W artykule opublikowanym przez Louisa Evena w 1960 r. wyjaśnia on fragment Ewangelii : “Oddajcie cezarowi to, co należy do cezara”. Louis Even pisze :
Przy innej okazji, która jest rzadziej przytaczana, Jezus musiał się ustosunkować do sprawy podatków. Tym razem nie chodziło o daninę dla najeźdźcy, ale o podatek ustanowiony przez samych Żydów, który został „nałożony na każdego za użytkowanie świątyni”. Poborcy podatkowi przybyli do świętego Piotra i zapytali : „Czy Wasz Nauczyciel nie płaci dwudrachmy ?”. Jezus odpowiedział Piotrowi : „Idź nad jezioro i zarzuć wędkę ! Weź pierwszą rybę, którą wyciągniesz i otwórz jej pyszczek : znajdziesz statera [srebrna moneta grecka]. Weź go i daj im za Mnie i za siebie !”. Piotr, rybak z zawodu, bardzo dobrze to zadanie wykonał. (Mt 17, 24 i 26)
Tym razem więc pieniądze zostały utworzone w tym samym tempie, co produkcja. Rząd nie może czynić cudów, ale łatwo może ustanowić system monetarny, w którym pieniądze opierają się na produkcji, czyli tworzone są zgodnie z produkcją. Innymi słowy, trzeba emitować pieniądze zgodnie z tempem produkcji, jaka ma miejsce i uruchamiać środki płatnicze zgodnie z tempem konsumpcji, jaka ma miejsce zarówno w sektorze prywatnym jak i publicznym. Takie podejście byłoby bardziej zgodne z dobrem wspólnym, niż pozostawienie kontroli nad pieniędzmi dobrej woli arcykapłanów Mamony. Louis Even
