W 2017 roku świętujemy stulecie objawień Matki Bożej w Fatimie, w Portugalii, najbardziej znanego i najważniejszego objawienia Maryjnego w historii ludzkości. Od 13 maja do 13 października 1917 r. Najświętsza Dziewica Maryja ukazała się sześć razy trojgu młodziutkich pasterzy : 7-letniej Hiacyncie Marto, jej 9-letniemu bratu Franciszkowi i ich 10-letniej kuzynce Łucji Dos Santos. Zgodnie z przewidywaniami Matki Bożej, dwoje pierwszych dzieci zmarło w bardzo młodym wieku : Hiacynta w 1920 roku, gdy miała 9 lat, a Franciszek w 1919 roku w wieku lat 11. Jeśli chodzi o Łucję, to Matka Boża powiedziała jej, że będzie musiała pozostać na ziemi „trochę dłużej”, żeby dała poznać Jej Przesłanie ludziom. Została karmelitanką i zmarła w wieku 97 lat w dniu 13 stycznia 2005 r. Hiacynta i Franciszek zostali beatyfikowani 13 maja 2000 r. Proces beatyfikacyjny Łucji trwa.
We wszystkich uznanych objawieniach Maryjnych, w Lourdes, La Salette, czy w Kibeho w Rwandzie, Dziewica Maryja, której Jezus powierzył ludzkość przed śmiercią na krzyżu, ma tylko jedno pragnienie : żebyśmy osiągnęli zbawienie wiecznie i zjednoczyli się z Jej Boskim Synem. Ostrzega nas przed wieloma niebezpieczeństwami, które mogą odsunąć nas od Boga na wieki.
Spośród żądań Matki Bożej w Fatimie cztery przeznaczone są dla wszystkich : codzienne odmawianie Różańca, zaprzestanie obrażania Pana Jezusa, ofiarowanie Komunii świętej w pierwsze soboty miesiąca jako zadośćuczynienie i ofiarowanie pokuty w intencji nawrócenia grzeszników. Maryja powiedziała trojgu dzieciom :
„Módlcie się i ofiarujcie wyrzeczenia za grzeszników, bo wiele dusz idzie do piekła, gdyż nie ma nikogo, kto by czynił za nich pokutę i się za nich modlił”. Dodała : „Czy chcecie ofiarować się Bogu, przez przyjęcie wszystkich cierpień, które On zechce na was zesłać, za zadośćuczynienie za grzechy, którymi jest obrażany i za nawrócenie grzeszników ?”.
Będziemy w tym roku powracać do tematu objawień w Fatimie. Do czterech żądań, jakie przedstawiła Matka Boża, jak wspomniano wyżej, trzeba dodać piąte : poświęcenie Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi. Podczas objawienia 13 lipca troje młodych pastuszków zobaczyło wizję piekła, morze ognia, w którym znajdują się demony i potępieni. Po tym Matka Boża powiedziała do dzieci :
„Widzieliście piekło, dokąd idą dusze biednych grzeszników. Aby ich ratować, Bóg chce ustanowić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca. Jeśli zrobi się to, co wam mówię, wiele dusz zostanie uratowanych i nastanie pokój na świecie. Wojna się skończy. Ale jeżeli nie przestanie się obrażać Boga, to za pontyfikatu Piusa XI rozpocznie się druga, gorsza. Kiedy ujrzycie noc oświetloną przez nieznane światło, wiedzcie, że to jest wielki znak, który Bóg wam daje, ukazując, że ukarze świat za jego zbrodnie przez wojnę, głód i prześladowania Kościoła i Ojca Świętego.
Aby temu zapobiec, przyjdę, by żądać poświęcenia Rosji memu Niepokalanemu Sercu i ofiarowania Komunii świętej w pierwsze soboty jako zadośćuczynienie. Jeżeli ludzie me życzenia spełnią, Rosja nawróci się i zapanuje pokój, jeżeli nie, Rosja rozszerzy swe błędne nauki po świecie, wywołując wojny i prześladowania Kościoła. Sprawiedliwi będą męczeni, Ojciec Święty będzie bardzo cierpieć, wiele narodów zostanie zniszczonych.
Na koniec zatriumfuje moje Niepokalane Serce. Ojciec Święty poświęci mi Rosję, która się nawróci, a dla świata nastanie okres pokoju”.
Po objawieniach 1917 roku Łucja kilka lat później wstąpiła do zakonu karmelitanek i nadal miała objawienia. 10 grudnia 1925 r. Matka Boża ukazała się jej i powiedziała :
„Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewdzięczność stale ranią. Przynajmniej ty staraj się mnie pocieszyć i przekaż wszystkim, że przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty odprawią spowiedź, przyjmą Komunię św., odmówią jeden różaniec i przez piętnaście minut rozmyślania nad tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia”.
13 czerwca 1929 r. Matka Boża ponownie ukazała się Siostrze Łucji w Tuy, w Hiszpanii. Towarzyszyła jej Trójca Święta. (Patrz : obraz na następnej stronie.) Oto jak Siostra Łucja opisuje to w swoich wspomnieniach :
„Uprosiłam u przełożonych i mego spowiednika o zezwolenie na odprawienie godziny świętej każdej nocy z czwartku na piątek od godziny jedenastej do północy. Jednej nocy byłam sama. Uklękłam przy balaskach w środku kaplicy, aby odmówić modlitwę Anioła. Ponieważ czułam się zmęczona, wstałam i modliłam się dalej z podniesionymi rękami. Paliła się tylko wieczna lampka. Nagle zrobiło się jasno w całej kaplicy wskutek nadprzyrodzonego światła. Na ołtarzu pojawił się jasny krzyż sięgający aż do sufitu.
W jaśniejszym świetle można było zobaczyć w górnej części krzyża oblicze i górną część ciała człowieka, nad piersią gołąbka również ze światła. A do krzyża przybite ciało drugiego człowieka. Trochę niżej bioder w powietrzu wisiał kielich i wielka Hostia, na którą spadały krople krwi z oblicza Ukrzyżowanego i z jednej rany piersiowej. Z Hostii spływały te krople do kielicha.
Pod prawym ramieniem krzyża stała Najświętsza Maryja Panna. Była to Matka Boża Fatimska ze swym Niepokalanym Sercem w lewej ręce, bez miecza i róż, ale z cierniową koroną i płomieniem.
Pod lewym ramieniem krzyża wielkie litery jakby z czystej wody źródlanej biegły na ołtarz, tworząc słowa : Łaska i Miłosierdzie.
Potem rzekła Matka Boża do mnie : „Przyszła chwila, w której Bóg wzywa Ojca Świętego, aby wspólnie z biskupami całego świata poświęcił Rosję memu Niepokalanemu Sercu, obiecując ją uratować za pomocą tego środka. Tyle dusz zostaje potępionych przez sprawiedliwość Bożą z powodu grzechów przeciw mnie popełnionych. Przychodzę przeto prosić o zadośćuczynienie. Ofiaruj się w tej intencji i módl się !”.
Później, za pomocą środków osobistego kontaktu, Pan Jezus powiedział mi, uskarżając się : ’Oni nie chcieli usłuchać Moich żądań... ! Jak król Francji, będą pokutować za to, ale będzie już za późno. Rosja już rozszerzy swoje błędne nauki na świat, wywołując wojny i prześladowania Kościoła. Ojciec Święty będzie musiał wiele wycierpieć !’”.
Kilka lat później w liście z 18 maja 1936 r. Łucja przedstawiła powody tej konsekracji : „Zapytałam Go, dlaczego nie zmusi Rosji do nawrócenia, bez konieczności dokonywania tego poświęcenia przez Papieża. Jezus odpowiedział mi : ’Ponieważ chcę, aby cały Mój Kościół uznał to poświęcenie jako triumf Niepokalanego Serca Maryi. Chcę, żeby nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca było szerzone w jedności z nabożeństwem do Mojego Najświętszego Serca’”.
Widząc znak na niebie w nocy z 26 na 27 stycznia 1938 r., Siostra Łucja zrozumiała, że wojna zapowiedziana przez Matkę Bożą w Jej objawieniu 13 lipca 1917 r. była blisko. Kilkakrotnie ostrzegała biskupa diecezji Leiria (gdzie znajduje się Fatima), biskupa da Silvę. 6 lutego 1939 r., siedem miesięcy przed wojną, Łucja napisała do niego, żeby go ostrzec o bezpośredniej bliskości wojny. I dodała ważną kwestię : Portugalia będzie oszczędzona, ponieważ jej biskupi poświęcili swój naród Niepokalanemu Sercu Maryi.
Faktycznie 13 maja 1931 r. wszyscy portugalscy biskupi poświęcili Portugalię Niepokalanemu Sercu Maryi. Poświęcenie to odnowili 13 maja 1938 r. Proroctwo Siostry Łucji zostało spełnione co do joty : żaden portugalski żołnierz nie brał udziału w działaniach wojennych i żadna zagraniczna armia nie okupowała Portugalii. Podczas gdy cała Europa poddana została straszliwej wojnie, która trwała pięć lat, tylko Portugalia pozostawała w pokoju.
W 1950 roku papież Pius XII był świadkiem cudu słońca w ogrodach watykańskich, takiego samego, jaki miał miejsce w Fatimie 13 października 1917 r. Zobowiązał się on do przeprowadzenia konsekracji Rosji. (Należy pamiętać, że Pius XII został biskupem 13 maja 1917 r., w dniu, w którym miało miejsce pierwsze objawienie w Fatimie). 7 lipca 1952 r. sformułował on Akt Poświęcenia w Liście Apostolskim Sacro vergente anno, ale nie nakazał, by wszyscy biskupi katoliccy dołączyli do niego w oficjalnych działaniach.
24 marca 1984 r. po wysłaniu listu do wszystkich biskupów całego świata, w którym prosił ich, by przyłączyli się do niego, papież Jan Paweł II, stojąc na Placu Świętego Piotra w Rzymie przed pielgrzymującą figurą przywiezioną z tej okazji z Fatimy (patrz zdjęcie na drugiej stronie) poświęcił cały świat Maryi :
„O Matko ludzi i ludów, Ty, która znasz ‚wszystkie ich cierpienia i nadzieje’, Ty, która czujesz po macierzyńsku wszystkie zmagania pomiędzy dobrem a złem, pomiędzy światłością i ciemnością, jakie wstrząsają współczesnym światem – przyjmij nasze wołanie skierowane w Duchu Świętym wprost do Twojego Serca.
Ogarnij miłością Matki i Służebnicy ten nasz ludzki świat, który Ci zawierzamy i poświęcamy, pełni niepokoju o doczesny i wieczny los ludzi i ludów. W szczególny sposób zawierzamy Ci i poświęcamy tych ludzi i te narody, które tego najbardziej potrzebują.
Pod Twoją obronę uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko ! Naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych !”.
Choć nie wymienił Rosji konkretnie, święty Jan Paweł II jednak dodał te słowa do konsekracji : „Oświeć zwłaszcza te narody, których poświęcenia i zawierzenia przez nas oczekujecie”.
W liście napisanym w listopadzie 1989 roku Siostra Łucja potwierdziła, że uroczysty i powszechny akt poświęcenia odpowiada na prośbę Matki Bożej z Fatimy : „Tak, to było zrobione tak, jak prosiła Matka Boża”. Jednak do dziś istnieją tacy, którzy kwestionują czy konsekracja, jaka została przeprowadzona w 1984 roku, spełnia żądania Maryi. Ale fakty, które nastąpiły po tym poświęceniu, udowadniają, że tak. Oto niektóre z nich :
13 maja 1984 : Eksplozja w sowieckiej bazie morskiej w Siewieromorsku w pobliżu Murmańska na Półwyspie Kolskim w Rosji, niszczy dwie trzecie wszystkich pocisków zgromadzonych dla sowieckiej Floty Północnej, największej z czterech flot. Wybuch niszczy też warsztaty konserwacji pocisków i zabija setki naukowców i techników.
19 grudnia 1984 : Radziecki minister obrony marszałek Ustinow, główny autor planów inwazji na Europę Zachodnią, nagle i tajemniczo umiera.
10 marca 1985 : Umiera radziecki przywódca Konstantin Czernienko.
11 marca 1985 : Michaił Gorbaczow wybrany na przywódcę Związku Radzieckiego.
26 kwietnia 1986 : Awaria reaktora jądrowego w Czarnobylu na Ukrainie. Czarnobyl po ukraińsku oznacza piołun, a w Apokalipsie świętego Jana (8, 10-11) czytamy : „I trzeci anioł zatrąbił : i spadła z nieba wielka gwiazda, płonąca jak pochodnia, a spadła na trzecią część rzek i na źródła wód. A imię gwiazdy zowie się Piołun. I trzecia część wód stała się piołunem, i wielu ludzi pomarło od wód, bo stały się gorzkie”.
12 maja 1988 : Wybuch zniszczył jedyną fabrykę, która wykonywała silniki rakietowe dla sowieckich śmiercionośnych pocisków dalekiego zasięgu SS 24, z których każdy przenosi dziesięć bomb atomowych.
9 listopada 1989 : Upadek muru berlińskiego.
Listopad-grudzień 1989 : W Czechosłowacji, Rumunii, Bułgarii i Albanii miały miejsce pokojowe rewolucje.
1990 : Zjednoczenie Niemiec wschodnich i zachodnich.
19 sierpnia 1991 : (74-ta rocznica czwartego objawienia Matki Bożej Fatimskiej) : Próba puczu w celu obalenia Gorbaczowa.
22 sierpnia 1991 : Święto Matki Bożej Królowej Świata : zamach stanu w celu powrotu komunizmu do władzy zostaje udaremniony.
Grudzień 1991 : Gorbaczow składa wizytę w Watykanie. Nawiązane zostają stosunki dyplomatyczne między Rosją a Stolicą Apostolską.
25 grudnia 1991 : Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich zostaje rozwiązany. Komunistyczna flaga zostaje po raz ostatni opuszczona na Kremlu w Moskwie.
Można powiedzieć, że w 2017 roku to Rosja wydaje się przestrzegać wartości chrześcijańskich, prawa naturalnego, małżeństwa mężczyzny i kobiety, itp., a nie kraje zachodnie.
