Odmawianie kolejno modlitw i psalmów stopniowo przekształciło się w cykl 150 Zdrowaś Mario, a Różaniec stał się oficjalną modlitwą zatwierdzoną w Kościele katolickim przez papieża Sykstusa IV w XV wieku. Wielokrotne pozdrawianie Maryi było porównywane do ofiarowywania jej wieńca z róż, stąd „Różaniec".
Promowane przez dominikanów w XV wieku modlitwy Różańcowe przybrały formę medytacji nad życiem Chrystusa. W XVI wieku dominikański teolog Antonio Ghislieri, który został papieżem św. Piusem V, ułożył Różaniec wokół 15 „tajemnic".
Święto Matki Bożej Różańcowej w dniu 7 października było dawniej znane jako Matki Bożej Zwycięskiej i Święto Różańca Świętego. Ustanowiony przez Piusa V w 1571 r. dzień świętował decydujące zwycięstwo połączonej floty Ligi Świętej nad flotą Osmańską w bitwie pod Lepanto.
Tajemnice Światła zostały dodane przez Jana Pawła II do Tajemnic Radosnych, Bolesnych i Chwalebnych w 2002 roku. Od 1571 roku aż do dziś Papieże zachęcali do odmawiania Różańca. We wrześniu 1893 r. w encyklice Laetitiae sanctae Leon XIII stwierdził, że jest przekonany, iż „Różaniec, jeśli jest pobożnie używany, powinien przynieść pożytek nie tylko jednostce, ale całemu społeczeństwu".
W 1937 r., na dwa lata przed wybuchem II wojny światowej, Pius XI w swojej encyklice Ingravescentibus malis zauważył, że jeśli ludzie XX wieku „w swej pysze Różaniec ośmieszają i odrzucają, to nieprzejrzany wręcz zastęp świętych ze wszystkich wieków i każdego stanu zawsze go kochał". Zwrócił się do wiernych, prosząc ich o odmawianie Różańca w domu, aby „nieprzyjaciele Boga (...) pokonani przecież zostali za przemożnym wstawiennictwem Bogarodzicy Dziewicy i w duchu pokuty szczerze się nawrócili i pod Jej opiekę się oddali".
Pius XI dodał: „Nadto Różaniec jest nie tylko skutecznym orężem w walce z wrogami Boga i z nieprzyjaciółmi wiary, ale krzewi także i rozwija cnoty ewangeliczne i zdobywa dla nich dusze".
4 maja 1963 r., kiedy Kościół był zaangażowany w Sobór Watykański II, św. Jan XXIII powitał pierwszą włoską pielgrzymkę Żywego Różańca, podczas której „Dobry papież Jan" spotkał wiele chorych dzieci. „Jesteście nam drodzy jak źrenice w naszych oczach" – powiedział do nich Papież. „Jesteście nam drodzy przede wszystkim dlatego, że z naturalną żywotnością swoich lat jesteście małymi dziećmi, które się modlą" – powiedział. Pochwalił ich „zaangażowanie w odmawianie przynajmniej jednej dziesiątki Różańca Świętego każdego dnia", dodając, że dzień bez modlitwy jest jak „niebo bez słońca, ogród bez kwiatów".
Już w 1961 r. w załączniku do listu apostolskiego Il religioso convegno zauważono, że w swoim codziennym Różańcu papież Jan modlił się za dzieci urodzone w ciągu ostatnich 24 godzin, odmawiając trzecią dziesiątkę Tajemnic Radosnych. Ofiarował „dziesięć Zdrowaś Maryjo", aby „polecić Jezusowi wszystkie dzieci urodzone (...) ze wszystkich ludzkich rodów, które (...) nocą i w dzień przyszły na świat na całej powierzchni Ziemi".
W Encyklice Grata recordatio z 1959 r. Jan XXIII zachęcał do codziennego odmawiania Różańca, twierdząc, że Różaniec jest doskonałym środkiem modlitwy medytacyjnej. „Nigdy nie przestańmy odmawiać go każdego dnia w całości". Zaprosił wiernych do modlitwy Różańcowej za zbliżający się Sobór Ekumeniczny (Watykański II) oraz o „odnowioną energię wszystkich cnót chrześcijańskich" oczekiwanych od Kościoła.
W następstwie Soboru papież św. Paweł VI poświęcił kultowi Maryjnemu adhortację apostolską Marialis cultus, w której zamierzał „zachęcić do przywrócenia, w sposób dynamiczny i bardziej świadomy, odmawiania Różańca". Podkreślił także „pilną potrzebę przypomnienia − oprócz wartości pochwalnej i błagalnej − innego elementu właściwego Różańcowi, mianowicie kontemplacji. Jeśli jej brak, Różaniec upodabnia się do ciała bez duszy i zachodzi niebezpieczeństwo, że odmawianie go stanie się mechanicznym powtarzaniem formuł".
Św. Jan Paweł II, który sam był głęboko oddany Maryi Pannie (Totus Tuus [Cały Twój] było jego zawołaniem biskupim), zachęcał wielokrotnie do odmawiania Różańca w ciągu 27 lat swojego pontyfikatu. W 2002 roku opublikował list apostolski poświęcony specjalnie Różańcowi Rosarium Virginis Mariae. Opisał w nim Różaniec jako modlitwę, która „w powściągliwości swych elementów" skupia „głębię całego przesłania ewangelicznego" i przez którą „wierzący czerpie obfitość łaski, otrzymując ją niejako wprost z rąk Matki Odkupiciela". Wyjaśnił, że w młodości zawsze poświęcał ważne miejsce tej modlitwie, która była jego ulubioną. To właśnie w tym liście ogłosił rok Różańca od października 2002 do października 2003, zapraszając wiernych do „kontemplowania z Maryją oblicza Chrystusa".
U progu trzeciego tysiąclecia Papież Polak podkreślił „pilną potrzebę stawienia czoła pewnemu kryzysowi tej modlitwy, której w obecnym kontekście historycznym i teologicznym zagraża niesłuszne pomniejszanie jej wartości i dlatego rzadko się ją proponuje młodym pokoleniom". Zaniepokojony tragiczną sytuacją rodziny „coraz bardziej zagrożonej na płaszczyźnie ideologicznej i praktycznej siłami godzącymi w jej jedność", zaproponował Różaniec jako „skuteczną pomoc, by zapobiec zgubnym następstwom tego kryzysu znamiennego dla naszej epoki".
Również Benedykt XVI chciał ożywić odmawianie Różańca: „Różaniec Święty nie jest pobożną praktyką wygnaną w przeszłość, jak modlitwy z innych czasów, o których myśli się z nostalgią", powiedział na zakończenie swojej modlitwy w rzymskiej Bazylice Matki Bożej Większej w dniu 3 maja 2008 r. „Przeciwnie, Różaniec przeżywa nową wiosnę" – powiedział. „Bez wątpienia jest to jeden z najbardziej wymownych znaków miłości, jaką młode pokolenie żywi do Jezusa i Jego Matki Maryi. W dzisiejszym świecie, tak rozproszonym, ta modlitwa pomaga postawić Chrystusa w centrum".
Trzy lata wcześniej w orędziu do młodych katolików w Holandii napisał, że „odmawianie Różańca może pomóc wam nauczyć się sztuki modlitwy z prostotą i głębią Maryi". Podczas audiencji w maju 2006 r. Benedykt XVI zaprosił wiernych „do zintensyfikowania pobożnego praktykowania Różańca Świętego". Powiedział do młodych małżonków: „Życzę, abyście wykorzystali odmawianie Różańca w waszej rodzinie jako moment duchowego wzrostu pod matczynym nadzorem Maryi Dziewicy". Zwracając się do chorych, zachęcał ich, aby „z ufnością zwrócili się do Matki Bożej poprzez to pobożne ćwiczenie, powierzając Jej wszystkie swoje potrzeby".
W październiku 2018 r. papież Franciszek poprosił wszystkich wiernych o codzienne odmawianie Różańca, aby Maryja Panna pomagała Kościołowi w okresie naznaczonym „przez ujawnienie nadużyć seksualnych, władzy i sumienia ze strony duchownych, osób konsekrowanych i świeckich, powodujących wewnętrzne podziały".
Franciszek ponowił to zaproszenie w wigilię miesiąca maryjnego 2020, aby wspólnie kontemplować „oblicze Chrystusa z sercem Maryi". Odmawianie Różańca „zjednoczy nas jeszcze bardziej jako duchową rodzinę i pomoże nam przezwyciężyć ten czas próby", napisał Ojciec Święty zapewniając wszystkich, a zwłaszcza „najbardziej cierpiących", o swojej modlitwie.
John Charles Putzolu
Vatican News, 25 kwietnia 2020 r.
źródło: https://www.vaticannews.va/en/pope/news/2020-04/the-popes-and-the-rosary.html
