Kim jest złodziej z eseju Louisa Evena Najwięksi złodzieje wciąż pozostają na wolności opublikowanego w numerze 36 MICHAELA (marzec-kwiecień 2006) ? Jest nim system finansowy, który tworzy pieniądze jako dług. W zakończeniu eseju czytamy : „Ten system finansowy jest pazernym szczurem, złodziejem, oszustem i szantażystą − wszystkim tym naraz ; pozostawia on za sobą ofiary niedostatku, grabieży i braku bezpieczeństwa... Niestety, nic się nie robi, aby położyć kres rabunkowi tego wielkiego złodzieja. Ma on swoich protektorów wśród wybieranych przez ludzi przedstawicieli władz”.
Istnieją przepisy dotyczące aresztowania „drobnych” złodziei, którzy kradną setki lub tysiące dolarów, ale brak prawa dla tych, którzy kradną społeczeństwu miliardy dolarów, wykradając kredyt narodowy (zdolność produkcyjną), a następnie tworząc dług poprzez udzielanie pożyczek. Nie tylko ci złodzieje nie są aresztowani, otrzymują ochronę zgodnie z prawem, ponieważ ich system tworzenia pieniędzy jako długu jest legalny i usankcjonowany przez rządy !
W przemówieniu do uczestników XX Światowego Kongresu Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Karnego wygłoszonym 15 listopada 2019 r. w Watykanie, papież Franciszek mówił na ten sam temat, co Louis Even. Ubolewał nad „brakiem uwagi − lub dlatego brakiem − dla przestępstw popełnianych przez najpotężniejszych”, porównując nawet globalny system finansowy do zorganizowanego przestępstwa, dodając, że „sprawuje on więcej władzy niż same państwa”. Oto fragmenty przemówienia Ojca Świętego :
„Niektóre sektory ekonomiczne sprawują dziś większą władzę niż same państwa. Rzeczywistość ta staje się jeszcze bardziej oczywista w czasach globalizacji kapitału spekulacyjnego. Zasada maksymalnego zysku, nie zważająca na nic innego, prowadzi do modelu wykluczenia, który z całą mocą uderza w tych, którzy ponoszą tego konsekwencje społeczne i ekonomiczne, a przyszłe pokolenia skazuje na pokrycie kosztów środowiskowych.
Pierwsze pytanie, które powinni sobie postawić w takiej sytuacji prawnicy dotyczy tego, co można zrobić, aby przeciwstawić się temu zjawisku, które zagraża instytucjom demokratycznym i rozwojowi ludzkości.
Jednym z częstych uchybień prawa karnego jest przywiązywanie małej wagi do przestępstw popełnionych przez najpotężniejsze podmioty, a w szczególności do przestępstw na szeroką skalę, których sprawcami są korporacje. Nie przesadzam z tymi słowami. Doceniam, że wasz Kongres wziął to pod uwagę.
Światowy kapitał finansowy stoi u podstaw poważnych przestępstw nie tylko przeciw własności, ale również przeciw osobom i środowisku. Chodzi tu o przestępczość zorganizowaną, odpowiedzialną między innymi za nadmierne zadłużenie państw i ograbianie naszej planety z zasobów naturalnych.
Prawo karne nie może pozostać obojętne na zachowania tych, którzy wyzyskując sytuacje asymetryczne, korzystają ze swej dominującej pozycji, by szkodzić dobru wspólnemu... Są to przestępstwa o powadze zbrodni przeciwko ludzkości, gdy prowadzą do głodu, nędzy, przymusowej migracji i śmierci z powodu możliwych do uniknięcia chorób, katastrofy ekologicznej i destrukcji kultury ludności rdzennej”.
Papież Franciszek
