Gdy wymogi moralne naszego życia stają się coraz trudniejszym wyzwaniem, katolicy nie powinni pozostawać wobec tego bezradni. Jan Paweł II powiedział, że w chrześcijaństwie: „Nasz duch jest zorientowany w jednym kierunku, nasz umysł, wola i serce są skierowane na Chrystusa, naszego Odkupiciela, na Chrystusa, Odkupiciela człowieka. Chcemy zwracać się ku Niemu, poznieważ nie ma zbawienia w nikim innym tylko w Nim, Synu Bożym, powtarzamy więc za Piotrem:'Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego'." Aby nauczyć się stawiać Chrystusa w centrum uwagi dla umysłu i serca, w obliczu tak wielu sprzecznych idei, potrzebujemy różnych narzędzi do pomocy, żeby utrzymać naszą uwagę na Chrystusie, a także aby wesprzeć naszą determinację w tych wysiłkach. Odmawianie różańca często zaspokaja obie te potrzeby.
Jak wiadomo, w modlitwie różańcowej rozważamy różne wydarzenia z życia Jezusa, od tajemnic radosnych po tajemnice chwalebne. Ale dlaczego mamy skupiać naszą uwagę na Chrystusie? Jan Paweł II mówi, że „na wszystkich poziomach... samoświadomości, i we wszystkich dziedzinach działalności, w których Kościół wyraża, odnajduje i potwierdza siebie, musimy nieustannie dążyć do Tego,'który jest głową','przez którego są wszystkie rzeczy i przez którego my istniejemy', który jest zarówno'drogą i prawdą'i'zmartwychwstaniem i życiem', widząc którego widzimy Ojca, i który musiał odejść od nas, to jest przez swoją śmierć na Krzyżu, a następnie przez wstąpienie do nieba – aby Pocieszyciel przyszedł do nas i przychodził stale do nas jako Duch prawdy".
W ten sposób stajemy się światłem przewodnim w świecie żyjącym w moralnej mgle. Dwie główne modlitwy Różańca św. to Zdrowaś Maryjo i Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo cytuje słowa kuzynki Maryi, Elżbiety, gdy spotyka się ona z Maryją noszącą w swym łonie Jezusa. Także, w modlitwie tej my prosimy Maryję, by wstawiała się za nami. Prosimy o to, bo, jak wyjaśnił to Jan Paweł II: „Błogosławiona Dziewica Maryja stale'idzie przed'Ludem Bożym. Jej wyjątkowe pielgrzymowanie wiary stanowi stały punkt odniesienia dla Kościoła, dla osób i wspólnot, dla ludów i narodów i, w pewnym sensie, dla całej ludzkości. Trudno jest ogarnąć i zmierzyć zasięg tego wstawiennictwa". Towarzyszy swojemu Synowi i pomaga czynić to samo nam. Maryja może nam pomóc, abyśmy mogli w pełni docenić, co tajemnice życia Jezusa znaczą. Jego życie na ziemi jest przykładem życia ludzkiego doskonałego, a więc staje się ono podstawą naszej doskonałości jako istot ludzkich. Sobór Watykański II wyjaśnia, że: „Wszyscy ludzie są powołani do tego zjednoczenia z Chrystusem, który jest światłością świata, z którym idziemy naprzód, dzięki któremu żyjemy, i ku któremu całe nasze życie zdąża". (Lumen gentium 3)
W tym samym dokumencie czytamy jeszcze: „Jezus Chrystus, ponieważ chce, aby Jego świadectwo i misja były dokonywane także przez świeckich, ożywia ich w tym Duchu i coraz bardziej zachęca do każdego dobrego i doskonałego dzieła". (Lumen gentium 34)
W ten sposób nasze życie w Chrystusie rozwija się z dnia na dzień. W takiej czy innej formie, doświadczamy wszystkich tajemnic Jego życia. Jednak stale należy sobie uprzytamniać, że Chrystus jest bardziej realny niż atrakcje i rozrywki wokół nas. Gdy zagrożenia i ciemność wzbierają, Chrystus jest z nami, Chrystus w Różańcu św. a nie Chrystus wymyślony przez jakiegoś współczesnego polityka lub teologa.
Odmawiamy także Ojcze nasz. Kiedy Jan Paweł II pisał o Bogu Ojcu, uznał Go jako Ojca miłosierdzia. Część rozważań Jana Pawła II zawiera refleksję na temat przypowieści o synu marnotrawnym, w której Chrystus odsłania przed nami obraz Boskiego Ojca. To Ojciec, który daje nam „godność syna w domu ojca". (Tak, „syna", który jednak ma za sobą całą dramatyczną historię.) Godność ta pochodzi od życia w zgodzie z wolą Ojca, jak Jezus żył. Mówimy „bądź wola Twoja" za każdym razem, gdy odmawiamy Ojcze nasz. Wspomnienie Ojca otwiera cały świat znaczeń dla nas. W słowach Jana Pawła II: „Postępowanie ojca z przypowieści, cały obraz jego reakcji I zachowania się, ujawniają jego wewnętrzną postawę, pozwalają nam odnaleźć poszczególne wątki starotestamentalnej wizji Bożego miłosierdzia w syntezie, która jest zupełnie nowa, pełna prostoty i zarazem głębi".
Zatem wypowiadanie słów modlitwy Ojcze nasz przywodzi naszą myśl do wspaniałego ojca z przypowieści, w której: „Ojciec marnotrawnego syna jest wierny swojemu ojcostwu, wierny miłości, którą zawsze obdarzał swego syna". (Jan Paweł II) A my wszyscy jesteśmy wobec Boga Ojca Jego przybranymi synami w Chrystusie. Papież Jan Paweł II odmawiał różaniec kilka razy dziennie, a papież Franciszek czyni teraz podobnie. Tryb życia obu mozna określić jako intensywny. Zapewne my możemy zrobić nie mniej, w tych czasach, szczególnie z udziałem naszych rodzin.
Ks. Bevil Bramwell OMI
O. Bevil Bramwell jest członkiem zgromadzenia Oblatów Maryi Niepokalanej i dziekanem na Katolickim Uniwersytecie (licencjackie studia przez internet). Publikacje dla świeckich: Piękne, Dobre i Prawdziwe i Świat Sakramentów.
Kolumna ta po raz pierwszy pojawiła się na stronie
www.thecatholicthing.org. Przedruk za zgodą.
