrofalne dla niegdyś chrześcijańskich i katolickich narodów. Państwa te teraz zaczynają reagować. Jednakowoż forma i metoda tej reakcji gdzieniegdzie ujawnia poważne ślady procesu zepsucia, jakiemu narody te uległy. Naturalizm i błędne filozofie, będące rezultatem tego wpływu na ludzki umysł, wciąż działają, nawet gdy poczynione zostały wysiłki, by ten zły wpływ usunąć.2
Seria narodowo-socjalistycznej reakcji i buntów uzyskała w języku propagandowym nazwę „faszyzmu". Natomiast o krajach rządzonych przez żydowsko-masońskie instytucje mówi się, że są to „demokracje".
Z innego punktu widzenia tarcie pomiędzy „demokracją" i „faszyzmem" charakteryzuje się walką pomiędzy pożyczaniem pieniędzy, innymi słowy, pomiędzy systemem, w którym środki płatnicze biorą swój początek w zadłużeniu u pewnych grup prywatnych osobistości mających na celu manipulacje poziomem cen w różnych krajach, a systemem, gdzie pieniądz, jako ustabilizowana miara wartości, ułatwia wymianę dóbr ekonomicznych w ich rzeczywistej wartości. Katolicy muszą wiedzieć i brać pod uwagę fakt, że od czasu przybycia do Anglii Wilhelma Orańskiego i założenia Banku Anglii (Bank of England), ci, którzy kontrolują kredyt i manipulują środkami płatniczymi, stopniowo przywłaszczyli sobie funkcję uzurpującą suwerenną władzę w nowoczesnych państwach i obecnie zorganizowali się w jeden wielki kombinat.
„Demokracja" jest po prostu inną nazwą „raju dla lichwiarzy", jest krajem, w którym środki płatnicze są emitowane w formie długu zaciągniętego u członków tego wielkiego, prywatnego syndykatu.
Tak jak właściciele wielkich domów handlowych dążą do zniszczenia indywidualnych kupców, tak międzynarodowy syndykat, znany jako Bank Rozliczeń Międzynarodowych (Bank of International Settlements) dąży do unicestwienia bytów znanych jako narody, a raczej do podporządkowania ich swym dyktatom. Natomiast narody „faszystowskie"3 odmawiają wyrzeczenia się swych praw i nie chcą podporządkować się wielkim monopolom. Jednym słowem narody te nie chcą pożyczać pieniędzy od lichwiarzy.
Te „suwerenne państwa" jak Niemcy, Hiszpania, Polska, Włochy, Japonia, są stosunkowo małymi niezależnymi przedsięwzięciami… w tym wypadku jednak są one przedsięwzięciami, które miały odwagę rzucić wyzwanie wielkim kredytowym instytucjom czy też międzynarodowym bankom, na których pomoc finansową państwa te miały liczyć z uwagi na zabezpieczenie kontynuowania swej egzystencji.
To nie naród angielski, lecz interesy międzynarodowych banków, których agentami są wszystkie „demokratyczne" rządy, z pogróżkami głośno domagają się przywrócenia ich ekonomicznej pozycji w krajach „faszystowskich".
Czyż nie jest o wiele gorszą sytuacja, w której całe społeczeństwo danego kraju jest nakłaniane w kierunku naturalizmu za pomocą finansowych wpływów centralnych banków i Banku Rozliczeń Międzynarodowych? Organ kontrolujący Bank Angielski (Bank of England) jest tajną komórką. Wysiłki Komitetu Macmillana (1929) w celu wyjaśnienia tej sprawy „okazały się całkowicie bezowocne... i rzeczywiście dowody przedstawione w tej sprawie przez Monatague Normana, to po prostu opracowane zestawienie nie wiążących i wymijających odpowiedzi"4. Natomiast żydowska kontrola złota (na świecie) nie jest otoczona taką tajemnicą. Przedstawiciele trzech nieżydowskich firm spotykają się codziennie z przedstawicielami trzech żydowskich firm o godzinie za 10 minut jedenasta (przed północą) w biurze Rothschilda przy ulicy St. Swithin's Lane (Londyn) w celu uzgodnienia ceny złota na dany dzień. Rothschildowie panują na światowym rynku złota.5 Tym, co twierdzą, że także liczni chrześcijanie są zainteresowani w popieraniu takiego systemu monetarnego, który nie pozwala na prawidłowe rozprowadzanie dóbr materialnych, ja odpowiadam, że wielu z nich to masoni zatruci jadem naturalizmu, natomiast liczni inni chrześcijanie to po prostu ślepe narzędzia.
H. T. Mills w pracy zatytułowanej „Pieniądze, polityka i przyszłość" pisze: „Możemy z grubsza podać charakterystyczne cechy narodów, które dzisiaj dzielą świat na dwa wrogie sobie obozy, jak następuje: TAK ZWANE DEMOKRACJE; to są kraje z walutą opartą na wartości złota; silne wolnomularstwo; silny element komunistyczny; te kraje są członkami Ligi Narodów (z wyjątkiem Stanów Zjednoczonych z powodu specjalnych okoliczności) – przeciwko: (STOSUNKOWO) UWOLNIONE OD ŻYDÓW'DYKTATURY'charakteryzujące się jako kraje, których waluta jest oparta na produkcji; masoneria zgnębiona; silny element narodowy; nie są członkami Ligi Narodów (z wyjątkiem Włoch – zresztą tyle było korzyści z ich członkostwa, co i bez nich). Rosja sowiecka również może być, bez większych trudności, włączona do pierwszej grupy. Ona jest dominowana przez siłę pieniądza, który przede wszystkim stworzył bolszewizmowi możliwości bytu".6
Ks. dr Denis Fahey
tłumaczył Władysław West-Duszyński
1.) „Deputowani, którzy spowodowali powzięcie przez Konstytuantę uchwały o emancypacji Żydów, byli wszyscy masonami". „L'Enrtee des Juifs dans la Societe Francaise", autor: L'Abbe Lemann, str. 356. L'Abbe Lemann był Żydem, który przyjął chrzest.
2.) Te błędne filozofie są częściowo rezultatem buntu przeciwko Mistycznemu Ciału Chrystusa (przeciwstawienie się Bogu wpływa katastrofalnie na umysł ludzki), a także błędne filozoficzne teorie są częściowo rezultatem zepsucia spowodowanego żydowsko-masońskim wpływem.
3.) Należy pamiętać, że tekst ten ukazał się w roku 1939.
4.) Patrz Fakty o Banku Angielskim (Facts about the Bank of England) autorstwa A. N. Fielda, str. 4
5.) Patrz strony 136-138 książki autorstwa M. G. Marchina pod tytułem Żydowski problem Wielkiej Brytanii (Britain's Jewish Problem). Na stronie 137 autor podkreśla, że Południowa Afryka i Rosja Sowiecka, dwa kraje będące największymi producentami złota, są kontrolowane przez Żydów, a także nadmienia, że Ameryka, kraj posiadający największą ilość złota na świecie, jest także częściowo kontrolowana przez Żydów.
6.) Zgodnie z czasopismem Le Grand Occident z sierpnia 1935 r., które przytacza z rosyjskiego dziennika wydawanego w Paryżu: masońskie loże istnieją w Rosji sowieckiej. Praca H. T. Milesa została opublikowana na parę miesięcy przed wybuchem drugiej wojny światowej.
