październik 2004 - październik 2005
(...) 4. Jak wiadomo Rok Eucharystii będzie obchodzony od października 2004 r. do października 2005 r. Idea tych obchodów powstała dzięki dwóm wydarzeniom, które wyznaczyły jego początek i zakończenie: Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny, który odbędzie się w dniach 10-17 października 2004 r. w Guadalajarze w Meksyku i zgromadzenie zwyczajne Synodu Biskupów, obradujące w Watykanie od 2-29 października 2005 r. na temat: „Eucharystia źródłem i szczytem życia i misji Kościoła". Wziąłem też pod uwagę inne wydarzenie: tegoroczny Światowy Dzień Młodzieży w Kolonii od 16-21 sierpnia 2005 r. Chciałbym, żeby młodzi ludzie skupili się wokół Eucharystii jako żywotnego źródła, które karmi ich wiarę i entuzjazm.
11. Opis Jezusa Zmartwychwstałego objawiającego się dwóm uczniom na drodze do Emmaus pomaga nam skupić się na zasadniczym aspekcie tajemnicy eucharystycznej, który powinien być zawsze obecny w nabożeństwie Ludu Bożego: Eucharystia jest tajemnicą światła! (...)
15. Nie ma wątpliwości, że najbardziej widocznym wymiarem Eucharystii jest to, że jest ona pokarmem. (...)
16. Wszystkie te wymiary Eucharystii skupiają się w jednym aspekcie, który bardziej niż jakikolwiek inny czyni zapotrzebowanie na naszą wiarę: w tajemnicy ,,rzeczywistej" obecności. Wraz z całą tradycją Kościoła wierzymy, że Jezus jest prawdziwie obecny pod postacią Eucharystii. (...)
24. Spotkanie z Chrystusem, nieustannie wzmacniane i pogłębiane w Eucharystii, wzbudza w Kościele i w każdym chrześcijaninie pilne wezwanie do dawania świadectwa i do ewangelizacji. (...)
26. W Roku Eucharystii chrześcijanie powinni zobowiązać się do przekazywania skuteczniejszego świadectwa obecności Boga w świecie. Nie lękajmy się mówić o Bogu i nosić z podniesionym czołem oznaki wiary. „Kultura Eucharystii" krzewi kulturę dialogu, która znajduje tu moc i pokarm. Myli się ten, kto uważa, że każde publiczne odwoływanie się do wiary może zagrozić słusznej autonomii państwa i jego instytucjom, czy wręcz może stanowić zachętę do postawy nietolerancji. (...)
27. Eucharystia nie stanowi jedynie wyrazu wspólnoty w życiu Kościoła; jest ona także projektem solidarności dla całej ludzkości. W celebrowaniu Eucharystii Kościół nieustannie odnawia swoją świadomość znaku i instrumentu" nie tylko bliskiego związku z Bogiem, ale także jedności całej rasy ludzkiej. Każda Msza św., nawet kiedy jest odprawiana w ukryciu albo w izolacji, posiada zawsze charakter uniwersalny. Chrześcijanin biorący udział w Eucharystii uczy się być orędownikiem wspólnoty, pokoju i solidarności w każdej sytuacji. Widmo terroru i tragedia wojny, z jaką nasz świat rozpoczął nowe milenium, wzywają chrześcijan bardziej niż kiedykolwiek dotąd do życia Eucharystią jako wielką szkołą pokoju, kształtując mężczyzn i kobiety, którzy na różnych poziomach odpowiedzialności w życiu społecznym, kulturalnym i politycznym mogą stać się orędownikami dialogu i wspólnoty. (...)
28. Chciałbym podkreślić jeszcze jeden punkt, ponieważ wpływa on znacząco na autentyczność naszego wspólnego udziału w Eucharystii. Jest to impuls, który Eucharystia przekazuje społeczności dla praktycznego zaangażowania się w budowę bardziej sprawiedliwego i braterskiego społeczeństwa. (...)
Czyż nie powinniśmy uczynić tego Roku Eucharystil okazją dla społeczności diecezjalnych i parafialnych do zobowiązania się w szczególny sposób do odpowiedzi z braterską troską na jedną z wielu form ubóstwa obecnych w naszym świecie? Myślę na przykład o dramacie głodu, jaki dotyka setki milionów ludzi, o chorobach nękających kraje Trzeciego Świata, o samotności ludzi starych, o niedostatku, wobec którego stają bezrobotni, o zmaganiach imigrantów. Jest to zło, które jest obecne - aczkolwiek w różnym stopniu - nawet w miejscach o ogromnym bogactwie. Nie możemy się łudzić: dzięki naszej wzajemnej miłości, a w szczególności dzięki naszej trosce o potrzebujących będziemy uznani za prawdziwych naśladowców Chrystusa (Jn 13:35; Mt 25:31-46). Oto zasadnicze kryterium, które zaświadczy o prawdziwości naszych celebracji eucharystycznych.
29. (...) Spoglądam na nadchodzący dwudziesty siódmy rok mojej posługi Piotrowej i uważam to za wielką łaskę, że mogę wezwać cały Kościół do kontemplacji, wysławiania i adoracji w szczególny sposób tego niewymownego Sakramentu. Niech Rok Eucharystii będzie dla każdego drogocenną sposobnością wzrastania w świadomości niezrównanego skarbu, jaki Chrystus powierzył Swojemu Kościołowi. Niech zachęci to do bardziej ożywionej i płomiennej celebracji Eucharystii, prowadząc do chrześcijańskiego życia przemienionego przez miłość. (...)
30. Niech wszyscy z was, wierni chrześcijanie, odkryją dar Eucharystii jako światło i moc w waszym codziennym życiu w świecie, w wykonywaniu waszego indywidualnego posłannictwa w tak wielu różnych sytuacjach. Odkryjcie to nade wszystko, żeby w pełni doświadczyć piękna i misji rodziny.
Wiele oczekuję od was, młodzi ludzie, kiedy spoglądam na nasze spotkanie podczas następnego Światowego Dnia Młodzieży w Kolonii. Jego temat -,,Przybyliśmy oddać Mu pokłon" - podsuwa myśl, w jaki sposób możecie najlepiej doświadczyć tego Eucharystycznego roku. Przynieście na wasze spotkanie z Jezusem, ukrytym w Eucharystii, cały entuzjazm waszego wieku, wszystkie wasze nadzieje i całe wasze pragnienie miłości. (...)
31. Niech Kościół w tym Roku łaski, wspieranym przez Maryję, odkryje nowy entuzjazm dla swojej misji i uzna nawet jeszcze pełniej, że Eucharystia jest źródłem i szczytem jego całego życia.
Wszystkim wam udzielam mego Błogosławieństwa w dowód łaski i radości.
W Watykanie, dnia 7 października roku 2004, w dniu Wspomnienia Matki Bożej Różańcowej, w dwudziestym szóstym roku mego Pontyfikatu.
Jan Paweł II
