Przedstawiamy naszym Czytelnikom nową książkę wydaną przez Wydawnictwo MICHAEL. Jest to bardzo przystępnie napisany i opracowany przez naszego kolegę redakcyjnego Alaina Pilote'a wstęp do Kredytu Społecznego. Książka nosi tytuł „Kredyt Społeczny w 10 lekcjach" i podtytuł „Kredyt Społeczny a katolicka nauka społeczna". Czytelnicy MICHAELA znają tę problematykę, ponieważ w naszym dwumiesięczniku zamieszczamy w każdym numerze artykuły poświęcone Kredytowi Społecznemu – doktrynie nowej ekonomii, ekonomii sprawiedliwości, która stanowi zastosowanie chrześcijaństwa w życiu. Stworzył ją i w 1918 r. przedstawił jej zasady Clifford H. Douglas (1879-1952), szkocki inżynier i ekonomista. W systemie Douglasa monopol tworzenia pieniądza, jaki teraz znalazł się podstępnie w prywatnych rękach małej grupy bankierów, którzy zdobyli taką władzę na świecie, że „nikt wbrew ich woli nie może oddychać" (Pius XI, Quadragesimo anno), zostaje zwrócony społeczeństwu. W ten sposób nigdy już nie będzie brakowało pieniędzy na wszystkie potrzeby społeczne.
W obecnym systemie każdy pieniądz wprowadzony w obieg tworzony jest jako dług, ponieważ system ten oparty jest na lichwie – każdy pieniądz jest w nim obciążony odsetkami. Wszystkie kraje są zadłużone do tego stopnia, że niemożliwa jest spłata tych długów. W systemie Kredytu Społecznego pieniądz tworzony jest bez lichwy, bez odsetek. Jest to zgodne z nauczaniem Kościoła katolickiego, który zakazywał pożyczania pieniędzy na procent od początku swego istnienia. Zostało to wyjaśnione w encyklice papieża Benedykta XIV Vix pervenit w 1745 r.
W systemie Kredytu Społecznego nie ma też podatków, ponieważ rządy nie muszą obrabowywać swoich obywateli, by zdobywać pieniądze na zaspokajanie wszystkich potrzeb społeczeństwa. Pieniądze te w wystarczającej ilości i bez lichwy tworzone są przez społeczeństwo. Dzięki temu nie ma problemu deficytu budżetowego, czyli braku pieniędzy na potrzeby rządowe, bo pieniędzy jest tyle, ile ich potrzeba. Rząd nie musi ich od nikogo pożyczać, ani od swojego społeczeństwa, ani z zagranicznych banków.
Tak więc w systemie Kredytu Społecznego nie istnieje problem długu publicznego. Zostaje wyeliminowana inflacja i deflacja. Rozwiązany jest także problem skandalu głodu i ubóstwa, gdzie dziś z głodu umiera co roku ponad 30 milionów ludzi na świecie. Kredyt Społeczny zapewnia bowiem każdemu bez wyjątku absolutne bezpieczeństwo ekonomiczne od urodzenia do śmierci. Każdy otrzymuje co miesiąc od urodzenia dywidendę (dochód), która zapewnia podstawowe potrzeby wyżywienia, mieszkania i ubrania. Ten dochód wpłacany jest na konto każdego obywatela niezależnie od tego czy pracuje zarobkowo, czy nie.
O tym, jak taki system będzie funkcjonował w praktyce, jakie są jego zasady i jak ma się on w stosunku do katolickiej nauki społecznej, mówi książka, którą polecamy wszystkim bez wyjątku naszym Czytelnikom.
Kiedy w 1934 r. Kanadyjczyk Louis Even (1885-1974) przeczytał książkę Jamesa Crate'a Larkina pt. Od długu do dobrobytu i dowiedział się z niej o istnieniu doktryny Kredytu Społecznego Douglasa, powiedział: „– Każdy musi się o tym dowiedzieć". Propagowaniu tej idei poświęcił potem całe swoje życie. W 1939 r. założył czasopismo Vers Demain, a w 1953 jego angielską wersję MICHAEL Journal, które nieprzerwanie ukazują się do dziś, propagując Kredyt Społeczny na całym świecie. Louis Even napisał dziesiątki artykułów, wygłosił setki wykładów. Jego pisma ukazały się w kilku książkach. Został najwybitniejszym propagatorem doktryny Kredytu Społecznego.
Książka Alaina Pilote'a opiera się w dużej mierze na pismach Evena. Jest doskonale napisanym i bardzo przystępnym wprowadzeniem do tego, co w wielkim skrócie opisaliśmy powyżej. Jest to książka dla każdego, ponieważ wszyscy żyjemy w obecnym zniewalającym systemie i wszyscy powinniśmy wiedzieć, że istnieje w pełni opracowany inny system, wprowadzający cywilizację chrześcijańską w życie, system sprawiedliwy, w którym nie ma „nikogo, kto cierpiałby z powodu braku tego, co konieczne" (Benedykt XVI, Deus caritas est). Książka zawiera pasjonujące opisy historii wojen bankowych w USA, ciekawie pokazuje oparcie Kredytu Społecznego na katolickiej nauce społecznej i prosto wyjaśnia szereg kwestii dotyczących pieniądza. Zawiera wiele unikalnych cytatów i jest uzupełniona o kilka aneksów, wśród których znalazł się tekst encykliki Benedykta XIV Vix pervenit i fragment ostatniego tekstu katolickiego myśliciela Jacques'a Maritaina na temat lichwy, czyli pożyczania na procent.
Na prośbę naszego wydawnictwa wstęp do polskiego wydania książki napisał ks. kardynał Bernard Agré z Wybrzeża Kości Słoniowej, jeden z pięciu kardynałów – autorów Kompendium nauki społecznej Kościoła, opublikowanego w Watykanie w 2004 r. na polecenie papieża Jana Pawła II. Oto fragmenty tej przedmowy:
„Na prośbę Pielgrzymów św. Michała zobowiązałem się napisać tę krótką przedmowę do polskiego wydania książki zawierającej 10 lekcji na temat propozycji Kredytu Społecznego.
Ten 200-stronicowy podręcznik prowadził uczestników przez tydzień wykładów i spotkań w Rougemont, w Kanadzie. Wraz z gośćmi, którzy przybyli z Afryki, Ameryki, Europy i Azji miałem przyjemność udziału w tym kształcącym i wspaniałym nauczaniu. W duchu Louisa Evena, założyciela tej silnej Maryjnej organizacji, która czerpie swój zasadniczy temat działania z nauki społecznej Kościoła katolickiego, uznajemy słuszność głównych założeń Kredytu Społecznego, który pilnie wzywa do nowego społecznego świata sprawiedliwości i miłości. (...)
Wszyscy jesteśmy zatroskani ciągle trwającym olbrzymim ubóstwem narodów. Jak możliwy jest brak artykułów pierwszej potrzeby na tak urodzajnej planecie? Jak to możliwe, że miliony dorosłych i dzieci umierają z głodu i niedożywienia? Jak to możliwe, że kraje tak nadzwyczajnie bogate upadają pod ciężarem długów, które nie mogą zostać spłacone i kraje te są utrzymywane w niewoli przez fałszywy system finansowy, kierowany przez potężną grupę prywatnych interesów, połączonych przez zło?
Można mieć nadzieję na uwolnienie się od banków i ich bezlitosnych pośredników. Będzie to wymagało milionów światłych mężczyzn i kobiet, zorganizowanych i przepełnionych wiarą i miłością, którzy powstaną zewsząd, by wykrzyczeć to niezadowolenie i zbudować nowe narodowe i międzynarodowe środowisko (...).
Apostołowie, ludzie wiary, specjaliści, ludzie dobrej woli, powstańcie, nadeszła wasza kolej! Nie lękajcie się, Chrystus żyje i jest Panem czasu i historii.
Bernard Kardynał Agré".
We wprowadzeniu do książki Alain Pilote podkreśla, że Kredyt Społeczny to nie tylko sprawiedliwy system finansowy, ale też nowa cywilizacja, oparta na zasadach chrześcijańskich. Rozwija tu też kwestię bezpieczeństwa ekonomicznego, jakie zapewnia ten wspaniały system.
„Kredyt Społeczny przynosi wizję nowej cywilizacji, jeśli przez cywilizację rozumiemy relacje człowieka z jego bliźnimi i warunki życia ułatwiające każdemu rozkwit jego osobowości.
W systemie Kredytu Społecznego nie będziemy już dłużej zmagali się z problemami natury ściśle finansowej, które stale nękają administrację publiczną, instytucje, rodziny i zatruwają relacje między ludźmi. Finanse nie będą niczym innym, jak tylko systemem księgowości, wyrażającym w liczbach względne wartości dóbr i usług, czyniąc łatwiejszą mobilizację i koordynację energii potrzebnej na różnych poziomach produkcji do uzyskania końcowego produktu oraz dostarczając WSZYSTKIM konsumentom środków do wolnego i indywidualnego wyboru tego, co jest odpowiednie dla nich, spośród oferowanych dóbr, czy natychmiast możliwe do zrealizowania.
Po raz pierwszy w historii zostałoby zagwarantowane wszystkim i każdemu z osobna absolutne bezpieczeństwo ekonomiczne, bez warunków ograniczających. Ubóstwo materialne stałoby się przeszłością. Zniknąłby materialny niepokój o jutro. Chleb zostałby zapewniony każdemu, dopóki istnieje wystarczająca ilość pszenicy do wyprodukowania wystarczającej ilości chleba dla wszystkich. Podobnie byłoby z innymi dobrami, zapewniającymi podstawowe potrzeby życiowe.
Każdy obywatel miałby zapewnione bezpieczeństwo ekonomiczne jako prawo przysługujące mu z urodzenia jako członkowi społeczeństwa, korzystającemu przez całe swoje życie z ogromnego kapitału społeczności, który stał się dominującym czynnikiem współczesnej produkcji. Ten kapitał składa się, między innymi, z zasobów naturalnych, które są dobrem wspólnym; z życia w społeczeństwie, ze wzrostem, jaki z tego wynika; z sumy odkryć, wynalazków i postępu technologicznego, które są ciągle narastającym dziedzictwem kolejnych generacji.
Ten dochód związany w taki sposób z poszczególnym obywatelem i nie przypisany już więcej tylko do jego statusu jako zatrudnionego, chroniłby go przed eksploatacją przez innych ludzi. Mając zapewnione podstawowe potrzeby życiowe, człowiek może lepiej przeciwstawić się różnym przymusom i zająć się zawodem, który sam wybrał".
Jak to można osiągnąć, jak system funkcjonuje w całości, jakie są możliwości wprowadzenia w życie tych rozwiązań? Na te i inne pytania odpowiada książka, którą Państwu polecamy.
Andrzej Wrot
Książkę można zamawiać w naszej redakcji. Cena wraz z kosztem przesyłki wynosi 24 zł lub $15 w Kanadzie i USA. (Książka w formacie A5, 242 strony)
Rządy na całym świecie są obecnie zadłużone na około 33 biliony euro. Z tego jedna trzecia to dług krajów europejskich. W roku 2012 będą one musiały wykupić obligacje i bony skarbowe za ponad 1,9 biliona euro. 60% tej kwoty przypada na trzy największe państwa: Francję, Niemcy i Włochy. Polska będzie musiała wykupić w 2012 r. obligacje i bony za około 27 miliardów euro.
Aktywa finansowe całego systemu światowego wynoszą ponad 3 tryliony 300 bilionów euro, czyli ponad 100 razy więcej niż długi rządów.
