1773 – Mayer Amschel Rothschild gromadzi dwunastu swoich najbardziej wpływowych przyjaciół i przekonuje ich, że jeśli wszyscy połączą swoje zasoby, mogą rządzić światem. To spotkanie odbywa się we Frankfurcie, w Niemczech. Rothschild informuje również swoich przyjaciół, że znalazł idealnego kandydata, osobę o niesamo- witym intelekcie i pomysłowości, aby poprowadzić organizację, którą zaplanował − Adama Weishaupta.
1 maja 1776 – Adam Weishaupt (kryptonim Spartakus) zakłada tajne stowarzyszenie zwane Zakonem Iluminatów. Weishaupt jest profesorem prawa kanonicznego na Uniwersytecie w Ingolstadt w Bawarii, w Niemczech. Iluminaci dążą do ustanowienia Nowego Porządku Świata. Ich cele są następujące:
1. Zniesienie wszystkich uporządkowanych rządów. 4. Zniesienie patriotyzmu. 7. Utworzenie rządu światowego
2. Zniesienie własności prywatnej. 5. Zniesienie rodziny
3. Zniesienie dziedziczenia. 6. Zniesienie religii
Lipiec 1782 – Zakon Iluminatów łączy siły z masonerią na Kongresie w Wilhelmsbad. Hrabia de Virieu, uczestnik konferencji, wychodzi wyraźnie wstrząśnięty. Na pytanie o „tragiczne tajemnice”, które przywiózł, odpowiada: „Nie zdradzę ich wam. Mogę tylko powiedzieć, że to wszystko jest o wiele poważniejsze, niż myślicie”. Od tego czasu, według jego biografa, „Hrabia de Virieu mógł mówić o masonerii tylko z przerażeniem”.
Insygnia Zakonu Iluminatów po raz pierwszy pojawiły się na rewersie jednodolarowych banknotów USA w 1933 roku. U podstawy trzynastopiętrowej piramidy można przeczytać rok 1776 (MDCCLXVI cyframi rzymskimi). Oko promieniujące na wszystkie kierunki to „wszystko szpiegujące oko”, które symbolizuje terrorystyczną agencję podobną do gestapo utworzoną przez Weishaupta. Łacińskie słowa „ANNUIT COEPTIS” oznaczają, że „nasze przedsięwzięcie (spisek) zostało uwieńczone sukcesem”. Poniżej, „NOVUS ORDO SECLORUM” wyjaśnia charakter przedsięwzięcia: „Nowy Porządek Społeczny” lub „Nowy Porządek Świata”.
1785 – Znaleziono szczegółowy plan rewolucji francuskiej − kurier Iluminatów Lanze zostaje rażony piorunem i zabity jadąc konno przez miasto Ratyzbonę. Kiedy bawarscy urzędnicy badają zawartość jego sakw przy siodle, odkrywają istnienie Zakonu Iluminatów i znajdują plany szczegółowo opisujące nadchodzącą Rewolucję Francuską. Rząd Bawarii próbuje ostrzec rząd Francji o zbliżającej się katastrofie, ale rząd francuski nie zwraca uwagi na to ostrzeżenie. Bawarscy urzędnicy aresztują wszystkich członków Iluminatów, których mogą znaleźć, ale Weishaupt i inni zeszli do podziemia i nie można ich znaleźć.
1776 – Masoneria staje się głównym tematem podczas wyborów prezydenckich w Stanach Zjednoczonych. John Adams wygrywa wybory, sprzeciwiając się masonerii, a jego syn, John Quincy Adams, ostrzega przed tragicznym zagrożeniem dla narodu ze strony lóż masońskich: „Sumiennie i szczerze wierzę, że zakon masoński jest jedną z największych − o ile nie największą − moralnych i politycznych nikczemności, pod wpływem których teraz pracuje Unia ”.
1821 – George W. F. Hegel opracowuje tak zwaną dialektykę heglowską − proces, poprzez który osiągnięte zostały cele Iluminatów. Zgodnie z dialektyką heglowską teza plus antyteza równa się syntezie. Innymi słowy, najpierw wywołuje się kryzys. Potem pojawia się ogromne publiczne oburzenie, że trzeba coś zrobić z tym problemem. Więc oferuje się rozwiązanie, które wprowadza zmiany, których naprawdę chciało się przez cały czas, ale których ludzie początkowo nie chcieliby zaakceptować.
1797 – John Robison, profesor historii naturalnej na Uniwersytecie w Edynburgu w Szkocji, publikuje książkę pt. „Dowody konspiracji”, w której ujawnia, że Adam Weishaupt próbował go zwerbować. Odsłania diaboliczne cele Iluminatów wobec świata.
1828 – Mayer Amschel Rothschild, który finansuje Iluminatów, wyraża całkowitą pogardę dla rządów na- rodowych, które próbują regulować międzynarodowych bankierów, takich jak on: „Pozwólcie mi kontrolować podaż pieniądza danego narodu, a nie będzie mnie obchodzić, kto tworzy jego prawa”.
1848 – Moses Mordecai Marx Levy, alias Karl Marx, pisze „Manifest komunistyczny”. Marks jest członkiem organizacji frontowej Illuminatów zwanej Ligą Sprawiedliwych. Jest zwolennikiem nie tylko zmian ekonomicz-nych i politycznych; opowiada się również za zmianami moralnymi i duchowymi. Uważa, że rodzina powinna zostać zlikwidowana i że wszystkie dzieci powinny być wychowywane przez władze centralne. Swoją postawę wobec Boga wyraża, mówiąc: „Musiny walczyć przeciwko wszystkim dominującym ideom religii, państwa, kraju, patriotyzmu. Idea Boga jest myślą przewodnią wypaczonej cywilizacji. To musi zostać zniszczone”.
22 stycznia 1870 – Albert Pike (1809-1891), w liście do włoskiego przywódcy rewolucyjnego Giuseppe Mazziniego, Albert Pike − Suwerenny Wielki Komandor Południowej Jurysdykcji Szkockiego Rytu Masonerii − ogłasza utworzenie tajnego stowarzyszenia w ramach tajnego stowarzyszenia: „Musimy stworzyć super ryt, który pozostanie nieznany, do którego wezwiemy tych masonów wysokiego stopnia, których wybierzemy. W odniesieniu do naszych braci w masonerii, ci ludzie muszą być zobowiązani do zachowania najściślejszej tajemnicy. Będziemy rządzić całą masonerią poprzez ten najwyższy ryt, który stanie się jednym międzynarodowym centrum, tym silniejszym, ponieważ jego kierunek będzie nieznany”. Ta ultra-tajna organizacja nosi nazwę Nowego i Reformowanego Rytu Palladiańskiego. (Dlatego około 95% mężczyzn zaangażowanych w masonerię nie ma pojęcia, jakie właściwie są cele tej organizacji. Mają złudzenie, że to po prostu świetna organizacja społeczna wykonująca dobrą robotę).
1875 − Helena Pietrowna Bławatska (1831-1891), rosyjska okultystka, zakłada Towarzystwo Teozoficzne. Twierdzi, że tybetańscy święci mężowie z Himilajów, których nazywa Mistrzami Mądrości, komunikowali się z nią w Londynie telepatycznie. Twierdzi, że chrześcijanie mają wszystko na odwrót − że Szatan jest dobry, a Bóg zły. Pisze: „Chrześcijan i naukowców należy zmusić do szanowania ich indyjskich lepszych. Mądrość Indii, ich filozofia i osiągnięcia, muszą być poznane w Europie i Ameryce”.
1884 – W Wielkiej Brytanii zostaje założone Towarzystwo Fabiańskie w celu promowania socjalizmu. Nazwa Towarzystwa Fabiańskiego pochodzi od rzymskiego generała Fabiusa Maximusa, który walczył z armią Hannibala w małych, wyniszczających potyczkach, raczej niż w jednej decydującej bitwie.
14 lipca 1889 − Albert Pike ujawnia, kto jest prawdziwym obiektem kultu masońskiego. Wydaje instrukcje dla 23 Najwyższych Rad świata 14 lipca 1889 roku. Ujawnia on, kto jest prawdziwym obiektem kultu masońskiego: „Do was, Wielcy Suwerenni Inspektorzy Generalni, mówimy to, abyście mogli powtórzyć to braciom z 32, 31 i 30 stopnia: Religia masońska powinna być utrzymywana w czystości doktryny lucyferiańskiej przez wszystkich z nas wtajemniczonych na wyższych stopniach”.
1890-1896 – Cecil Rhodes (1853-1902), entuzjastyczny uczeń Johna Ruskina, jest premierem Republiki Południowej Afryki, brytyjskiej kolonii w tym czasie. Potrafi eksploatować i kontrolować zasoby złota i diamentów Republiki Południowej Afryki. Pracuje, by sprowadzić wszystkie nadające się do zamieszkania części świata pod panowanie elity rządzącej. W tym celu używa części swojego ogromnego bogactwa, aby ustanowić słynne stypendia Rhodesa.
1893 – Parlament Religii Świata spotyka się w Chicago. Towarzystwo Teozoficzne sponsoruje spotkanie Parlamentu Religii Świata w Chicago. Celem konwencji jest zaznajomienie Zachodu z pojęciami hinduistycznymi i buddyjskimi, takimi jak wiara w reinkarnację.
1911 – Socjalistyczna Partia Wielkiej Brytanii publikuje książkę „Socjalizm i religia”, w której wyraźnie stwierdza swoje stanowisko wobec chrześcijaństwa: „Jest zatem głęboką prawdą, że socjalizm jest naturalnym wrogiem religii. Chrześcijański socjalista jest w rzeczywistości antysocjalistą. Chrześcijaństwo jest antytezą socjalizmu”.
1912 – Pułkownik Edward Mandell House (1858-1938), bliski doradca prezydenta Woodrowa Wilsona, publikuje książkę „Phillip Dru: Administrator”, w której promuje „ socjalizm, o jakim marzył Karol Marks”.
1913 – President Woodrow Wilson (1856-1924) publikuje książkę “Nowa wolność” („The New Freedom”), w której ujawnia: „Od kiedy zostałem politykiem, ludzie przeważnie prywatnie zwierzali mi się ze swoich poglądów. Część z największych ludzi w Stanach Zjednoczonych, w dziedzinach handlu i produkcji, boi się kogoś lub czegoś. Wiedzą że jest gdzieś potęga, tak zorganizowana, tak wyrafinowana, tak czujna, tak powiązana, tak absolutna, tak przenikająca, że lepiej mówić szeptem, gdy się ją krytykuje”.
Powstaje Rezerwa Federalna (ani federalna, ani rezerwa − jest to instytucja prywatna). Było to zaplanowane na tajnym spotkaniu w 1910 roku na wyspie Jekyl w stanie Georgia przez grupę bankierów i polityków, w tym płk House’a. Przenosi to prawo tworzenia pieniędzy z rządu amerykańskiego do prywatnej grupy bankierów. Ustawa o Rezerwie Federalnej jest szybko uchwalona tuż przed Bożonarodzeniową przerwą świąteczną. Kongresman Charles A. Lindbergh Sr. (ojciec słynnego lotnika) ostrzega: „Ten akt ustanawia największy kartel na ziemi. Kiedy prezydent podpisze tę ustawę, zostanie zalegalizowany niewidzialny rząd potęgi pieniądza, którego istnienie zostało udowodnione przez Money Trust Investigation” (Dochodzenie w sprawie trustów finansowych).
1916 – Trzy lata po podpisaniu ustawy o Rezerwie Federalnej prezydent Woodrow Wilson zauważa: „Jestem najnieszczęśliwszym z ludzi. Nieświadomie zrujnowałem swój kraj. Wieki kraj przemysłowy jest teraz kontrolowany przez własny system kredytu. Nasz system kredytowy jest skoncentrowany. Rozwój narodu i wszystkie nasze działania są zatem w rękach kilku ludzi. Staliśmy się jednym z najgorzej rządzonych, jednym z najbardziej kontrolowanych i zdominowanych rządów w cywilizowanym świecie. Już nie rząd wolnej opinii, już nie rząd przekonania i głosów większości, ale rząd opinii i przymusu małej grupy dominujących ludzi”.
1917 – Z pomocą finansistów w Nowym Jorku i Londynie W. I. Lenin jest w stanie obalić rząd Rosji. Lenin później komentuje pozorną sprzeczność powiązań między wybitnymi kapitalistami i komunizmem: „Istnieje też inny sojusz − na pierwszy rzut oka dziwny, zaskakujący − ale jeśli w rzeczywistości myślicie o tym, jest on dobrze ugruntowany i łatwy do zrozumienia. To jest sojusz pomiędzy naszymi komunistycznymi przywódcami i waszymi kapitalistami”. (Pamiętacie dialektykę heglowską?)
30 maja 1919 − Wybitne osobistości brytyjskie i amerykańskie zakładają Królewski Instytut Spraw Międzynarodowych w Anglii i Instytut Spraw Międzynarodowych w USA na spotkaniu zorganizowanym przez płk House’a; z udziałem różnych socjalistów fabiańskich, w tym znanego ekonomisty Johna Maynarda Keynesa.
1920 – Brytyjczyk Winston Churchill uznaje powiązanie między Iuminatami a rewolucją bolszewicką w Rosji. Zauważa: „Od czasów Spartakusa-Weishaupta do czasów Karola Marksa, Trockiego, Beli Kuna, Róży Luksemburg i Emmy Goldman, ten ogólnoświatowy spisek mający na celu obalenie cywilizacji i rekonstrukcję społeczeństwa na bazie zahamowanego rozwoju, zazdrosnej wrogości i niemożliwej równości, stale rośnie. Odegrał zdecydowanie rozpoznawalną rolę w tragedii rewolucji francuskiej. Była to główna przyczyna każdego wywrotowego ruchu w XIX wieku, a teraz wreszcie ta banda niezwykłych osobowości z podziemia wielkich miast Europy i Ameryki chwyciła Rosjan za włosy i stali się oni praktycznie niekwestionowanymi mistrzami tego ogromnego imperium”.
1920-1931 – Louis T. McFadden (1876-1936) jest przewodniczącym Komisji Bankowości i Waluty Izby Reprezentantów USA. W sprawie Rezerwy Federalnej, kongresman McFadden zauważa: „Kiedy uchwalono ustawę o Rezerwie Federalnej, ludzie w Stanach Zjednoczonych nie dostrzegli, że powstaje tu światowy system bankowy. Superpaństwo kontrolowane przez międzynarodowych bankierów i międzynarodowych przemysłowców działających razem, by zniewolić świat dla własnej przyjemności. Fed dołożył wszelkich starań, aby ukryć swoją władzę, ale prawda jest taka − Fed przywłaszczył sobie rolę rządu. Kontroluje tu wszystko i kontroluje wszystkie nasze stosunki zagraniczne. Tworzy i łamie rządy na życzenie”. W sprawie Wielkiego Kryzysu i akceptacji przez kraj New Dealu FDR (Franklina Delano Roosevelta), zapewnia: „To nie był przypadek. To było starannie zaplanowane wydarzenie. Międzynarodowi bankierzy starali się wywołać tu- taj stan rozpaczy, aby mogli stać się władcami nas wszystkich”.
1921 – Council on Foreign Relations (CFR) Rada Stosunków Zagranicznych. Płk House reorganizuje amerykański oddział Instytutu Spraw Międzynarodowych w Radę Stosunków Zagranicznych. (W ciągu ostatnich 60 lat 80% najwyższych pozycji w każdej administracji − czy to demokratycznej, czy republikańskiej − było zajętych przez członków tej organizacji.)
15 grudnia 1922 r. − Rada Stosunków Zagranicznych udziela poparcia Rządowi Światowemu w swoim czasopiśmie “Sprawy zagraniczne” (“Foreign Affairs”). Autor Philip Kerr w artykule „From Empire to Commonwealth” („Od Imperium do Wspólnoty Narodów”) stwierdza: „Oczywiście, że nie będzie pokoju ani dobrobytu dla ludzkości, dopóki ziemia będzie podzielona na 50 lub 60 niepodległych państw, dopóki nie powstanie jakiś system międzynarodowy. Obecnie prawdziwym problemem jest problem rządu światowego”.
