„Jednym z wielu dowodów masońskiego kultu wolności, a co więcej – jego głębokiego wpływu na naszą kulturę i mentalność, jest Statua Wolności. Ten kolos znajdujący się w zatoce Nowego Jorku został wymyślony przez wolnomularzy, sfinansowany przez wolnomularzy, zbudowany przez wolnomularzy i umiejscowiony przez wolnomularzy podczas ceremonii wolnomularskiej. Twórcą statuy był wolnomularz Frederic Auguste Bartholdi. Zbudował on już wcześniej statuę wolnomularza markiza de Lafayette dla miasta Nowy Jork na okazję setnej rocznicy podpisania Deklaracji Niepodległości.
Bartholdi popłynął do Ameryki zgodnie z sugestią innych wolnomularzy i bliźnich dusz we Francji w celu przedstawienia tego projektu. Mimo, iż gdy wypływał, nie miał ze sobą żadnych szkiców, jego masońscy biografowie twierdzą, że gdy dotarł do zatoki nowojorskiej, ujrzał wizję wspaniałej bogini wznoszącej w jednym ręku pochodnię i witającej wszystkich przyjezdnych na ziemi wolności i możliwości".
Wracając do Francji, udało mu się za pomocą ogromnej propagandy masońskiej zebrać sumę 3 500 000 franków francuskich – bardzo dużą sumę jak na lata 70. XIX w. Na twarz swojej „Bogini Wolności" wybrał swą własną matkę. Szkieletu konstrukcji dostarczył wolnomularz Gustave Eiffel, znany później z wysokiej na 984 stopy Wieży Eiffla. Chociaż wsparcie finansowe było we Francji szczodre, Ameryka nie miała chęci wyłożyć pieniędzy na piedestał. To Joseph Pulitzer, właściciel i wydawca The New York World, zdołał uzbierać na ten projekt ponad 100 000 dolarów.
W dniu urodzin Waszyngtona w 1877 roku Kongres przyjął statuę jako podarunek od narodu francuskiego. Wyspa Bedloe, obecnie Liberty Island, została wybrana przez generała Hermana, słynnego z czasów wojny domowej. Tymczasem w Paryżu prace posuwały się stopniowo do przodu. Levi P. Morton, w tamtym czasie ambasador USA we Francji, przybił pierwszy nit. Statua została ukończona 21 maja 1884 roku i zaprezentowana ambasadorowi Mortonowi 4 lipca tego samego roku przez Ferdynanda de Lessepsa, budowniczego Kanału Sueskiego.
Po stronie amerykańskiej przewodniczący amerykańskiego komitetu przyjmującego statuę skontaktował się z Wielką Lożą Wolnej i Zaakceptowanej Masonerii stanu Nowy Jork. Od lat tradycją w Ameryce było, aby kamień węgielny ważnych publicznych i prywatnych budowli oraz monumentów został'położony'za pomocą pełnych rytuałów masońskich. Kamień węgielny pod pomnik Waszyngtona został również położony w obrządku masońskim. Ceremonia położenia owego kamienia została ustalona na 5 sierpnia 1884 roku. Tego dnia padało.
Udekorowany statek Bay Ridge wiózł na Bedloe Island na swym podkładzie około stu wolnomularzy razem z przedstawicielami władzy cywilnej. Wolnomularz Richard M. Hunt, główny architekt podstawy statuy, przekazał narzędzia pracy masońskim urzędnikom. Edward M. L. Ehlers, wolnomularz, Wielki Sekretarz i członek 287. Loży Kontynentalnej, przeczytał listę przedmiotów, jakie miały się znaleźć w skrzynce jako część kamienia węgielnego: kopia Konstytucji Stanów Zjednoczonych, pożegnalne przemówienie George'a Waszyngtona, dwadzieścia brązowych medali prezydentów aż do Chestera A. Arthura, m. in. medal Waszyngtona, Monroe'a, Jacksona, Polka, Buchanana, Johnsona i Garfielda, którzy byli wszyscy masonami, kopie gazet nowojorskich, portret Bartholdiego, „Poemat o wolności" autorstwa E. R. Johnesa oraz spisana na pergaminie lista urzędników – członków Wielkiej Loży.
Przeprowadzono tradycyjną masońską ceremonię. Gdy sprawdzono, iż kamień węgielny jest kwadratowy, równy w pionie i w poziomie, Wielki Mistrz nałożył zaprawę murarską i poprosił o obniżenie kamienia do odpowiedniej pozycji. Następnie uderzył w niego trzykrotnie i oświadczył, iż został on należycie położony. Następnie zostały przedstawione części składowe „poświęcenia" – kukurydza, wino i oliwa. „Najbardziej Uwielbiający" Wielki Mistrz wypowiedział następnie kilka słów. Zadał pytanie: „Dlaczego wezwano bractwo masońskie, aby położyć kamień węgielny takiej budowli, jaką się dziś wzniesie?". Jego odpowiedź brzmiała: „Żadna instytucja nie uczyniła więcej, aby promować wolność i aby wyzwolić ludzi z więzów i pęt ignorancji i tyranii, niż wolnomularze".
Główne przemówienie wygłosił Zastępca Wielkiego Mistrza: „Choć budowla ta jest ogromna, jej proporcje fizyczne nikną w cieniu w porównaniu z zaszczytnym charakterem jej idei. Wolność Oświecająca Świat! Bycie wolnym jest pierwszym i najszlachetniejszym dążeniem duszy człowieka. Dziś prawdą ogólnie uznaną jest fakt, iż jedynie proporcjonalnie do tego, jak człowiek staje się właścicielem wolności, staje się on cywilizowany, oświecony i potrzebny".
Statua dotarła w czerwcu 1885 r. w częściach. Poświęcona została 28 października 1886 roku. Ceremonii przewodniczył prezydent Grover Cleveland, mason, a inny mason, Henry Potter, biskup episkopalny Nowego Jorku, wzniósł inwokację. Bartholdi zerwał z twarzy posągu trójkolorową flagę francuską. Główne przemówienie wygłoszone zostało przez wolnomularza Chauncey'a M. Depew, senatora Stanów Zjednoczonych.
W Stanach Zjednoczonych przez długi okres wolnomularstwo miało dewastujący wpływ na reinterpretację Konstytucji Stanów Zjednoczonych do tego stopnia, by systematycznie usunąć lub ograniczyć religię, zwłaszcza chrześcijańską oraz wpływy religijne w wielu instytucjach w naszym społeczeństwie. Przez trzy dekady, w latach 1940-1970, Sąd Najwyższy USA zdominowany był przez wolnomularzy i to właśnie w tym okresie zostało wydanych tak wiele decyzji sądu niesprzyjających religii.
Mnóstwo jest osób, które pisały na temat wolnomularstwa, jako że nie bały się ujawnić tego zwiedzenia oraz wybrały życie w prawdzie. John Quincy Adams, czwarty prezydent Stanów Zjednoczonych, napisał w 1833 roku tak: „Sumiennie i szczerze wierzę w to, że zakon wolnomularzy jest jednym z największych, jeśli nie największym moralnym i politycznym złem, z którym obecnie trudzi się Unia. Gotowy jestem dokończyć przed Bogiem i ludźmi dowodzenia tego, iż masońska przysięga, obowiązki i kary nie mogą w żaden sposób być pogodzone z prawami moralności, chrześcijaństwa czy prawami tego kraju". Millard Fillmore, 13. prezydent USA, napisał: „Bractwo masońskie depcze po naszych prawach, pokonuje wymiar sprawiedliwości i wzywa do buntu wobec każdego rządu, którego nie może kontrolować". Posąg Bogini Wolności stoi w samym środku Sądu Światowego w Hadze w Holandii.
Ted Flynn
