Na podstawie Przeobfitej miłości rodzinnej ks. Billa McCarthy'ego, MSA
„Niewiastę dzielną któż znajdzie? Jej wartość przewyższa perły. Serce małżonka jej ufa, na zyskach mu nie zbywa; nie czyni mu źle, ale dobrze przez wszystkie dni jego życia" (Prz 31, 10-12)
1) Rozwiń intymną, osobistą relację z Jezusem Chrystusem. On jest twoją podstawową miłością. Pozwól Mu cię poruszyć, przebaczyć, przemówić do ciebie, poprowadzić cię, uzdrowić i napełnić. Staraj się prowadzić duchowy dziennik inspirujących przekazów, które od Niego wyczuwasz, nawet jeśli wpisy są tylko krótkimi, zachęcającymi i inspirującymi zdaniami; podziel się nimi z mężem.
2) Utrzymuj swoje priorytety w porządku. Najpierw Jezus, potem mąż, po trzecie dzieci itd. Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić dla swojego męża, to kochać Jezusa i widzieć Go w swoim mężu, pomimo wszelkich wad i słabości, jakie może mieć twój mąż. Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić dla swoich dzieci, to pokazać im, że kochasz ich ojca. Staraj się nie pracować poza domem. Jeśli musisz pracować poza domem, postaraj się, aby praca nie kolidowała z twoimi podstawowymi obowiązkami jako katolickiej chrześcijańskiej żony, matki i kobiety żyjącej pośród współczesnego świata. W obowiązkach domowych tego trojakiego aspektu twojego jedynego powołania jest wielka godność. Opracuj tygodniowy harmonogram, przeznaczając główny czas dla Jezusa, dla twojego męża i dla każdego dziecka.
3) Uświadom sobie, że jesteś sercem domu, a twój mąż jest głową domu. Zarówno głowa, jak i serce współdziałają dla dobra całego ciała, które w tym przypadku jest rodziną. Nawet na poziomie czysto naturalnym, głowa i serce pracują razem dla dobra ciała: serce pompuje krew do głowy, głowa ją przetwarza i jest w stanie funkcjonować i pracować racjonalnie. Twoim głównym obowiązkiem i odpowiedzialnością jest praca z mężem i wspieranie go swoją miłością. Miłość jest twoim największym darem.
4) Niech twój mąż pozna problemy i trudności, których doświadczasz ty i twoje dzieci, starając się prowadzić dobre chrześcijańskie życie w świeckim społeczeństwie. Pamiętaj, że chrześcijanie są powołani do bycia „w świecie, ale nie ze świata". Pracuj z Bogiem i mężem nad rozwiązaniami. Na przykład telewizja jest niebezpieczna z powodu przemocy i rozwiązłości seksualnej, które dominują obecnie w wielu programach. Zdecyduj z mężem, które programy telewizyjne pozwolisz oglądać rodzinie. Ty i twój mąż musicie być także pod tym względem zdyscyplinowani.
5) Módl się regularnie ze swoim mężem. Podziel się z nim swoimi spostrzeżeniami. Jeśli prowadzisz duchowy dziennik, podziel się tym z nim. Proś i pozwól Panu, aby uświęcił i oczyścił twoją relację z twoim mężem. Proś Pana o siłę, by kochać swojego męża z taką samą miłością i czystością, jaką Pan ma dla ciebie i Swojego Kościoła.
6) Spędź mądrze czas z każdym dzieckiem, kochając je w pełni tak, jak potrzebuje. W życiu dziecka nie ma nic do porównania z miłością matki. Intuicyjnie poznasz potrzeby i problemy każdego dziecka. Traktuj każde dziecko w wyjątkowy i osobisty sposób. Siła afirmującej miłości matki jest ogromnie nieprzeparta i jest czymś naprawdę wspaniałym. Dzieci tego potrzebują. Potrzebują tego do pełnego i prawidłowego rozwoju. Dziel się otwarcie ze swoimi dziećmi i pozwól im być z tobą otwartymi. Powinnaś znać ich lęki, zmartwienia i pokusy. Módl się codziennie o przewodnictwo i mądrość – zarówno dla siebie, jak i dla nich. Odważ się karać z miłością i stanowczością.
7) Wspieraj męża w zorganizowaniu w twoim domu miejsca na rodzinne nabożeństwa. Zachęcaj członków rodziny podczas rodzinnych nabożeństw, aby oddali wszystko w ręce Boga – zmartwienia, lęki, wątpliwości, trudności i pokusy. Załóż rodzinną „Księgę próśb" podobną do tej, która znajduje się w twoim kościele parafialnym i do której członkowie rodziny mogą się swobodnie wpisywać. Wpajaj im Prawdę, że Bóg jest naprawdę ich Ojcem i że Najświętsza Maryja Panna jest naprawdę ich Matką. Wpajaj im także, że Duch Święty jest naprawdę obecny w każdym z nich, pragnąc aktywnie działać w życiu każdego z nich. Przypominaj im, że Jezus żyje w ich sercach, przemawia do nich, nieustannie ich kocha i jest gotów im przebaczyć. Zachęcaj członków rodziny do korzystania z sakramentaliów. Sakramentalia to „znaki święte, które z pewnym podobieństwem do sakramentów oznaczają skutki, przede wszystkim duchowe, a osiągają je przez modlitwę Kościoła" (Katechizm Kościoła Katolickiego). Przykładami sakramentaliów są Znak Krzyża, woda święcona, zaciągnięcie się do brązowego szkaplerza Matki Bożej z Góry Karmel, medale religijne, błogosławieństwa, pielgrzymki, procesje, Drogi Krzyżowe, sztuka sakralna, różańce i kult relikwii. Chociaż sakramentalia różnią się od siedmiu sakramentów, nadal są bardzo ważne w życiu katolickiego chrześcijanina. Zachęcaj także do spontanicznych odwiedzin Najświętszego Sakramentu z członkami rodziny, na przykład podczas załatwiania spraw w mieście.
8) Staraj się nadać ton prostemu, skromnemu i pozbawionemu przemocy stylowi życia. Jest to wyzwanie w materialistycznej, poszukującej przyjemności i indywidualistycznej kulturze, w której żyjemy dzisiaj. Jesteś tu wezwana do cnót heroicznych – tego samego zachowania, za które człowiek jest kanonizowany jako Święty. Gwiazdy filmowe, bohaterowie telewizyjni i bohaterowie sportowi generalnie nie są najlepszymi wzorami do naśladowania dla dzieci. Obserwuj piosenki, których słuchają twoje dzieci, i plakaty, które wieszają w swoich sypialniach. Wymaga to mądrości zarówno ze strony ciebie, jak i twojego męża – oraz stanowczej, pełnej miłości dyscypliny i porządku od was obojga.
9) Spróbuj rozeznać ze swoimi dziećmi – indywidualnie – wezwanie Pana do każdego z ich życia. Każde dziecko jest wezwane do stawiania Boga na pierwszym miejscu i służenia Mu całym sercem. To trudne, ale i heroiczne zadanie w dzisiejszym świecie. Możesz nauczyć swoje dzieci, jak to robić. Módl się o mądrość i wiedzę.
10) Uczyń z mężem niedzielę prawdziwie Dniem Pańskim i dniem rodzinnej wspólnoty. Zachęcaj swoją rodzinę do częstego uczestnictwa w sakramencie spowiedzi i przyjmowania sakramentu Najświętszej Eucharystii. Pomóż w regularnym celebrowaniu sakramentów przez członków twojej rodziny. Sakrament spowiedzi należy odbywać przynajmniej raz w miesiącu, a sakrament Eucharystii przyjmować przynajmniej raz w tygodniu. Idź ze swoją rodziną na niedzielną Mszę Świętą jako z rodziną. Ponownie zrób wszystko, co w twojej mocy, aby niedziela była dniem Pańskim i dniem rodzinnej wspólnoty; to jest dzień modlitwy, relaksu i rekreacji. Wymaga to kreatywności, wyobraźni i częstego planowania z wyprzedzeniem. Poproś męża i starsze dzieci o opinie w tej kwestii. Pamiętaj, że każda dobra i zdrowa rekreacja jest tak naprawdę „odtworzeniem" zarówno ciała, jak i duszy.
Ks. Bill McCarthy, MSA
