Mechanizm kredytowy sprowadza się zasadniczo do tworzenia środków płatniczych ex nihilo [z niczego], ponieważ posiadacz depozytu w jakimś banku traktuje go jako gotówkę, a jednocześnie bank pożyczył znacznie większą część tej wpłaty, która, zdeponowana lub nie zdeponowana w jakimś banku, jest traktowana przez swojego odbiorcę jako gotówka.
Obecne kreowanie pieniędzy ex nihilo przez system bankowy jest w istocie identyczne z kreacją pieniądza przez fałszerzy, tak słusznie potępioną przez prawo. Ściśle biorąc prowadzi do tych samych rezultatów. Jedyna różnica polega na tym, że inni są tutaj beneficjenci.
Trzeba faktycznie ogłosić jako podstawowe − prawo człowieka do skutecznej ochrony przed niesprawiedliwymi jeśli nie nieuczciwymi działaniami ekonomii rynkowej, obecnie dozwolonymi, a nawet wspieranymi przez niewłaściwe prawodawstwo.
Z mojej strony opowiadam się za systemem w którym kreacja pieniądza byłaby zastrzeżona wyłącznie dla Banku Centralnego, niezależnego od władz państwowych i partii politycznych, oraz w którym dochody płynące z kreacji pieniądza przypadłyby wyłącznie państwu.
W tym systemie nie miałaby miejsca żadna kreacja pieniądza poza Bankiem Centralnym, a dochody z kreacji pieniądza przez Bank Centralny byłyby przekazywane państwu. To pozwoliłoby mu w takim razie prawie całkowicie znieść progresywny podatek dochodowy. Reforma ta byłaby jasna i przejrzysta. Obecnie dochody pochodzące z kreacji pieniężnej są rozdzielane anonimowo pomiędzy mnóstwo beneficjentów i nikt nie może naprawdę ustalić kto z nich korzysta. Wywołują one tylko nierówności i niestabilności. Sprzyjają inwestycjom faktycznie społecznie nieopłacalnym i prowadzą do marnowania kapitału.
Maurice Allais
Przełożył Szczęsny Z. Górski
Maurice Allais (1911-2010) - francuski ekonomista, laureat Nagrody Nobla z ekonomii w 1988 r.
