W 1962 r. odwiedziłem mojego przyjaciela, Gedeona Therriena, mieszkającego w St. Felicien, w regionie Lac Saint-Jean w prowincji Quebec. Gedeon był oburzony, że wielu Kredytowców Społecznych zostało zafascynowanych politykiem, Realem Caouettem. Uderzył w stół i wykrzyknął :
„Ja, Gedeon Therrien, nigdy nie zdradzę prawdziwego Kredytu Społecznego Louisa Evena ! Pozwól, że opowiem ci o czymś, co przytrafiło się Louisowi Evenowi, a zrozumiesz.
W 1938 roku, podczas Wielkiego Kryzysu, Louis Even przybył do St. Felicien, aby poprowadzić spotkanie, które miało się odbyć w stodole Josepha-Arthura Boucharda. Wiele osób na nie przybyło i słuchało uważnie słów Louisa Evena. Rozumieli, w jaki sposób Kredyt Społeczny wydobyłby ich rodziny z nędzy. Pan Even sprzedał wszystkie książki, które ze sobą przywiózł. Spotkanie okazało się wielkim sukcesem, a entuzjazm dla tej sprawy był wielki.
Po spotkaniu zapytał, czy ktoś mógłby go przenocować. Wielu zaproponowało, że to zrobi, ale to ja miałem szczęście, że przyjmowałem go w moim domu. Nie trzeba dodawać, że tego wieczora poszliśmy spać późno ! W tym czasie nie umiałem czytać, ale prelekcja Louisa Evena w tej stodole zachęciła mnie do nauki czytania po to, żebym mógł studiować broszury Kredytu Społecznego Les Cahiers du Crédit Social (Zeszyty Kredytu Społecznego), a później VERS DEMAIN1.
Następnego dnia odwiozłem Louisa Evena na stację kolejową i ruszyłem do pracy. Ale poplecznicy polityków, przywódcy wioski, ludzie, którzy wspierali polityków takich jak Real Caouette, nie docenili przyjęcia, jakie otrzymał Louis Even i dali mu to znać na swój własny sposób. Louis Even czekał na peronie kolejowym. Sześciu mężczyzn, którzy obserwowali go z daleka, chwyciło go, zaprowadziło do garażu i wylało mu na głowę wiadra zużytego oleju silnikowego. Louis Even był całkiem bezbronny. Nie tylko został zaatakowany przez sześciu mężczyzn, ale także miał 53 lata i był głuchy. Szydzili z jego nieszczęsnego stanu i powiedzieli mu : „Idź teraz uczyć swojego Kredytu Społecznego !”.
Pokryty olejem, przeszedł przez całą wioskę z powrotem do mojego domu. Kiedy moja żona go zobaczyła, wykrzyknęła : „Co się Panu stało !”. Odpowiedział jej, uśmiechając się, jak zawsze : „Garstka ludzi dowiodła, że bardziej mnie lubią niż innych. Czy byłaby Pani tak dobra, by pożyczyć mi ubranie, żebym mógł pojechać do Chambord na dzisiejsze wieczorne spotkanie ?”.
Moja żona odpowiedziała : „Myśli Pan, że pojedzie Pan dalej po tym, co się stało !”. Odpowiedział z uśmiechem : „Och ! Jeśli nie stanie się nic gorszego, będę bardzo szczęśliwy !”.
I Gedeon Therrien powtórzył z mocą : „Zdradzić Louisa Evena ? Nigdy !”.
Louis Even poprosił następnie panią Therrien, aby nie opowiadała nikomu o tej historii.
Alphonse Pelletier
1.) VERS DEMAIN – francuskie czasopismo założone przez Louisa Evena w 1939 r. poświęcone Kredytowi Społecznemu, które ukazuje się nieprzerwanie do dzisiaj. Jego wersją polską i angielską jest dwumiesięcznik MICHAEL
