Ewidentne do­wody groźby znisz­czenia Ko­ścioła i spo­łe­czeństw

Motto:

"W końcu bądźcie mocni w Panu – siłą Jego potęgi. Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzch­nościom, przeciw Władzom, przeciw rzą­d­com świata tych ciemno­ści, przeciw pier­wiastkom duchowym zła na wyżynach nie­bieskich." – św. Paweł (List do Efezjan 6:10-12)

Papież Jan Paweł II w całym swoim pontyfika­cie przeciwstawia cywilizacji śmierci – cywilizację życia. Temu celowi między innymi ma służyć ency­klika Evangelium vitae – najdłuższa encyklika kie­dykolwiek opublikowana. Na konferencjach w obronie życia w Rzymie stanowiła ona przesłanie do biskupów i katolików, którzy idą na kompromis, jeżeli chodzi o styl życia uwzględniający antykon­cepcję. W przeszłości prawie 50% amerykańskich i europejskich biskupów wystąpiło przeciwko Papie­żowi Pawłowi VI – ze względu na jego encyklikę w obronie życia: Humanae vitae.

Spisek przeciwko życiu

Obecnie do konspiracji przeciwko życiu wcią­gnięte są instytucje i organizacje międzynarodowe i ponadnarodowe, o czym pisaliśmy obszernie w numerze 22 MICHAELA (maj-czerwiec-li­piec2003).

Wielki belgijski filozof i teolog naszych czasów, ks. prof. Michel Schooyans, twierdzi, że jest to walka bogatych krajów (znanych jako G7) prze­ciwko biednym krajom Trzeciego Świata (G77). Kraje biedne to 80% populacji świata i dlatego li­czebnie są zagrożeniem dla krajów bogatych, je­żeli chodzi o globalną kontrolę. Więc trzeba zmniejszyć liczbę ludności poprzez antykoncepcję i aborcję, poprzez indoktrynację, szczególnie mieszkańców najbardziej biednych krajów, wma­wianie im, że to jest walka o ich prawa "do steryli­zacji, antykoncepcji i aborcji."

Uruchomione są różne strategie "naukowe", mające przekonać ludzi biednych krajów, że jeżeli przestaną się rozmnażać, albo bardzo ograniczą przyrost naturalny, to będą bogatsi, tak jak miesz­kańcy krajów półkuli północnej. Mają jakby do wy­boru: bieda albo bogactwo.

Ks. prof. Michel Shooyans mówi w swoich pra­cach, że jest to oczywiście: "...nic innego jak wielkie kłamstwo! Jest to totalitaryzm. Świat musi zaprotestować przeciwko tej tyranii!"¹

Metody walki

Do tej walki przeciwko życiu nie potrzeba już broni konwencjonalnej. Obecnie środki są bardziej dyskretne i efektywne. W tę walkę zaangażowana jest nauka: biologia, medycyna, agronomia, różne technologie, badania demograficzne. Współczesny IMPERIALIZM nie tyle ma obecnie podłoże poli­tyczne, ekonomiczne, czy militarne, ile raczej psy­chologiczne i naukowe. Dąży do stworzenia NO­WEGO PORZĄDKU ŚWIATA, JEDNEGO RZĄDU ŚWIATOWEGO.

W książkach Zbigniewa Brzezińskiego „Era technotroniczna" ("Techno­tronic Era") z 1981 r. i Aurelio Peccei „Przed nami przepaść" ("The Chasm Ahead") jest mowa o tym, że trzeba się skoncen­trować na wzięciu pod kontrolę Ameryka­nów, nisz­cząc ich system wartości i czyniąc z nich hedoni­stów, a następnie zniszczyć resztę świata poprzez globalne kryzysy ekonomiczne. Ludzie podpo­rządkują się wtedy łatwiej idei Nowego Po­rządku Świata, bez którego w przyszłości nastąpi między­narodowy chaos. Związek Radziecki połą­czy się z NATO i jako partner USA byłby odpowie­dzialny za rozwiązywanie kryzysów światowych i planowa­nie globalne.

Im mniej będzie ludzi na świecie, tym łatwiej będzie globalistom rządzić. Potrzebne tu jest kłam­stwo, że ludzi jest za dużo, a bogactwa naturalne ograniczone i w końcu się wyczerpią i nie da się ich uzupełnić. A przecież nikt nie jest w stanie do­kład­nie policzyć wszystkich bogactw naturalnych ziemi i wiele z obecnych bogactw naturalnych w poprzed­nich wiekach nawet za takie nie uważano. Praw­dziwym bogactwem są ludzie z ich nieograni­czo­nymi możliwościami umysłowymi. Jako przy­kład można podać, że na złożach ropy w Teksasie żyli kiedyś Indianie i nawet nie wiedzieli, że pod nimi w ziemi są jakieś bogactwa do wykorzystania.

Wiele narodów z krajów Trzeciego Świata uwierzyło w to, że ich prawdziwym wrogiem i gnę­bicielami są Amerykanie, podczas gdy większość Amerykanów nie ma zielonego pojęcia, że taki złowrogi schemat funkcjonuje. Są oni takimi sa­mymi ignorantami jak reszta świata. Gdyby wie­dzieli, że istnieje taki niegodziwy plan zniszczenia i zniewolenia świata, nigdy by go nie zaakceptowali.

Niewielka część Amerykanów, która zna ten plan zachowuje milczenie. A tymczasem tzw. Ko­mitet 300 (Committee of 300) chce zdominować świat. A poszczególnymi etapami prowadzącymi do tego celu są:

1. zniszczenie Ameryki.

2. zniszczenie reszty świata.

3. zniszczenie Ko­ścioła rzym­sko-katolickiego.

Ameryka służy jako podstawa tego planu, ze względu na swoją opinię mocnego kraju – przy­wódcy. Ponadto budowniczowie Nowego Porządku Świata kontrolują również amerykański system monetarny poprzez Bank Rezerwy Federalnej i poprzez Radę Stosunków Zagranicznych (Council of Foreign Relations) założoną przez Rockefellera, która oddziaływuje na Biały Dom i Departament Stanu.

Program kontroli populacji, który wprowadza w życie USA, ma według Kissingera zabezpieczyć domi­nację USA nad światem i zapewnić bezpie­czeń­stwo narodowe krajowi.

NSSM200

Sekretarz Stanu Henry Kissinger przekonał prezydenta Richarda Nixona do podpisania doku­mentu (1971 r.) pod nazwą Memorandum Studiów nad Narodowym Bezpieczeństwem Publicznym – NSSM200 (National Security Study Memorandum 200). We­dług tego dokumentu, który odkryto w 1989 r. głównymi programami anty-populacyjnymi były objęte kraje: Indie, Nigeria, Meksyk, Indone­zja, Brazylia, Fili­piny, Tajlandia, Egipt i Kolumbia.²

Komitet 300

Zarówno naród amerykański jak i narody bied­nych krajów są manipulowane przez ludzi mają­cych władzę polityczną i ekonomiczną i narzucają­cych swoje prawa. To nie jest demokracja, to tota­litaryzm. Cały świat będzie za wszystko obarczał winą amerykański imperializm, podczas gdy praw­dziwi władcy świata działają z ukrycia i chcą także zniszczyć USA. Są oni zakorzenieni w różnych na­rodowych i ponadnarodowych organizacjach, które albo kontrolują, albo posiadają, takich jak: banki, kompa­nie ubezpieczeniowe, biznesy międzynaro­dowe, przemysł ropy naftowej, agendy rządowe, fundacje i tysiące innych. Wszystko to tworzy Ko­mitet 300, istniejący już około wieku.³

Komitet 300 ma do swojej dyspozycji:

    1. Nielimitowane fundusze poprzez glo­balną kontrolę największych banków na świe­cie, od któ­rych są zależne 183 kraje członkow­skie ONZ.

    2. Kilkaset centrów badawczych w USA, Eu­ro­pie i innych krajach.

    3. Kilka tysięcy inżynierów społecznych.

    4. Największe korporacje medialne w USA, Eu­ropie i na świecie.

    5. Inteligentne raporty szpiegowskie via sa­te­lity z KGB, CIA, INTERPOL-u i innych.

    6. System bankowy prawie każdego rządu.

    7. Kontrolę nad głównymi członkami rzą­dów poprzez agencje: CFR, TC, RIIA, Tavistock, Klub Rzymski, Iluminatów, Rothschildów, Bil­der­bergersów, itd.

ONZ

W książce „Era technotroniczna"  ("Technotro­nic Era") Brzeziński mówi o metodach kontroli USA i następnie całego świata poprzez ONZ. Mówi o klonowaniu i robotoidach, o stworzeniu lu­dzi, któ­rzy działają i wyglądają jak lu­dzie, ale nimi nie są. Masy jednak nie powinny się interesować tym, co się wokoło nich dzieje. W tym celu trzeba je uśpić przy pomocy różnych widowisk sporto­wych, pro­gramów pobudzających pożądli­wość i nieograni­czone fantazje seksualne, muzyki rocko­wej, udo­stępniania narkotyków. W tym samym czasie zwiększy się społeczną i polityczną kontrolę nad obywatelami w celu przygotowania się do opano­wywania ewentualnych kryzysów społecz­nych. Powstała Federalna Agencja do walki z kry­zysami – FEMA (Federal Emergency Management Agency).⁴

Pracuje się nad biologiczną kontrolą mózgu człowieka. Według Brzezińskiego Ameryka musi pozo­stawić swój rozwój przemysłowy i wejść w "nową wyjątkową erę historyczną" (a distinct new histori­cal era). Brzeziński nie napisał swoich ksią­żek jako osoba prywatna. Był on, jak wiadomo, do­radcą do Spraw Bezpieczeństwa Narodowego w rządzie prezydenta Jimmiego Cartera, jednym z głównych członków Klubu Rzymskiego, Ko­mitetu 300, członkiem Rady Stosunków Zagranicz­nych (CFR) i starej organizacji Polish Black Nobi­lity do niszczenia kościoła katolickiego w Polsce.

ONZ jest produktem Rady Stosunków Zagra­nicznych (CFR). Jest finansowana przez najbogat­sze państwa (G7), przez Bank Światowy (WB), Międzynarodowy Fundusz Walutowy (IMF) i inne ONZ-owskie instytucje funduszowe. Dotacje po­chodzą z Japonii, Francji, Włoch, Anglii, Niemiec, Holandii, USA i od niektórych innych członków Eu­ro­pejskiej Komisji Gospodarczej (ECC: Szwecja, Da­nia, Hiszpania, Norwegia) oraz z Kanady.

ONZ nie godzi się na instalację elektrowni atomowych w biednych krajach, w związku z czym produkcja energii elektrycznej jest bardzo droga i tym samym rozwój przemysłu niemożliwy. Kraje te są więc zależne od ONZ-owskich funduszy roz­wojowych. I tak ONZ kontroluje 183 kraje i wpro­wadza swój program kontroli populacji, poprzez stawianie warunków towarzyszących tym fundu­szom.

Międzynarodowe ONZ-owskie konferencje, pod pretekstem zatroskania o świat i jego miesz­kańców, mają przygotować ludzi do Jednego Rządu Światowego, który przejmie władzę nad światem. Były to:

1992 – Szczyt w Rio de Janeiro, gdzie po­uczano ludzi o tym, że konserwacja środo­wi­ska naturalnego jest niezbędna do roz­woju. W sumie chodziło o to, żeby Trzeci Świat nie ruszał swoich bogactw natural­nych, gdyż 33% z nich konsu­muje USA, a 47% inne kraje G7 i one ich po­trzebują, żeby utrzymać witalną supremację światową.

1993 – Światowa konferencja doty­cząca praw człowieka w Wiedniu. Szcze­gólny ak­cent położono na "prawa" kobiet do zabijania swoich dzieci. Zapewni to redukcję populacji, gdyż kraje bogate postrze­gają zbyt duży przy­rost jako zagro­żenie dla siebie.

1994 – Międzynarodowa konferencja na te­mat Populacji i Rozwoju w Kairze, gdzie mó­wiono o prawach kobiet do repro­dukcji i o zdrowiu reprodukcyjnym. Tajlandia za zgodę na wprowa­dzenie tych programów otrzymała w sumie 800 mi­lionów dolarów, poprzez różne programy pozarzą­dowe.

1995 – Szczyt na temat Społecznego Roz­woju w Kopenhadze. Tu mówiono o glo­balnej społeczności, której różnice są siłą, a nie słabością. Chodziło o globalne opodat­kowanie w celu utrzy­mania ONZ, wzmocnie­nia go, stwo­rzenia bezpie­czeń­stwa ekono­micznego i jego własnej prywat­nej armii.

1995 – Czwarta Światowa Konferen­cja Ko­bieca w Pekinie. Omawiano tu, oprócz "praw" re­produkcyjnych i zdrowia reproduk­cyj­nego kobiet, kwestię równości i potępiono eks­ploatację kobiet w innych krajach.

1996 – Druga Konferencja ONZ na te­mat osadnictwa ludzi (Habitat II) w Istam­bule, w Tur­cji. Następny krok w kie­runku Jed­nego Rządu Światowego.

Wobec takiej władzy żaden indywidu­alny rząd nie ma odwagi na konfrontację. Niektó­rzy członko­wie rządów, np. rządu USA, mają nadzieję, że uzy­skają jakąś po­zycję w tym Rządzie Świa­to­wym.

Rada Kościołów

Rada Kościołów (Council of Churches) zało­żona przez komunistów propaguje ruch New Age i jest przeciwko Kościołowi rzym­sko-katolickiemu i papieżowi Janowi Paw­łowi II.

Od 27 września do 2 października w 1995 r. w San Francisco, w Fairmount Hotel, ze­brało się Fo­rum Światowe (State of the World Forum) zło­żone ze światowych przywód­ców polityki i biz­nesu, zor­ganizowane przez Klub Rzymski. Uchwalono na nim, że ONZ bę­dzie ciałem zarzą­dzającym No­wego Po­rządku Świata. Gorbaczow był za, ale Bush i Thatcher chcieli innego "zarzą­dzającego ciała". Prze­wodniczącym tego Forum był Michaił Gorba­czow, wiceprzewodniczącymi Askar Akajew (premier Kirgistanu), były prezy­dent USA Geo­rge Bush, premier Turcji Tansu Cil­ler, prezy­dent Re­publiki Czeskiej Vaclav Havel, były premier Japonii Yashuiro Naka­sone, Julius Ny­erere z Tanzanii, Ted Turner (CNN) i arcybi­skup Desmond Tutu z RPA. Przewodzili oni 500 delegatom z całego świata, zebranym na Forum.⁵

Z powyższych, choć dość ogólnych in­forma­cji możemy przekonać się, iż te ewi­dentne do­wody wskazują na groźbę zniszcze­nia Kościoła i społe­czeństw. Jeśli nasi czytel­nicy nie są jeszcze wy­starczająco przeko­nani, prosimy po­traktować to jako wstęp do na­stęp­nych, szerszych omówień tej problematyki. Mu­simy sobie w końcu zdać sprawę, że w świetle tego tematu każdy człowiek powinien w swoim sumieniu po­stawić sobie pytanie: Czy stoję po stronie cywili­za­cji życia, czy po stronie cywili­zacji śmierci? Albo stoję po stronie obroń­ców życia doczesnego i wiecznego, mojego i moich bli­skich, albo po prze­ciwnej stronie, opo­wiadają­cej się za śmiercią w ży­ciu doczesnym i wiecznym, moją i moich bliskich.

Biorę dziś przeciwko wam na świadków niebo i ziemię, kładę przed wami życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierajcie więc życie, abyście żyli wy i wasze potom­stwo... (Księga Powtórzonego Prawa, 30:19).

Jacek Morawa

Urszula Polkowska

---

1- Michel Schooyans, PhD, STD, PHLD, prof. katolic­kiego Uniwersytetu Louvain w Belgii, Konferencja Pontyfikalnej Rady ds. Życia rodziny na temat Życia i Demografii w Azji i Oceanii, Taipei, Tajwan, 18-20 wrzesień 1995, s. 2-3.

2- Michel Schooyans, konferencja na temat rodziny i de­mografii w Azji i Oceanii, Taipei, 18-20 wrzesień 1995 r., s. 3
3- Committee of 300, Conspirators, John Coleman, PhD, s. 13.
4- Committee of 300, Conspirators, John Coleman, PhD,  s. 27-28.
5- Washington Dateline, Baltimore MD, Robert Godsbor­ough, 20 marca 1995 r.