Według legendy przedstawia cios miecza, którym anioł uderzył diabła, wysyłając go do piekła.
Tajemnicza wyobrażona linia łączy siedem klasztorów związanych z aniołami, od Irlandii po Izrael. Czy to tylko zbieg okoliczności? Istnieje siedem sanktuariów bardzo oddalonych od siebie, a jednocześnie idealnie ustawionych w szeregu.
Święta Linia Świętego Michała Archanioła oznacza, według legendy, cios miecza, który Święty zadał diabłu, aby strącić go do piekła po apokaliptycznej bitwie w niebie.
W każdym razie układ tych sanktuariów na jednej prostej jest zaskakujący: trzy najważniejsze miejsca, Mont Saint Michel we Francji, Sacra di San Michel w Val di Susa i Sanktuarium św. Michała Archanioła w Monte Sant'Angelo (Monte Gargano) leżą w tej samej odległości. Ostrzeżenie Świętego Archanioła, aby zawsze przestrzegano praw Bożych, a wierni trwali w prawości. Co więcej, Święta Linia idealnie wyrównuje się z zachodzącym słońcem w dniu przesilenia letniego.
Trasa rozpoczyna się w Irlandii, na bezludnej wyspie, gdzie Michał Archanioł ukazał się świętemu Patrykowi, aby pomóc mu uwolnić ten kraj od diabła. I tu powstaje pierwszy klasztor: Skellig Michael („skała Michała").
Następnie linia kieruje się na południe i zatrzymuje się w Anglii na St. Michael's Mount, wysepce u wybrzeży Kornwalii, która łączy się z lądem podczas odpływu. Właśnie tutaj św. Michał rozmawiał z grupą rybaków.
Święta linia kontynuowana jest następnie we Francji, na innej słynnej wyspie, Mont Saint-Michel, także jednym z miejsc objawienia się Michała Archanioła. Piękno jego sanktuarium i zatoki, w której wznosi się ono na wybrzeżu Normandii sprawiają, że jest to jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc turystycznych w całej Francji, a od 1979 roku zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Miejsce to od czasów Galów pełne było silnego mistycyzmu, później w 709 r. Archanioł ukazał się biskupowi Avranches, św. Aubertowi, nakłaniając go do zbudowania kościoła na skale. Prace ruszyły, ale do roku 900 opactwo benedyktynów nie zostało zbudowane.
Około 1000 kilometrów dalej, w Val di Susa (w Dolinie Suzy), w Piemoncie, powstaje czwarte sanktuarium: Sacra di San Michele. Linia prosta również łączy to miejsce święte z pozostałymi klasztorami pod wezwaniem św. Michała. Budowa opactwa zaczyna się około 1000 roku, a na przestrzeni wieków dodawano nowe budynki. Zakonnicy benedyktyni rozwinęli opactwo dodając też zajazd, ponieważ to święte miejsce znajdowało się na drodze pielgrzymów − Via Francigena.
Po kolejnym tysiącu kilometrów w linii prostej docieramy do Apulii, do góry Gargano, gdzie niedostępna jaskinia stała się świętym miejscem: Sanktuarium św. Michała Archanioła. Sanktuarium rozpoczęło funkcjonować około roku 490, kiedy to po raz pierwszy Michał Archanioł objawił się św. Wawrzyńcowi Maiorano.
Z Włoch ślad Archanioła sięga szóstego sanktuarium w Grecji na wyspie Symi: w klasztorze znajduje się trzymetrowy wizerunek świętego Michała Archanioła, jeden z największych na świecie.
Święta linia kończy się w Izraelu, w klasztorze na górze Karmel w Hajfie. Miejsce to było czczone od czasów starożytnych, a jego budowa jako sanktuarium chrześcijańskiego i katolickiego sięga XII wieku.
ŹRÓDŁO: 30 dni, miesięcznik Santa Fe.
