Oto fragmenty książki Erica Butlera „Releasing Reality" z podtytułem „Kredyt Społeczny i królestwo Boże", wydanej w 1979 r. dla upamiętnienia setnej rocznicy urodzin Clifforda Hugh Douglasa. Pokazuje, jak Kredyt Społeczny nadaje nowe znaczenie każdemu aspektowi spraw człowieka. Autor kończy obserwacją, że przyszłość chrześcijaństwa zależy obecnie od tych, którzy zrozumieli „rzut oka na rzeczywistość" przedstawiony przez Douglasa.
Eric D. Butler
Astronomiczny dług, miażdżące podatki i inflacja wywołały w Cesarstwie Rzymskim te same katastrofalne skutki gospodarcze, społeczne i polityczne, które są cechą charakterystyczną dzisiejszej wyraźnie kolejnej rozpadającej się cywilizacji. Lekcje historii są niezwykle istotne. Ci, którzy nie chcą wyciągać wniosków z katastrof historycznych, są skazani na ich powtarzanie.
Istotnym wkładem Douglasa w zrozumienie prawdziwej historii było pokazanie, że na przestrzeni wieków system pieniężny był głównym instrumentem centralizacji władzy.
Douglas opisał, jak kiedy najpierw dokonał odkrycia podstawowej wady obecnego systemu finansowo-ekonomicznego, pomyślał, że wystarczy, że powie o tej wadzie osobom kontrolującym system, że mu podziękują, a następnie przystąpią do naprawienia błędu. Wkrótce jednak odkrył, że ci, którzy kontrolują politykę finansową, nie chcąc naprawiać tej wady, byli zdeterminowani opierać się wszelkim sugestiom naprawienia wady, która sprawiała, że postępująca centralizacja władzy wydawała się nieunikniona.
Marksiści i inne grupy żądzy władzy również stanowczo sprzeciwiali się jakiejkolwiek polityce naprawczej, która usunęłaby warunki wymagane przez nich do rewolucji.
Jak powiedział Douglas, wkrótce zdał sobie sprawę, że rozpoczyna projekt, który pochłonie nie tylko całe jego życie, ale wiele nadchodzących istnień. Ujawniając podstawową wadę systemu finansowo-gospodarczego, Douglas stanął twarzą w twarz z bardziej podstawowym pytaniem, jakim jest odwieczna kwestia władzy.
Jeśli obecny stan świata nie jest wynikiem polityki kształtowanej przez jednostki zorganizowane w celu wspierania tej polityki, ale jest wynikiem ślepych sił i zwykłego przypadku, to oczywiste jest, że jednostka nie może nic zrobić, aby zapobiec dalszym katastrofom. Jest to teoria historii wiejskich idiotów, która w naturalny sposób prowadzi do biernego podejścia do wydarzeń. To paraliżuje indywidualną inicjatywę.
Ale absurdalność tej teorii można wykazać, zadając pytanie: „Czy zachodnia cywilizacja chrześcijańska rozwijała się przez prawie dwa tysiące lat przez'zwykły przypadek'?"
Rozwój nastąpił, ponieważ wystarczająca liczba jednostek starała się, poświęcała, wielu zginęło, aby rozwinąć koncepcję tego, jak jednostki powinny żyć razem w społeczeństwie. Odwrót od tej cywilizacji nastąpił, ponieważ jednostki o antychrześcijańskim poglądzie na temat tego, jak ludzie powinni żyć, użyli narzędzi władzy i wpływu, aby stworzyć świat, w którym dominuje ich filozofia. Należy ich określić jako spiskowców, mimo że wielu z nich konkuruje ze sobą.
Douglas rzucił oślepiające światło na wiele z tego, co wydawało się niejasne lub nieistotne w odniesieniu do chrześcijaństwa. Jego przedstawienie żywotnego znaczenia Doktryny Wcielenia było dla mnie objawieniem i już dawno doszedłem do wniosku, że Kredyt Społeczny jest, jak powiedział Douglas, „praktycznym chrześcijaństwem" i że przyszłość prawdziwego chrześcijaństwa zależy teraz od Kredytu Społecznego i odkryć Douglasa.
Stosunkowo łatwo jest krytykować rzekome zgubne skutki chrześcijaństwa dla dramatu ludzkiego, ale G. K. Chesterton miał rację, gdy mówił, że chrześcijaństwo nie tylko nie zawiodło, ale jeszcze nie próbowało. W zakresie, w jakim go wypróbowano, spowodowało ono ogromny postęp ludzkości.
Bez wpływów chrześcijańskich szczyt cywilizacji zachodniej, osiągnięty przed I wojną światową, nigdy nie byłby możliwy. Od tego czasu nastąpił odwrót od chrześcijaństwa. Ten odwrót można jednak zmienić, jeśli wystarczająca liczba osób z odpowiednią pokorą będzie szukać tego, co poszło źle, i nastąpi realistyczne nawrócenie. Douglas wskazał drogę, rozwijając politykę, która może uczynić Słowo ciałem.
Duża liczba ludzi nazywających siebie chrześcijanami – naśladowcami Chrystusa – popiera politykę, która w coraz większym stopniu niszczy wolność jednostki. Najwyższym bluźnierstwem jest wyznawanie „chrześcijańskiego marksizmu" i wspieranie Państwa Światowego – Międzynarodowego Cezara.
Wielu z tych, którzy określają siebie jako Wierzycieli Społecznych i zwolenników Douglasa, wypaczyło się, opisując Douglasa jako „reformatora pieniądza" i „wielkiego idealistę". To słynny żydowski pisarz, dr Oscar Levy, zauważył, że ideał jest wrogiem rzeczywistości. Idealizm jest przejawem fałszywej pychy człowieka i sugeruje, że człowiek może być swoim własnym Bogiem.
Podejście Douglasa opierało się na właściwym szacunku i pokorze, co wyraził w swoim komentarzu, że „zasady wszechświata wykraczają poza ludzkie myślenie" i że jeśli człowiek pragnie największej satysfakcji w ludzkich sprawach, powinien skrupulatnie próbować odkryć te prawdy, a potem ich przestrzegać. Douglas był przede wszystkim człowiekiem zainteresowanym odkrywaniem prawdy, rzeczywistości.
W innym komentarzu stwierdził, że Kredyt Społeczny zapewnił „pojęcie rzeczywistości". Douglas skromnie twierdził, że Kredyt Społeczny zapewnia jedynie „przebłysk" rzeczywistości. Pełniejsze zrozumienie rzeczywistości wymaga ciągłego poszukiwania prawdy. W jednym z tych głębokich stwierdzeń, nad którymi można rozmyślać w nieskończoność z coraz większą korzyścią, Douglas stwierdził, że Kredytowcy Społeczni dążą do „uwolnienia rzeczywistości".
„Wiem z własnej wiedzy technicznej" – powiedział Douglas – „że na świecie nie ma żadnego problemu produkcyjnego; że nie ma ani jednej rzeczy, której nie można dostać, jeśli wyłoży się pieniądze na stół".
Jeden z najbardziej odkrywczych opisów Douglasa − człowieka i jego filozofii pochodzi od L. D. Byme'a:
„Pomimo niezwykłej w jakimkolwiek społeczeństwie postawy umysłowej, wyróżniającą cechą Douglasa była głęboka pokora – pokora, która znalazła odzwierciedlenie w jego pismach i życiu… Tam, gdzie inni postrzegali świat w kategoriach zmagań i osiągnięć ludzkości, a społeczeństwo jako wytwór ludzkiego mózgu i zachowania, z realizmem inżyniera i przenikliwą duchowością średniowiecznego teologa, Douglas postrzegał wszechświat jako zintegrowaną jedność skupioną w jego stworzeniu, skupioną w Stwórcy i podlegającą Jego Prawu.
W przemówieniu zatytułowanym The Pursuit of Truth (Pogoń za prawdą) z 1933 roku Douglas podkreślił, że jego główną troską jest słuszność wszystkiego, że we wszechświecie istnieje coś, co nazywa się „kanonem" i że „prawdziwy sukces towarzyszy jedynie konsekwentnym próbom odkrywania i dostosowania się do tego kanonu bez względu na to, w jakiej sferze leży nasza działalność".
Chociaż prawdą jest, że powstały ogólnoświatowy Ruch Kredytu Społecznego odegrał główną rolę w nagłaśnianiu sposobu tworzenia i niszczenia kredytu finansowego przez system bankowy, na długo przed pojawieniem się Douglasa na scenie publicznej szereg autorytetów wyjaśniało wybranym odbiorcom, w jaki sposób był tworzony pieniądz w formie kredytu finansowego lub bankowego.
I oczywiście ci, którzy na przestrzeni wieków zarządzali systemem kreacji kredytów, doskonale zdawali sobie sprawę z ogromnej władzy, jaką sprawowali – pod warunkiem, że ludzie na ogół wierzyli, iż banki pożyczają jedynie pieniądze, które zostały w nich wcześniej zdeponowane, i na ogół nie mieli pojęcia o realiach systemu pieniężnego.
Niezależnie od formy, jaką przybiera, pieniądz jest jedynie stworzonym przez człowieka symbolem, który nie ma żadnej wartości, jeśli nie zostanie stworzone prawdziwe bogactwo. Dopóki wystarczającą liczbę ludzi uda się zahipnotyzować, żeby uwierzyli, że na przykład symbol kredytu jest ważniejszy niż funt masła, tak długo będą oni zdani na łaskę tych, którzy tworzą symbole i kontrolują je. Cień jest ważniejszy niż treść!
Następnie dołożono wszelkich starań, aby stłumić lub fałszywie przedstawić i wypaczyć to, co proponował Douglas. Wroga reakcja bezbożnego sojuszu międzynarodowych bankierów, marksistów i różnych innych grup, w tym tych dobroczyńców, którzy szczerze twierdzą, że wiedzą, co jest najlepsze dla jednostki, uwypukliła fakt, że to filozoficzne wyzwanie Kredytu Społecznego było postrzegane jako główne zagrożenie przez wszystkich przedstawicieli woli władzy.
Douglas, człowiek fizyczny, zmarł w 1952 roku. Ale prawdy, które objawił, należą teraz do wieczności. Są one niezbędne dla regeneracji cywilizacji, niezależnie od tego, jak długo ta regeneracja będzie trwała. Ci, którzy pojęli te prawdy, mają obowiązek przenieść wiedzę o nich w przyszłość.
Eric Butler
