Masoneria i kryzys

Super totalitarne pogańskie państwo Platona

Historia konsekwentnego dojrzałego pogań­stwa roszczącego sobie prawo do władzy nad światem, do wytworzenia swojego Nowego Wspa­niałego Świata, której współczesnym uwieńcze­niem jest masoneria zaczyna się gdzieś w „egip­skich ciemnościach". Sami masoni chętnie mówią o swoich staroegipskich korzeniach. Mówi o niej również jeden z największych proroków, znany satanista, Albert Pike¹.

Pierwsze wspólnoty pogańskie przypominające w podstawowych aspektach masonerię, o których posiadamy jakąś wiedzę, to wspólnoty pogaństwa elitarnego w starożytnej Grecji – orfizmu. Jedną z pierwszych z nich była działająca w VI w. przed narodzeniem Chrystusa wspólnota Pitagorasa, na którego masoneria do dziś się powołuje. Organi­zuje nawet konferencje o nazwie „Pitagora"².

Istniejące potem środowiska dojrzałego po­gaństwa wypracowały koncepcję super totalitar­nego państwa rządzonego w sposób dożywotni przez ich elity, by wreszcie mówić o rządzie świa­towym i podkreślać bezwzględną absolutność wła­dzy, której najważniejszym elementem są „rządy dusz".

I wreszcie pojawia się Platon, który tworzy w pełni dojrzałą i kompletną doktrynę orficką obej­mującą koncepcję świata, człowieka, poznania, wartości oraz super totalitarnego państwa, w któ­rym orficy będą rządzić „jak bogowie".

Platon, jak podkreśla wielki mistrz polskiej ma­sonerii rytu francuskiego, to wielki guru masonerii. Jim Marrs w swojej książce „Oni rządzą światem" nazywa Platona „duchowym przewodnikiem wol­nomularstwa, Iluminatów, Johna Ruskina i Cecila Rhodesa" oraz stwierdza, że „źródła filozofii różo­krzyżowców tkwią w myśli Platona i Pitagorasa"³.

Platon nie mówi wprost (choć jakoś to suge­ruje), że planuje istnienie jakiejś elity w elicie, ja­kiejś tajnej grupy, która ma dopiero faktyczną wła­dzę. Platon przewidywał wyraźnie taką funkcję również w swoim idealnym państwie, zakładając, że to nie politycy nim rządzą, ale jakaś grupa, która pozostaje w cieniu i której składu nikt (poza samą tą grupą) nie zna. Grupa ta ma władzę niezby­walną i faktycznie absolutną. Panuje nawet nad duszami i ciałami oficjalnych władców.

Platon wytworzył dojrzałą i ostateczną wizję władzy tej najbardziej ścisłej elity orfickiej – bogów w ludzkich ciałach. Była to wizja masonerii – wizja, której realizacja zajęła ponad 2400 lat i która za­czyna się na naszych oczach ucieleśniać.

Pojawia się tu jeden poważny problem: Platon to również wielki guru współczesnej kultury, ojciec tzw. nowożytnej i współczesnej filozofii, ktoś o kim dziś wciąż się mówi, że był wielkim filozofem do­cierającym do sedna spraw. Z „filozofii" Platona czerpie się w Europie od kilkuset lat garściami, powtarza się jego podstawowe ujęcia i rozstrzy­gnięcia, kontynuuje jego sposób myślenia. W tym kontekście wszelkie wiązanie Platona z orfizmem (nie mówiąc już o masonerii), nazywanie go teolo­giem orfizmu czy ideologiem orfizmu jest swoistym bluźnierstwem i dezawuowaniem współczesnej kultury i filozofii.

Ostateczny kształt utopii masońskiej

Platon żył na przełomie V i IV w. przed naro­dzeniem Chrystusa. Dwadzieścia trzy wieki póź­niej, na przełomie XIX i XX w. niezwykłą aktywność przejawiało dwóch wybitnych masonów: Herbert George Wells (1866-1946) i Aldous Huxley (1894-1963). Każdy z nich napisał dzieło podobne do „Państwa" Platona, tylko że w ich wypadku utopia, którą zaprezentowali nie była ich osobistym dzie­łem, ale była wizją zbiorową potężnej tajnej organi­zacji – masonerii. Ich prace tak jak jego były zbe­letryzowane i tak, jak u niego zawarte w nich kon­cepcje przedstawione zostały przez fikcyjnych bohaterów. Książka H. G. Wellsa „Ludzie jak bo­gowie" („Men Like Gods") powstała w 1923 r. A. Huxley napisał swój „Nowy wspaniały świat" („Brave New World") w 1932 r.

Wizja Herberta George'a Wellsa

Herbert George Wells pełnił funkcję łącznika między światem sekt a wielką finansjerą. Był członkiem Fabian Society⁴ i Fundacji Rockefellera, która wytworzyła liczne światowe struktury masoń­skie, takie jak choćby Komisja Trójstronna czy organizacja „Czaszka i piszczele". Był również wieloletnim szefem brytyjskiego wywiadu⁵.

Fabian Society była powstałą w 1884 r. organi­zacją o charakterze komunistycznym, która ufor­mowała wielu masonów, przyszłych członków Fundacji Forda, Klubu Bilderberg, Brytyjskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. Jednym z głównych promotorów tej organizacji i jej wielolet­nim szefem był George Bernard Shaw. Jednym z członków tej organizacji była Eleonora Marks, córka Karola Marksa. Organizacja ta była powią­zana z Golden Dawn i Towarzystwem Teozoficz­nym. Niektórzy twierdzą, że to z niej wyszła inicja­tywa utworzenia Golden Dawn⁶.

Co wiemy o Golden Dawn? Było to założone w 1888 r. przez angielskich masonów i różokrzyżow­ców stowarzyszenie, które deklarowało „chęć ak­tywniejszego życia magią". Stowarzyszenie to było powiązane ze strukturami masonerii, różokrzyżow­ców, organizacjami lucyferycznymi i Towarzy­stwem Teozoficznym⁷.

H. G. Wells odwiedzał wielokrotnie Rosję ko­munistyczną i przeprowadzał długie rozmowy z Leninem, a potem ze Stalinem, gdy ten doszedł do władzy. Napisał wiele dzieł futurystycznych, w któ­rych opisywał przyszłość Europy. W początkach XX w. pisał o ogólnoeuropejskich strukturach go­spodarczych i politycznych, które potem powstały pod nazwą Unii Europejskiej. W 1933 r. opisał dokładnie wybuch i przebieg II wojny światowej twierdząc, że rozpocznie się ona na początku 1940 r. (pomylił się więc tylko o kilka miesięcy) od na­padu Niemiec na Polskę, którego pretekstem ma być spór o Gdańsk. Twierdził, że początkowo Ro­sja komunistyczna powstrzyma się od działań wo­jennych okupując tylko część Polski. Określał do­kładnie datę przystąpienia Japonii do wojny, a następnie USA. Przegrana Niemców, jak twierdził, będzie początkiem powstania międzynarodowego „ładu". Niektórzy twierdzili, że był swego rodzaju prorokiem. Inni uważali, że był tylko dobrze poin­formowany⁸.

H. G. Wells głosi wprost – jedynym bogiem jest człowiek. Jego dzieło przepojone jest pogardą i nienawiścią dla chrześcijaństwa i zawarta jest w nim jedna czytelna sugestia – trzeba je zniszczyć i wyeliminować wszelkie jego ślady z ludzkich umy­słów i serc⁹.

Należy tu podkreślić jedną myśl H. G. Wellsa: taki świat zacznie powstawać po wielkim gospo­darczym i politycznym kryzysie świata liberal­nego¹⁰. H. G. Wells tak kreśli swoją wizję, by była odbierana jako wizja wolnego świata. Jeśli jednak choćby przez chwilę wyobrazić sobie, w jaki spo­sób budowano by w praktyce taki świat i jak on by w praktyce funkcjonował, trudno oprzeć się wraże­niu, że większy totalitaryzm trudno sobie wyobra­zić.

Wizja Aldousa Huxleya

A jaka jest wizja A. Huxleya? Opisuje on to, co ma nastąpić niedługo, za pięćdziesiąt czy sto lat.

Jeżeli przyjąć, że na początku wykładu mówi się o tym co najważniejsze, należy uznać, że dla A. Huxleya najważniejsza jest kwestia małżeństwa, rodziny i doboru gatunkowego („wyprodukowanie" ras odpowiadających poszczególnym kastom spo­łecznym). Opowieść A. Huxleya zaczyna się bo­wiem od tego, że nie ma już małżeństwa (jest za­kazane i potępione; zakazana i potępiona jest na­wet wierność w „związku partnerskim" trwająca dłużej niż kilka tygodni) i rodziny, a dzieci mogą być poczęte tylko w probówce, ich embrionalny rozwój następuje poza organizmem kobiety. Nie ma matek i ojców w jakimkolwiek sensie. Są tylko dawcy anonimowych jaj i plemników.

A. Huxley przedstawia (…) proces „produkcji" ludzi. „Produkuje" się ich kilka gatunków od „nad­człowieka" do „podczłowieka", który ma w ogóle nie myśleć i spełniać najprostsze czynności, słu­żebne wobec pozostałych.

Dzieci w świecie Huxleya nie mają rodziców i mogłyby nie wiedzieć, że kiedykolwiek był ktoś taki jak matka czy ojciec, a jednak są o tym informo­wane, a następnie odpowiednio „warunkowane", „warunkowane" w taki sposób, by słowo matka było najbardziej nieprzyzwoitym słowem. Matka jest przedstawicielem (i symbolem) tego, co ludzie „Nowego wspaniałego świata" mają uznawać za najgorsze zło¹¹. Zauważmy, to jest już nie tylko jakaś skrajna patologia, ale wręcz satanizm. Każdy katolik zrozumie jego istotę, skojarzy to z nasta­wieniem do Matki Bożej.

Do najważniejszych faz procesu tworzenia „nowego człowieka" należy „konstruowanie jego duszy" poprzez wpajanie mu schematów myślenia, stereotypów i dogmatów – ostatecznej formy tego, co dzisiaj jest nazywane polityczną poprawnością. Obok „warunkowania" (manipulacyjnego oddziały­wania na psychikę, uczucia i rozum) A. Huxley proponuje środki chemiczne, w tym narkotyki, jako dodatkową metodę „prania" mózgów.

Zauważmy, że A. Huxley przyuczony przez guru satanizmu Aleisteira Crowley'a eksperymen­tował sam z narkotykami, pisał na ten temat prace i w oparciu o nie kształtował ideologię hippisów i ideologię New Age. Rzuca się w oczy, że prezen­towane przez A. Huxleya dogmaty Nowego Wspa­niałego Świata należą do dzisiejszej tzw. politycz­nej poprawności. Młodzi ludzie, gdy są już odpo­wiednio genetycznie, psychicznie i chemicznie „uwarunkowani" wchodzą w dorosły Nowy Wspa­niały Świat. Jaki on jest?

Jest to jednorodne państwo obejmujące całą kulę ziemską, w którym nie ma jakichkolwiek naro­dów, nie istnieją kultury narodowe i języki naro­dowe, odrzucona jest cała tradycja i przekreślona przeszłość. Liczy się tylko to, co pojawiło się już po powstaniu tego państwa. Jest ono tożsame z jed­nym koncernem gospodarczym, do którego wszystko należy (nie ma żadnej własności prywat­nej). Koncern zapewnia wysoki dobrobyt mate­rialny, zarządza również kulturą, która pojawia się wyłącznie poprzez media i jest nie tylko w pełni kontrolowana, ale stanowi integralny element „pra­nia" mózgów. Wierzenia religijne związane są z państwem i koncernem i służą ich umocnieniu i stabilności. Prawda i piękno są czymś zakazanym, a pojęcia „prawdy" i „piękna" są zastąpione poję­ciami „szczęśliwości" i „wygody". Władza (poli­tyczna, gospodarcza i władza dusz) należy do wąskiej anonimowej elity, która nigdy jej nie traci i za nic przed społeczeństwem nie odpowiada ani z niczego się nie tłumaczy¹².

Zawarta w książce A. Huxleya krytyka Nowego Wspaniałego Świata jest wyraźnie elementem masońskiej apologetyki. Masoni i dziś nie ukrywają negatywnych skutków realizacji swojej utopii. Przedstawiają jednak argumenty mające świad­czyć o tym, że po prostu są to niezbędne, nie da­jące się wyeliminować skutki uboczne jej realizacji, które w ogólnym rozrachunku nie przeważają szali. Świat przyszłości, który nie byłby skonstruowany w myśl masońskich założeń będzie sto razy gorszym światem niż Nowy Wspaniały Świat. To, co naj­ważniejsze dla człowieka może mu dać tylko Nowy Wspaniały Świat.

Aldous Huxley pisząc to dzieło był aktywnym i gorliwym masonem. Czy w takiej sytuacji mógł napisać książkę, która byłaby negacją podstawo­wej masońskiej wizji? Wszystkie jego późniejsze działania, aktywność w promocji ruchu hippisów i New Age są świadectwem, że akceptował tę wizję. Można stwierdzić, że dzisiejszy świat zmierza ku przekształceniu w Nowy Wspaniały Świat w takim kształcie, jaki został przedstawiony w dziele A. Huxleya.

Realizacja utopii masońskiej

W ostatnich latach wydano dziesiątki książek reprezentujących wszystkie możliwe opcje świato­poglądowe, ideologiczne i polityczne (od lewicy poprzez prace liberałów i masonów do prawicy), które opisując współczesny świat dopatrują się w nim takich faktów, zjawisk, struktur, które zostały przedstawione w książce „Nowy wspaniały świat" A. Huxleya jako elementy masońskiej utopii.

Bardzo interesującą pracą w tej dziedzinie jest obszerne dzieło Benjamina R. Barbera, w swoim czasie jednego z głównych doradców prezydenta USA Billa Clintona, pt. „Dżihad contra McŚwiat". Barber stwierdza, że mamy dziś do czynienia z dwoma światami – Dżihadu i McŚwiata – i w związku z tym z dwoma wizjami przyszłości. Świat jutra może być tylko Dżihadem albo McŚwiatem. Dżihad to po prostu fanatyczna „święta wojna" – destrukcyjne tendencje nacjonalistyczne i separa­tystyczne. Jeżeli odrzucamy Dżihad, to będzie oczywiste, że zaakceptujemy jego przeciwieństwo, a to właśnie jest McŚwiat, w którym siły „ekono­miczne, technologiczne i ekologiczne" narzucają „integrację i ujednolicenie". Barber mówi, że jest optymistą, że może powstać w miarę „ludzki" Mc­Świat zachowujący resztki Dżihadu i funkcjonujący jako świat demokratyczny.

Wczorajszy świat, można powiedzieć – nor­malny świat, opierał się na gospodarce wytwarza­jącej materialne towary. McŚwiat to świat, w któ­rego gospodarce dominują towary niematerialne i usługi. Zauważono, że usługi to już nie tylko ga­stronomia i transport, ale, i to już w znacznie więk­szym stopniu, finanse, ubezpieczenia, informacja i telekomunikacja, rozrywka, w tym, w znacznej mierze to, co można zaliczyć do sfery stylu życia i kultury¹³.

McŚwiat Anno domini 2009 posiada już wszystkie podstawowe elementy i wszystkie naj­bardziej istotne znamiona idealnego państwa Pla­tona i Nowego Wspaniałego Świata Huxleya. Rzą­dząca nim elita – masoneria – nie podlega żadnej weryfikacji i kontroli oraz posiada tak wielką wła­dzę, jakiej nikt jeszcze nigdy dotąd nie posiadał.

Pogańska utopia w wersji masońskiej już stała się faktem. To, co nierealne, absurdalne, z gruntu antyludzkie, zaprzeczające prawdzie, godzące w dobro zostało ucieleśnione. Zbudowano z pogwał­ceniem wszelkich praw boskich i ludzkich dom na piasku, dom, który nie ma szansy długo postać. Kryzys i autodestrukcja wpisane są w jego struk­turę i coraz silniej będą dawały o sobie znać, aż wszystko to rozsypie się i rozwieje pewnego dnia, a ludzkość obudzi się z niesmakiem z tego swo­jego największego koszmaru i stanie wobec ko­nieczności odbudowy swojego naturalnego gniazda – cywilizacji i kultury człowieka pogodzo­nego ze światem i Bogiem.

Działania masonerii w czasach nowożytnych Różokrzyżowcy

Odrodzenie europejskiego pogaństwa w for­mach zbliżonych do orfizmu i kabały zaczęło na­stępować u schyłku średniowiecza. Jak wszystko na to wskazuje następowało to w kręgach arysto­kratycznych i dworskich i początkowo ograniczało się do aktywności o charakterze sensu stricte reli­gijnym. Pierwszym dobrze udokumentowanym faktem było ukazanie się w 1614 r. dokumentu – manifestu pt. „Fama fraternitatis", będącego swo­istym aktem założycielskim tajnej elitarnej organi­zacji różokrzyżowców, która głosiła: „Człowiek jest Bogiem, synem Boga i nie ma innego Boga poza człowiekiem".

Reprezentujący tę organizację Jan Amos Ko­meniusz (Comenius) przystąpił już w 1633 r. do „tworzenia fundamentów globalizmu", opracował pierwszy projekt społeczeństwa, które „rozciąga się na wszystkie ludy i narody", plan „ekumenizmu politycznego", który będzie w stanie „wchłonąć wszelkie wartości polityczno-religijne" i zostanie zrealizowany „przy pomocy uniwersalnej reformy". Jednym z pierwszych elementów tego planu miało być zniszczenie Kościoła katolickiego i założenie Super-Kościoła „integrującego" wszystkie religie i mającego doprowadzić do ogłoszenia „równości i jednakowej godności wszystkich religii"¹⁴. Różokrzy­żowcy podjęli w całej Europie różnorodne skoordynowane działania zmierzające do rozpo­częcia realizacji tego planu.

Powstanie masonerii i jej agend

W 1717 r. ujawniła oficjalnie swoje istnienie masoneria. W dniu 24 czerwca odbyło się spotka­nie członków czterech lóż. Jego pierwszorzędnym celem było połączenie się masonów i różokrzy­żowców, wzajemne wsparcie i współdziałanie. Od tego momentu zaczęło powstawać dziesiątki ma­sońskich organizacji i ciał międzynarodowych, które były powoływane albo do działania w okre­ślonych środowiskach, albo do realizacji konkret­nych celów. I tak powstały np. takie organizacje czy formacje jak: martynizm, iluminaci, palladyzm, Golden Dawn, Fabian Society, Pakt Synar­chiczny¹⁵.

Różokrzyżowcy, masoneria i jej agendy to były organizacje inicjujące szereg ważnych w naszej historii wydarzeń, stowarzyszenia czuwające nad takim a nie innym ich przebiegiem, jednym słowem siły zmieniające postać tego świata w taki sposób, by móc w pewnym momencie zacząć budować od podstaw swój Nowy Wspaniały Świat. Ukazanie tego wszystkiego wymagałoby powstania wieloto­mowej, liczącej kilka tysięcy stron pracy. Warto zauważyć, że tylko dotykająca ich wszystkich, fun­damentalna praca badacza publikującego pod pseudonimem Epiphanius liczy sobie ponad 700 stron i to formatu A4.

Powstanie USA

Kolonizacja Ameryki Północnej rozpoczęła się od powstania w 1607 r. osady Jamestown w dzi­siejszym stanie Wirginia. Formalnie kolonia nale­żała do spółki Wirginia Company z Londynu – firmy założonej w 1606 r. właśnie przez tajne stowarzy­szenie założone przez różokrzyżowców i osoby powiązane ze środowiskami, które utworzyły ma­sonerię, w tym personalnie przez Francisa Bacona i skupione wokół niego osoby – tzw. Krąg Bacona. William T. Still nazywa Bacona „głową masonerii i różokrzyżowców".

Wszystkie istotne wydarzenia następnych stu lat, które miały miejsce na kontynencie amerykań­skim i które spowodowały powstanie USA w takim właśnie, a nie innym kształcie były inspirowane i kontrolowane przez masonów. Słynna Herbatka Bostońska (zniszczenie ładunku herbaty na stat­kach brytyjskich znajdujących się w porcie w Bo­stonie) – wydarzenie, które było zaczątkiem rewo­lucji amerykańskiej było akcją masońską¹⁶.

Zdecydowana większość z tych osób, których nazwiska możemy znaleźć w podręcznikach histo­rii dotyczących kolonizacji kontynentu amerykań­skiego i powstania USA w tym również tzw. ojco­wie założyciele było masonami wysokiego stopnia: Nathaniel Bacon (potomek Francisa, założyciel milicji, inicjator pierwszego buntu), George Was­hington, Benjamin Franklin, Thomas Jefferson, Aleksander Hamilton, James Madison, Ethan Al­len, Henry Knox, Patrick Henry, John Hancock, Paul Revere, John Marshall, 55 z 56 sygnatariuszy Deklaracji Niepodległości, 50 z 55 członków Kon­wencji Konstytucyjnej, 30 z 33 generałów brygady Jerzego Waszyngtona. Wszędzie tam, gdzie tylko pojawiali się koloniści powstawały lokalne loże masońskie¹⁷. Amerykańską rewolucję wywołali i prowadzili masoni.

Można by krok po kroku pokazać jak masone­ria budowała USA, by potem użyć tej potęgi w budowie masońskiego Nowego Wspaniałego Świata. Tu  jednak wystarczy zauważyć jak temu procesowi towarzyszyła symbolika masońska i masońskie obrzędy. Masońskie symbole (gwiazdy masońskie, feniks, trójkąt masoński zawierający wszechwidzące oko, piramida, itp.) pojawiają się wszędzie: na Wielkiej Pieczęci i fladze USA, na banknotach, na budynkach rządowych czy w sa­mym ich kształcie (choćby: Kapitol, Biały Dom, Pentagon). Nawet sama stolica USA została zbu­dowana na planie ośmiokątnego kształtu, w który został wpisany krzyż różokrzyżowców.

Kryzys i co dalej?

Na naszych oczach rozpada się cywilizacja i kultura, w której przyszło nam żyć. W posadach trzeszczy też Polska. Kościół przeżywa ciężkie chwile, jest kaleczony herezjami, modernizmem, pychą swych dzieci. Wielu katolików stoi w roz­kroku pomiędzy chrześcijaństwem i pogaństwem mieszając je schizofrenicznie w swoim myśleniu i życiu. Otaczają nas, dominują, poganie i barba­rzyńcy głęboko i fanatycznie przekonani, że racja leży jedynie po ich stronie i że to do nich należy przyszłość. Usiłują wręcz narzucić nam swoje mrzonki. Co mamy robić?

Po pierwsze, trzeba się ratować, przetrwać te najgorsze chwile, nie dać się zarazić intelektual­nymi, duchowymi i moralnymi chorobami pogań­stwa. Po drugie, ratować naszą kulturę i cywiliza­cję, przechowywać jej owoce, zdobycze, przede wszystkim (ale nie tylko) w ludzkich umysłach i sercach, w naszym prywatnym i wspólnotowym życiu. Po trzecie, przygotowywać się do tego mo­mentu, w którym otaczający nas świat runie i roz­sypie się dochodząc do swoistego punktu „zero", który otworzy przed nami nowe perspektywy. Po czwarte, powinniśmy już teraz zastanawiać się, jaki powinien być nasz świat – Świat Przyszłości, jak go zbudować, jak w nim żyć. Odpowiedzi na te wszystkie pytania wyznaczą program na dziś i na jutro. Trzeba go wspólnie bez pośpiechu, ale i bez ociągania sformułować.

Stanisław Krajski

Książka pt. „Masoneria i kryzys" ukazała się nakła­dem Wydawnictwa św. Tomasza z Akwinu, Warszawa 2010.

---

1.) Por. choćby: W. T. Still, Nowy porządek świata. Od­wieczny plan tajnych towarzystw, tł. Z. Bereszyński, Wydawnictwo Wers, Poznań 1995, s. 28-30.

2.) Por. choćby: K. Serini, Symbol w wolnomularstwie, AR nr 1/1993, s. 106; J. Siewierski, Dzieci wdowy czyli opowieści masońskie, Wydawnictwo Warsztat Spe­cjalny, Milanówek 1992, s. 9, 122, 126-127; W. Len­gauer, „Pitagora 2000”: masońska konferencja w Rzy­mie, AR nr 1/1993, s. 137.

3.)  Por. choćby: A. Nowicki, Filozofia masonerii. U progu siódmego tysiąclecia, Oficyna Wydawnicza „GDYNIKA”, Gdynia 5997, s. 21; J. Marrs, Oni rządzą światem. Tajna historia łącząca Komisję Trójstronną, wolnomularstwo i piramidy egipskie, przełożył E. Mo­żejko, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, s. 369.

4.)  Zobacz artykuł Louisa Evena w numerze 23 MICHA­ELA pt. Infiltracja społeczeństwa przez socjalistów Fabian, s. 10. [przyp. red.]

5.) Epiphanius, Ukryta strona dziejów. Nowy Porządek Świata. Nowy Ład Ekonomiczny. Globalizm. Masoneria i tajne sekty. Tłumaczenie J. W., WA, Komorów 2009, s. 174, 581: por. też: J. A. Cervera, Pajęczyna władzy, przekład z jęz. hiszpańskiego F. Szary, Wydawnictwo NORTOM, Wrocław 1997; T. Marrs, Tajna władza świata. Tajne bractwo i magia tysiąca punktów świetl­nych, tłumaczenie J. Góra, Veritas et Pneuma, New York-Toronto (bez daty wydania).

6.) Epiphanius, tamże, s. 171-178; T. Flynn, Nadzieja oszustów i przestępców. Mistrzowski plan globalnej kontroli, tom 1. Tłumaczenie W. Makowska, Veritas et Pneuma Publisher Ltd., New York-Toronto 2009, s. 118.

7.) N. Wojtowicz, Masoneria. Mały słownik, Verbinum Wydawnictwo Księży Werbistów, Warszawa 2006, s. 156-157; Epiphanius, tamże, s. 148-151; por. też choćby: P. Virion, Rząd światowy. Globalizm. Antyko­ściół i Superkościół. Tłumaczenie ks. H. Czepułkowski, WA, Komorów 1999, s. 38. 

8.) J. K. Palczewski, Wstęp, w: H. G. Wells, Historia świata. Przekład J. Parandowski, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich – Wydawnictwo, Wrocław-War­szawa-Kraków-Gdańsk 1978, s. XXVI-XXIX, XXXII-XXXIV; Epiphanius, tamże, s. 576.

9.) H. G. Wells, Ludzie jako bogowie…, s. 76-79, 129.

10.) Tamże, s. 71-72. 

11.) A. Huxley, Nowy wspaniały świat. Przełożył B. Ba­ran, Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, Warszawa 2003, s. 5-20. 

12.) Tamże, s. 39, 53, 74, 76, 78.

13.) Benjamin R. Barber, Dżihad contra McŚwiat, przeło­żyła H. Jankowska, Warszawskie Wydawnictwo Lite­rackie MUZA SA, Warszawa 2007 s. 115-119.

14.)  Por. choćby: Epiphanius, tamże, s. 53, 63, 65.

15.)  Por. choćby: Epiphanius, tamże, s. 67, s. 71-111, 148-153, 171-173, 253-259.

16.) William T. Still, tamże, s. 72. 

17.) W. T. Still, tamże, s. 72-76.