William Guy Carr
Siły Zła zdają sobie sprawę z tego, że dla zdobycia bezspornej kontroli nad materialnymi zasobami świata i dla ustanowienia Ateistycznej Materialistycznej Totalitarnej Dyktatury konieczne jest zniszczenie wszystkich form rządu konstytucyjnego i zorganizowanej religii. Żeby to osiągnąć, Siły Zła zdecydowały, że muszą one w różnych kwestiach podzielić przeciwko sobie ludzi żyjących na świecie. Cofając się do starożytności, rasy aryjska i semicka zostały doprowadzone do wrogości przeciwko sobie, co miało służyć tajnym ambicjom ich ateistyczno-materialistycznych przywódców. Gdyby społeczności ras aryjskiej i semickiej pozostały nieugięte w swojej wierze w Boga i wierne Jego przykazaniom, Siły Zła nigdy nie mogłyby osiągnąć swoich złych celów.
Termin Aryjczycy faktycznie oznacza grupy znane jako Indo-Europejczycy lub Indo-Germanie. Obejmuje on dwie grupy. Zachodnią albo europejską i Wschodnią albo ormiańską. Języki aryjskie przez swoje słownictwo, system i fleksję wskazują na wspólne pochodzenie. W rzeczywistości słowo Aryjczyk oznacza „honorowy Pan Ziemi". Oto dlaczego większość przywódców grup aryjskich w Europie było Magnatami Ziemskimi, którzy utrzymywali solidne siły zbrojne dla ochrony swoich posiadłości. Spośród tych Magnatów pochodzą Aryjscy Panowie Wojny. Oni z kolei organizowali nazizm i używali faszyzmu i wszystkich antysemickich grup na prawo od centrum w służbie swoich celów, a następnie swoich tajnych planów panowania nad światem.
Głównymi kategoriami grup aryjskich są rasy: teutońska, romańska i słowiańska, które osiedliły się w Europie zachodniej. Turcy, Madziarzy, Baskowie i Finowie nie należą do ras aryjskich. W okresie odległej starożytności wspólni przodkowie grup aryjskich zamieszkiwali Pamir.
Z drugiej strony grupy semickie dzielą się na dwie części. Jedna włącza grupy Asyryjczyków, Aramejczyków, Izraelitów i Fenicjan. Druga – grupy Arabów i Etiopów. Najbogatszą grupą są Arabowie, najbiedniejszą Aramejczycy. Izraelici zajmują pozycję pośrednią.1
Dziś terminu żyd używa się bardzo luźno do definiowania ludzi, którzy w jakimś czasie byli czy są wyznawcami wiary żydowskiej. Wielu z nich faktycznie nie ma semickiego pochodzenia rasowego. Wielu z tych, którzy przyjęli wiarę żydowską jest potomkami Herodian, którzy byli Idumejczykami pochodzenia turecko-mongolskiego. Są oni faktycznie Edomitami.2 Ważnym faktem, o którym należy pamiętać jest to, że wśród przywódców żydowskich, dokładnie tak samo jak wśród przywódców aryjskich, zawsze istniał mały trzon ludzi, którzy byli i wciąż są Iluminatami czy ateistami. Wygłaszają piękne słówka w stosunku do religii żydowskiej i chrześcijańskiej, co służy ich własnym celom, ale nigdy nie wierzyli w istnienie Boga. Są teraz internacjonalistami. Nie są wierni żadnemu określonemu narodowi, chociaż używali, gdy nadarzała się sposobność, nacjonalizmu do przeprowadzania swoich spraw. Jedyną ich troską jest zdobycie większej władzy ekonomicznej i politycznej. Ostateczny cel przywódców obu grup jest identyczny. Są zdecydowani zdobyć bezsporną kontrolę bogactwa, zasobów naturalnych i siły roboczej całego świata. Zamierzają przekształcić świat zgodnie ze SWOJĄ koncepcją Bezbożnej Totalitarnej Dyktatury.
Około pierwszego wieku po narodzeniu Chrystusa nie semickie turecko-fińskie rasy przeniknęły z Azji do Europy. Przedostały się one drogą lądową na północ od Morza Kaspijskiego. Ludzie ci znani są w historii jako Chazarowie. Byli oni poganami. Osiedlili się w Europie wschodniej i ustanowili silne Królestwo Chazarskie. Rozszerzali swoje posiadłości przez podbój militarny, aż pod koniec VIII w. zajmowali większą część Europy wschodniej na zachód od Uralu i na północ od Morza Czarnego. Chazarowie ostatecznie przyjęli judaizm jako swoją religię, przedkładając go nad chrześcijaństwo i mahometanizm. Budowali w swoim całym królestwie synagogi i szkoły, w których uczyli judaizmu. U szczytu swojej potęgi Chazarowie odbierali haracz od dwudziestu pięciu podbitych narodów.
Wielkie Królestwo Chazarskie kwitło przez prawie pięćset lat. Pod koniec X w. Chazarowie zostali pokonani w bitwie przez Waregów3 (Rosjan), którzy napadli na nich z północy. Podbój Chazarów zakończył się u schyłku XIII w. Ruch rewolucyjny inspirowany przez żydów Chazarów trwał wewnątrz Imperium Rosyjskiego od XIII w. do Czerwonej Rewolucji Październikowej 1917 r. Podbój Chazarów w XIII w. wyjaśnia, w jaki sposób tak wielu ludzi, których dziś zwykle mamy na myśli jako Żydów, pozostało wewnątrz Imperium Rosyjskiego.
Jest jeszcze inny ważny fakt, który rzuca światło na temat aryjskości i semityzmu. Finowie i inne grupy ogólnie sklasyfikowane jako Waregowie (Rosjanie) były pochodzenia nie aryjskiego i Niemcy, generalnie mówiąc, traktowali ich jako wrogów.
Jeden czyn Chrystusa ma wielkie znaczenie w badaniach Światowego Ruchu Rewolucyjnego. Chrystus był uważany przez wielu za radykała, który opierał swój reformatorski ruch na wierze we Wszechmogącego Boga, posłuszeństwie dla ustanowionej władzy i miłości bliźniego. Historia życia Chrystusa pokazuje, że kochał On WSZYSTKICH ludzi, z wyjątkiem jednej szczególnej grupy. Nienawidził lichwiarzy z intensywnością, która wydaje się niezwykła u człowieka o tak łagodnym charakterze. Jezus wielokrotnie upominał pożyczkodawców za ich lichwiarskie praktyki. Publicznie potępił ich jako czcicieli Mamony. Mówił, że są z „synagogi szatana" (Ap 2,9). Stanowczo wyraził Swoją najwyższą nienawiść do lichwiarzy, kiedy wziął bicz i wypędził ich ze Świątyni. Upomniał ich tymi słowami: „Napisane jest: Mój dom będzie domem modlitwy, a wy uczyniliście z niego jaskinię zbójców." Wykonując ten akt zemsty na lichwiarzach, Chrystus podpisał na Siebie wyrok śmierci.
To Iluminaci i opłacani przez nich fałszywi kapłani oraz członkowie starszyzny uknuli spisek, w którym rzymscy żołnierze wykonali wyrok na Chrystusie. To oni dostarczyli trzydziestu srebrników, żeby przekupić Judasza. To oni użyli swoich propagandzistów, żeby udzielać fałszywych informacji i wprowadzić w błąd Tłum. To agenci Iluminatów przewodzili Tłumowi, kiedy zaakceptowali Barabasza i krzyczeli, żeby ukrzyżować Chrystusa. TO ILUMINACI ZAPLANOWALI WYPADKI TAK, ŻE RZYMSCY ŻOŁNIERZE DZIAŁALI JAKO ICH WYKONAWCY. Potem, kiedy podłość została dokonana i kiedy zrealizowali swój odwet, konspiratorzy zeszli na dalszy plan, a ich wina spoczęła na masach żydowskich i ich dzieciach. Historia dowodzi, że mieli oni szatański powód dla zrzucenia winy za śmierć Chrystusa na Żydów. Historia dowodzi, że zamierzali użyć nienawiści wywołanej wśród Żydów w wyniku prześladowania, w służbie swoich nikczemnych celów, a potem tajnych totalitarnych ambicji. Chrystus wiedział o tym wszystkim. Przekazał swoją wiedzę w możliwie najbardziej dramatyczny sposób. Kiedy wisiał na Krzyżu, modlił się do Swego Ojca Niebieskiego i powiedział: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią". Czy na pewno modlił się za Tłum? Prosił o przebaczenie dla ludzi, którzy zostali UŻYCI przez Iluminatów jako INSTRUMENT ich odwetu. Historia dowodzi, że od tego czasu Międzynarodowi Lichwiarze używali Tłumu do kontynuacji swoich tajnych ambicji. Profesorowie z Instytutu Lenina w Moskwie prowadzący wykłady dla aspirujących przywódców rewolucyjnych z całego świata niezmiennie odnoszą się do Mas jako do „Tłumu". Iluminaci kierują wszystkimi siłami zła.
Studia nad Światowym Ruchem Rewolucyjnym od czasów Chrystusa do dziś dowodzą, że niesprawiedliwością jest obwinianie całej rasy żydowskiej za zbrodnie popełnione przeciwko ludzkości przez małą grupę fałszywych kapłanów i lichwiarzy. Ludzie ci zawsze byli i wciąż są Tajną Władzą ukrytą za internacjonalizmem. Dziś używają oni komunizmu jako swojej instrukcji działania w posuwaniu do przodu swych tajnych planów ostatecznej dominacji nad światem.
Studia historyczne dowiodą, że w równym stopniu jest niesprawiedliwe obwinianie wszystkich Niemców i Włochów za zbrodnie przeciwko ludzkości popełnione przez małą grupę Aryjskich Panów Wojny, którzy zorganizowali nazizm w nadziei, że mogliby pokonać międzynarodowy komunizm i polityczny syjonizm i osiągnąć światową dominację przez militarny podbój. Historia dowodzi jasno, że przywódcy dwóch opozycyjnych grup podzielili masy ludzkie niezależnie od rasy, koloru skóry czy wyznania na dwa przeciwstawne obozy, a potem użyli ich wszystkich jako pionków w grze w Międzynarodowe Szachy. Grają oni, żeby zdecydować, która grupa ostatecznie pokona przeciwnika i ustanowi raz na zawsze bezsporną kontrolę nad światem, jego bogactwami, zasobami naturalnymi, siłą roboczą i religią. Trzeba pamiętać, iż jako, że celem diabła jest odciągnięcie dusz ludzkich od Boga, Szatan używa zarówno „czerwonego" komunizmu jak i „czarnego" nazizmu do wpływania na umysły ludzkie, tak żeby ludzie ci zostali zwolennikami JEDNEJ ALBO DRUGIEJ ideologii ateistycznej. Ci, którzy akceptują JEDNĄ ALBO DRUGĄ ideologię ateistyczną sprzedają swoje dusze diabłu.
Wydarzenia historyczne dowodzą, że złe cele Iluminatów są kontynuowane. Wielu teologów przyznaje, że ta perfekcyjna kontynuacja ich Długoterminowego Planu jest niezaprzeczalnym dowodem tego, iż pochodzą oni, jak określił to Chrystus, „z synagogi szatana". Teologowie opierają swoją opinię na teorii, że nic ludzkiego nie mogłoby mieć takiego ciągnącego się przez wieki rejestru zła. Ciągłość zła jest dokładnym przeciwieństwem apostolskiego dziedzictwa Kościoła rzymsko-katolickiego. W tej, jak i w wielu innych sprawach, przekonywająco przypomina się nam o faktycznej mocy sił nadprzyrodzonych wpływających na nasze indywidualne życie, politykę narodową i sprawy międzynarodowe. Argumenty tego rodzaju, dotyczące skłonnych do zła Żydów, odnoszą się jednakowo do skłonnych do zła Aryjczyków i skłonnych do zła ludzi wszystkich ras, kolorów skóry i wyznań.
Historia dowodzi, że Seneka (4 r. przed Chr. – 65 A.D.) zginął ponieważ, podobnie jak Chrystus, próbował ujawniać praktyki korupcyjne i złe wpływy lichwiarzy, którzy przeniknęli do Imperium Rzymskiego. Seneka był słynnym filozofem rzymskim. Był wychowawcą Nerona, który został cesarzem Rzymu. Przez długi czas Seneka był najlepszym przyjacielem Nerona i jego najbardziej zaufanym doradcą. Neron poślubił Poppeę4, która wciągnęła go pod złe wpływy lichwiarzy. Neron stał się jednym z najbardziej nikczemnych władców, jakich znał świat. Jego rozpustne zachowanie i zepsucie moralne rozwinęło w nim charakter tak podły, że żył on tylko po to, żeby prześladować i niszczyć wszystko, co było dobre. Jego akty zemsty przybierały formę okrucieństw popełnianych zwykle publicznie na ofiarach jego gniewu. Seneka stracił wpływ na Nerona, ale nigdy nie zaprzestał publicznego potępiania lichwiarzy za ich złe oddziaływanie i praktyki korupcyjne. W końcu lichwiarze zażądali, żeby Neron podjął działania przeciwko Senece, który był bardzo popularny wśród społeczeństwa. Żeby nie wzbudzać gniewu ludu przeciwko sobie i lichwiarzom, Neron rozkazał popełnić Senece samobójstwo.
Jest to pierwszy zanotowany przypadek, w którym lichwiarze doprowadzili człowieka do popełnienia samobójstwa, ponieważ stał się dla nich niewygodny, ale w żadnej mierze nie był to przypadek ostatni. Historia notuje dziesiątki podobnych samobójstw i morderstw, które były dokonane tak, żeby wydawały się wypadkami czy samobójstwami.
Jednym z najgłośniejszych w ostatnich latach był przypadek Jamesa V. Forrestala. W 1945 r. Forrestal przekonał się, że Bankierzy Amerykańscy byli blisko powiązani z Bankierami Międzynarodowymi, którzy kontrolowali Banki Anglii, Francji i innych krajów. Przekonał się również, według jego pamiętników, że Międzynarodowi Baronowie Pieniądza byli Iluminatami i bezpośrednio odpowiadali za wybuch Pierwszej i Drugiej Wojny Światowej. Próbował przekonać o tej prawdzie prezydenta Roosevelta i innych urzędników najwyższego szczebla rządowego. Albo nie udało mu się to i popełnił samobójstwo w chwili depresji, albo został zamordowany, żeby zamknąć mu usta na zawsze. Morderstwo, które wygląda jak samobójstwo, stało się zaakceptowaną polityką na najwyższych poziomach międzynarodowej intrygi przez wiele wieków.5
Justynian I Wielki (Flavius Petrus Sabbatius, 482 – 565 A.D.) napisał swoją słynną księgę praw Corpus Iuris Civilis6. Próbował on skończyć z nielegalnymi metodami handlu i rzemiosła, którymi posługiwali się niektórzy kupcy żydowscy. Przez zaangażowanie w nielegalny handel i hurtowy przemyt kupcy żydowscy, którzy byli tylko agentami Iluminatów, uzyskali nieuczciwą przewagę nad swoimi konkurentami – Gojami. Wyeliminowali ich z gry. Księga praw napisana przez Justyniana, do X w. była uznana jako podręcznik prawa. Nawet dziś jest ona uznawana za najważniejszy dokument prawoznawstwa. Lecz lichwiarze byli zdolni obejść dobro, które Justynian próbował czynić.7
Oto, co mówi encyklopedia żydowska Funka i Wagnalla na temat Żydów, żyjących w tamtych czasach: „Cieszyli się oni pełną wolnością religijną… Drugorzędne biura były dla nich otwarte. Handel niewolnikami stanowił główne źródło utrzymania rzymskich Żydów, a dekrety przeciwko temu handlowi były wydane w latach 335, 336, 339, 384 A.D. i tak dalej."
Oto historia opisana biało i czarno. Lecz historia odkrywa, że kupcy żydowscy i lichwiarze nie ograniczali swojej nielegalnej działalności do handlu niewolnikami. Jest zarejestrowane, że zajmowali się oni każdą formą nielegalnego handlu włączając handel narkotykami, prostytucję, hurtowy przemyt alkoholu, perfum, kosztowności i innych obłożonych cłem towarów. Przekupywali oni i korumpowali urzędników, żeby ochronić swój nielegalny handel i rzemiosło, a przez używanie narkotyków i alkoholu oraz kobiet niszczyli moralność ludzi. Historia odnotowuje, że Justynian, chociaż był cesarzem Imperium Rzymskiego, nie był na tyle mocny, żeby położyć kres ich działalności.8
Edward Gibbon (1737-1794) zajmuje się korupcyjnym wpływem żydowskich kupców i lichwiarzy. Przypisuje im przyczynienie się w wielkim stopniu do „Wzrostu i upadku Imperium Rzymskiego". Pod takim tytułem napisał on swoje sześciotomowe dzieło.9 Gibbon poświęca sporo miejsca roli, jaką odegrała Poppea, żona Nerona, w doprowadzeniu do stanu, który zaczął zataczać po pijanemu mieszkańców Rzymu w kierunku ich samozagłady. Wraz z upadkiem Imperium Rzymskiego zostało ustanowione panowanie żydowskie. Narody Europy weszły w okres, który historycy nazywają „Wiekami Ciemnymi".
Encyklopedia Britannica mówi na ten temat: „Istniała nieunikniona ich dążność (żydowskich kupców i lichwiarzy) do specjalizacji w handlu, do czego ich bystrość i wszechobecność dawała im specjalne kwalifikacje. W Wiekach Ciemnych handel zachodniej Europy znajdował się w większości w ich rękach, szczególnie handel niewolnikami."
Żydowska kontrola wymiany i handlu, zarówno legalnego jak i nielegalnego, stawała się coraz szczelniejsza. Rozszerzała się daleko i szeroko, dopóki ekonomia wszystkich europejskich krajów nie znalazła się mniej lub bardziej w ich rękach. Dowody w postaci polskich i węgierskich monet zawierających żydowskie napisy, dają pewne wskazówki na temat władzy, jaką Żydzi posiadali w sprawach finansowych w tamtym czasie. Fakt, iż Żydzi uczynili szczególny wysiłek, żeby emitować i kontrolować walutę podtrzymuje opinię, że lichwiarze zastosowali slogan: „Pozwólcie nam emitować i kontrolować pieniądze kraju, a my nie dbamy o to, kto tworzy jego prawa", znacznie wcześniej, niż Amschel Mayer Bauer10 (1743-1812) używał go, żeby wyjaśnić swoim współkonspiratorom powód, dla którego żydowscy lichwiarze uzyskali kontrolę nad Bankiem Anglii w 1694 r.
Baronowie, którzy byli przywódcami Aryjczyków, podjęli decyzję złamania żydowskiej kontroli wymiany, handlu i pieniądza w Europie. W związku z tym celem otrzymali oni w 1095 r. poparcie pewnych władców chrześcijańskich, żeby rozpocząć Krucjaty albo Święte Wojny.11
Pomiędzy rokiem 1095 a 1271 zostało zorganizowanych osiem krucjat. Oficjalnie krucjaty były ekspedycjami militarnymi podejmowanymi dla zapewnienia bezpieczeństwa pielgrzymów, którzy chcieli odwiedzić Grób Święty i dla ustanowienia władzy chrześcijańskiej w Palestynie. W rzeczywistości były one wojnami roznieconymi w celu podziału społeczności europejskiej na dwa obozy. Jeden pro-żydowski, drugi anty-żydowski. W bardziej współczesnych czasach, Tajna Władza podzieliła białą rasę na grupę semicką i antysemicką. Niektóre krucjaty odniosły sukces, niektóre nie. Ostateczny wynik był taki, że w 1271 r. Palestyna wciąż pozostawała w rękach Niewiernych, chociaż kraje chrześcijaństwa wydały MILIONY W PIENIĄDZACH i skarbach na sfinansowanie krucjat i poświęciły ŻYCIE MILIONÓW LUDZI, walczących w tych Świętych Wojnach. I co najdziwniejsze, żydowscy lichwiarze stali się bogatsi i mocniejsi, jak nigdy przedtem.
Istnieje jedna faza krucjat, której nie można przeoczyć, kiedy studiuje się „przyczyny" w stosunku do „skutków", jakie spowodowały one w późniejszym okresie. W 1215 r. hierarchia Kościoła rzymsko-katolickiego przeprowadziła Sobór Laterański IV. Głównym rozważanym tematem była agresja żydowska we wszystkich krajach Europy. W tym okresie historii władcy Kościoła i władcy państwa pracowali w jedności. Władcy Kościoła, po stosownej naradzie, wypowiedzieli się za kontynuacją krucjat. Sformułowali też i uchwalili dekrety zmierzające do położenia kresu lichwie i praktykom stosowania przez żydowskich lichwiarzy nieetycznych metod w handlu i rzemiośle, żeby uzyskać nieuczciwą przewagę nad konkurentami gojami, dekrety powstrzymujące niemoralne i korupcyjne praktyki. Dla osiągnięcia tego celu dostojnicy biorący udział w Soborze Laterańskim IV zarządzili, że w przyszłości Żydzi zostaną ograniczeni do życia w swoich własnych dzielnicach. Żydom absolutnie zabroniono zatrudniania chrześcijan jako swoich pracowników. Ten dekret został uchwalony, ponieważ żydowscy lichwiarze i kupcy działali na zasadzie połączonej spółki akcyjnej. Zatrudniali oni chrześcijan, którzy działali jako firmujący ich ludzie, podczas gdy sami ukrywali się na dalszym planie, kierując operacjami. Było to wygodne, ponieważ kiedy wszystko przebiegało źle, firmujący ich chrześcijanie ponosili odpowiedzialność i karę, podczas gdy oni wychodzili z tego cało. Dodatkowo dekrety absolutnie zabraniały Żydom zatrudniania chrześcijańskich kobiet w ich domach i przedsiębiorstwach. Ten dekret został uchwalony, ponieważ przedstawiono dowody wskazujące na to, że młode kobiety były systematycznie uwodzone, a potem robiono z nich prostytutki. Ich panowie używali tych prostytutek do uzyskania kontroli nad wpływowymi urzędnikami. Inne dekrety czyniły bezprawnym angażowanie się Żydów w wiele działań handlowych. Ale nawet władza Kościoła, wspierana przez większość państwowych urzędników chrześcijańskich, nie mogłaby uczynić z baronów pieniądza osób podlegających prawu. Wszystkim, co dekrety osiągnęły, była intensyfikacja nienawiści, jaką Iluminaci żywili w stosunku do Kościoła Chrystusowego. Rozpoczęli oni nieustającą kampanię na rzecz separacji Kościoła od państwa. Przedstawili też ideę sekularyzmu wśród świeckich, żeby osiągnąć ten cel.
W 1253 r. rząd francuski nakazał wydalenie Żydów, ponieważ odmówili oni przestrzegania prawa. Większość wydalonych Żydów udała się do Anglii. Do 1255 r. żydowscy lichwiarze uzyskali całkowitą kontrolę wielu kościelnych dostojników i większości osób spośród arystokracji.
(cdn)
William Guy Carr
1-zobacz: Pears Cyclopedia (Encyklopedia Pears), s. 514 i 647.
2- Edom, kraina historyczna, za czasów grecko-rzymskich znana jako Idumea, w starożytności zamieszkiwana przez Edomitów (Idumejczyków). Zobacz: Jewish Encyclopedia (Encyklopedia Żydowska), t. 5, s. 41: 1925. Stwierdza ona: „Edom znajduje się we współczesnym żydostwie". Również profesor Lothrop Stoddard, wybitny etnolog, oświadcza: „Żydzi posiadają dane przyjmujące, że 82% osób zapisanych do politycznego ruchu syjonistycznego jest Aszkenazyjczykami, tak zwanymi Żydami, ale nie semitami. Istnieje wiele różnych opinii na temat tych kwestii rasowych."
3- Waregowie – Normanowie szwedzcy w IX w. podjęli ekspansję na Ruś. Od legendarnego wodza normańskiego Ruryka miała się wywodzić rosyjska dynastia Rurykowiczów.
4- Poppea Sabina – druga żona cesarza Nerona była żoną prefekta kohorty pretoriańskiej, któremu odebrał ją i poślubił przyjaciel Nerona, Oton. Otonowi z kolei odebrał ją w 62 r. i poślubił Neron. Częściowo machinacjom Poppei przypisywano zamordowanie matki i pierwszej żony Nerona, Oktawii. W 65 r. Neron w przystępie złości zabił Poppeę kopniakiem w brzuch.
5- „Pamiętniki Forrestala" („The Forrestal Diaries"), Viking Press, Nowy Jork, 1951.
6- Corpus Iuris Civilis (łac. "zbiór prawa cywilnego"), popularnie znany jako Kodeks Justyniana.
7- Niektórzy czytelnicy uważają, że Justynian nie miał żadnego takiego celu. Ja uważam, że wiedza na temat zła przynagla ludzi do tworzenia poprawnej legislacji i praw.
8- Te same złe wpływy są odpowiedzialne za te same złe stosunki, jakie istnieją dziś we wszystkich wielkich miastach.
9- W Polsce ukazała się jego część w dwóch tomach pt. „Zmierzch cesarstwa rzymskiego" (PIW, wyd. 3, 1995) i kontynuacja w tomie „Upadek cesarstwa rzymskiego na Zachodzie" (2000).
10- Bauer był żydowskim złotnikiem, który założył „Dom Rotszyldów" we Frankfurcie nad Menem. On i jego koledzy uknuli Rewolucję Francuską roku 1789.
11- Ponieważ nienawiść i zemsta są specjalnością sił zła, będą one używać każdego pretekstu, żeby rozniecać wojny i rewolucje, używając nawet imienia Boga, którego nienawidzą.
