Tony Gosgnash
Pieniądze nie mówią, powiedział ktoś żartobliwie. One krzyczą. Mając to na względzie, Interim1 rozpoczyna serię artykułów na temat finansowania w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych ruchów proaborcyjnych oraz elementów działających na szkodę rodzin, promujących antykoncepcję, związki pozamałżeńskie i rozwiązłość obyczajów. Choć nie wyczerpujący do końca tak szerokiego tematu i publikowany nieregularnie, cykl ten da zapewne mieszkańcom Kanady, zatroskanym o losy rodziny i społeczeństwa, szczegółowe informacje o tym, gdzie mogliby wydawać lub unikać wydawania swych pieniędzy na zakupy lub inwestycje.
Dobrą robotą w tej dziedzinie mogą się pochwalić instytucje takie jak Life Decision International działająca w Stanach Zjednoczonych. Podstawowym celem, który wytyczyła sobie LDI jest przeciwstawianie się programom forsowanym na skalę światową przez radykalnie proaborcyjną organizację Planned Parenthood (Planowane Rodzicielstwo). Jedną z taktyk stosowanych przez LDI w tej walce jest publikowanie listy przedsiębiorstw (organizacji), które powinny być objęte bojkotem, co w konsekwencji już spowodowało zaniechanie praktyki finansowania Planned Parenthood przez 84 znaczące firmy.
Jest to dobry wynik, ale wśród znanych winowajców, finansujących Planned Parenthood, są nadal takie korporacje jak Dairy Queen, American Express, Johnson & Johnson, Walt Disney, Microsoft oraz Prudential. Osoby opowiadające się po stronie życia i broniące rodziny i jej praw powinny wykazywać niezłomną wolę, aby unikać dokonywania jakichkolwiek transakcji z tymi instytucjami.
Obecnie LDI wyszukuje korporacyjnych fundatorów takich instytucji jak amerykańska the National Abortion and Reproductive Rights Action League (Krajowa Liga Aborcji i Praw Reprodukcyjnych) i kanadyjska the Canadian Abortion Right Action League (Kanadyjska Liga Praw Aborcyjnych) z zamiarem dołączenia ich w 2003 roku do listy instytucji objętych bojkotem.
Skuteczność takich bojkotów została udowodniona, gdy w 1977 roku firma Sony Music Inc. spróbowała wznowić wydanie dysku kompaktowego z kolędami na Boże Narodzenie (the Christmas CD, O Come All Ye Faithful), a zyski z tego przekazała proaborcyjnej grupie Rock for Choice.
W następstwie wybuchu oburzenia i sprzeciwu, jakie wywołał ten fakt w środowiskach chrześcijańskich, a w szczególności ze strony U.S. Catholic League for Religious and Civil Rights (Amerykańska Liga Katolicka dla Ochrony Praw Religijnych i Cywilnych), Sony publicznie wyraziła skruchę i żal „za wszystkie przykrości spowodowane tym nieopatrznym krokiem". W tym przypadku skrzypiące koło zostało właściwie nasmarowane.
Jest jasne, że bojkot może być i jest skuteczny także w przypadkach dotyczących ochrony życia i spraw rodziny. Korporacja, organizacja czy instytucja mogą włączyć się w korowód demonstrujących nastawienie przeciw życiu i przeciw rodzinie, jeśli uczestnictwo w takiej paradzie pozornie niczym nie grozi, ale gdy dostrzegą zagrożenie swych portfeli, to można być prawie pewnym ich rezygnacji.
Z drugiej strony, można spotkać takie sytuacje, w których ani logiczne argumenty, ani też bodźce, pochlebstwa czy nawet groźby bojkotu nie mogą zmienić kursu obranego przez korporację.
Weźmy na przykład amerykańską firmę specjalizującą się w sprzęcie elektronicznym Apple, Small Dog Electronics. Gdy prezes Life Decisions International, Doug Scott, zwrócił się do nich z zachętą, aby zaprzestali finansowania Amerykańskiej Federacji Planowanego Rodzicielstwa, otrzymał on odpowiedź od naczelnego dyrektora Small Dog, Dona Mayera. W odpowiedzi Mayer stwierdził, „Nasz finansowy udział w pełnej poświęcenia pracy Planowanego Rodzicielstwa znacznie wzrósł w tym roku… Będziemy nadal popierać prawa rozrodcze kobiet i sprzeciwiać się tym, którzy, podobnie jak Wasza organizacja, próbują narzucać innym swoje ograniczone i wsteczne poglądy".
No tak, ze wszystkimi trudno wygrać. Jednak jak Scott doświadczył później, wiele korporacji, które w końcu wycofały się z finansowania Planned Parenthood, zaczynało kiedyś od zaklinania się, że pomimo groźby bojkotu będą zwiększać finansowe wsparcie.
Fundacje charytatywne:
odpisy podatkowe finansujące aborcję, antykoncepcję, rozwiązłość obyczajów
Jest to ogromne i odstręczające zadanie, aby ustalić pełną listę fundatorów działalności propagandowej przeciw życiu i przeciw rodzinie na całym świecie. Już jednak tylko pobieżny przegląd wiadomości w dziennikach masmediów z kilku ostatnich lat ujawnia notorycznych winowajców, szczególnie w dziedzinie finansowania, których aktywa rzędu miliardów dolarów służą jako finansowe bastiony ochraniające międzynarodowe ruchy proaborcyjne.
Jedną z bardziej znaczących jest Fundacja Dawida i Lucile Packardów, utworzona w 1964 roku przez Dawida Packarda (1912-1996), współzałożyciela firmy sprzętu komputerowego i pomiarowego Hewlett-Packard, oraz przez jego żonę Lucile Salter Packard (1914-1987). Oprócz wyraźnie sprecyzowanej deklaracji, że fundacja nie akceptuje propozycji, „które służą celom religijnym", tzw. populacyjny program fundacji wymienia jako jedną z misji rozszerzanie „opcji zdrowia reprodukcyjnego [czyt. kontroli'rozrodczości'] w ubogich społecznościach na świecie."
Oprócz tego fundacja ta dotuje organizacje zajmujące się rozszerzaniem „opcji planowania rodziny" i „usług w dziedzinie zdrowia reprodukcyjnego" [tzn. kontroli rozrodczości] kobiet i mężczyzn; finansuje programy dostarczające informacje i usługi w dziedzinie zapobiegania ciąży i promowania tzw. bezpiecznego seksu wśród młodzieży; finansowo wspiera działania mobilizujące zainteresowanie, zaangażowanie i zasoby w dziedzinie 'rozwiązywania problemu' wzrostu ludności w krajach rozwijających się; dotuje programy ochrony i dalszego rozszerzania „praw reprodukcyjnych" w USA i na arenie międzynarodowej; a także finansuje przygotowanie nowych kadr „ekspertów w dziedzinie zdrowia demograficznego i reprodukcyjnego" dla przyszłego pokolenia.
Chociaż powiązanie pomiędzy Hewlett-Packard i fundacją może wydawać się obecnie nieznaczne, to przecież ono istnieje i należy je brać pod uwagę, gdy rozważamy zakup komputera, drukarki lub innych urządzeń produkcji HewlettPackard.
Imperium Microsoft jest w dziedzinie technologii komputerowej następną instytucją, której warto się przyjrzeć. Fundacja Billa i Melindy Gatesów, której nazwa zawiera nazwiska władcy Microsoftu i jego żony, wydatkowała w 2000 roku 212 milionów dolarów, co stanowi 15 procent sumy dotacji tej fundacji w tym roku, na cele związane ze „zdrowiem dziecka i zdrowiem reprodukcyjnym."
„'Opieka zdrowotna w dziedzinie rozrodczości'jest podstawową potrzebą zdrowotną kobiet, a jednak w krajach rozwijających się kobiety są często pozbawione dostępu do tej opieki, której tak potrzebują i pragną. Powodem tej sytuacji jest ograniczenie zasobów kraju, niewystarczające warunki materialne i niska pozycja społeczna kobiet w tych krajach," mówi dokument wydany przez fundację. „Zwiększanie dostępności usług w dziedzinie świadomego planowania rodziny … to przykład działań finansowanych przez fundację."
Dotacje dokonane w samym tylko 2000 roku obejmowały:
• 8,8 miliona dolarów przez pięć lat na poprawienie „jakości opieki zdrowotnej w dziedzinie rozrodczości" przez znaną już Międzynarodową Federację Planowanego Rodzicielstwa z centralą w Londynie w Anglii,
• 7,3 miliona dolarów przez pięć lat dla organizacji PATH w Seattle w stanie Waszyngton, dla poparcia „programów planowania rodziny" m.in. w Chinach,
• 243 000 dolarów przekazanych do Komitetu Stanów Zjednoczonych dla UNFPA, Inc. w Nowym Jorku na finansowanie „informacyjnych systemów zarządzania i zaopatrzenia w dziedzinie metod i środków antykoncepcyjnych" w Myanmar w Burmie,
• 1 milion dolarów przez trzy lata dla Vaestolittory, Fińskiej Federacji Rodziny w Helsinkach, na finansowanie „usług w dziedzinie międzynarodowego zdrowia reprodukcyjnego",
• 1 milion dolarów dla Fundacji Populacji Światowej w Hilversum w Holandii, na finansowanie „usług w dziedzinie reprodukcyjnego zdrowia i planowania rodziny" w Azji.
Powyższe pozycje dają w sumie pokaźną kwotę dolarów. Chociaż czasami trudno jest uniknąć zakupu produktu firmy Microsoft z powodu monopoli, jakie posiada ona na platformie systemu operacyjnego Windows, to jednak ktoś świadomy ma tu niezłe pole do popisu, np. unikając zakupu takiego jak system operacyjny softwaru lub pewnych urządzeń peryferyjnych z oprogramowaniem Microsoftu.
Następnym fundacyjnym przestępcą jest Fundacja Forda, która była założona w 1936 roku na bazie funduszy otrzymanych jako darowizna lub spadek od Ford Motor Company przekazanych przez Henry'ego i Edsel Fordów. Od momentu powstania do dziś fundacja wypłaciła nieco ponad 10 miliardów dolarów w postaci dotacji i pożyczek.
Obecnie fundacja nie ma już udziałów kapitału w firmie Ford Motor Company. Członkowie zarządu fundacji ustalają kierunki działania i upoważniają prezesa i wyższy rangą personel do rozdzielenia dotacji i dokonania potrzebnych operacji. Urzędnicy odpowiedzialni za poszczególne programy dotyczące Stanów Zjednoczonych, Afryki, Środkowego Wschodu, Azji, Ameryki Łacińskiej i Rosji badają zapotrzebowanie na pomoc finansową zgodne z celami fundacji, opracowują strategie i przedstawiają konkretne propozycje finansowania.
Deklaracja celów fundacji stwierdza, że fundacyjny Program Zdrowia Seksualnego i Zdrowia Reprodukcyjnego zajmuje się socjalnymi, kulturalnymi i ekonomicznymi czynnikami mającymi wpływ na zdrowie seksualne i „zdrowie reprodukcyjne." Wyeksponowano tu rolę, jaką spełniają organizacje pozarządowe, placówki badawcze i agencje rządowe działające na rzecz lepszego w świadomości społecznej „rozumienia" zdrowia seksualnego, „zdrowia reprodukcyjnego i korespondujących z tym zagadnień," czytamy w deklaracji celów fundacji.
Jak dotąd, tegoroczne (październik 2002) dotacje fundacji Ford Foundation obejmują:
• 100 000 dolarów dla grupy zwanej Catholics for the Right to Decide (Katolicy na rzecz prawa do decyzji) w Brazylii, na edukację publiczną i propagowanie „katolickich wartości proaborcyjnych",
• 250 000 dolarów dla Family Care International, Inc. (Opieka nad rodziną) na finansowanie „prac dotyczących zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego" w krajach rozwijających się,
• 224 000 dolarów na poczet instytucji Zanzibar Nurses Association (Zrzeszenie Pielęgniarek Zanzibaru) na wzmożenie opieki pielęgniarskiej na wsi, aby rozpoznawać i rozwiązywać „problemy związane ze zdrowiem seksualnym i reprodukcyjnym",
• 100 000 dolarów dla Chinese State Family Planning Commission (Chińska Państwowa Komisja ds. Planowania Rodziny),
• 155 000 dolarów dla Pathfinder International na kierowanie rozwojem działalności w „sektorze świadczenia usług dotyczących zdrowia reprodukcyjnego" w Nigerii,
• 660 000 dolarów na pomoc finansową dla czasopisma Reproductive Health Matters (Sprawy Zdrowia Reprodukcyjnego) i innych międzynarodowych projektów publikacyjnych dotyczących „zdrowia reprodukcyjnego i planów działania w perspektywie interesów kobiety".
Następnym przestępcą w skali światowej jest George Soros, prezes fundacji Soros Fund Management LLC, prywatnej firmy zarządzania inwestycjami, służącej jako główny doradca dla organizacji Quantum Group of Funds, szeregu międzynarodowych firm inwestycyjnych. Jeden z międzynarodowych analityków stwierdził, że Soros jest jednym z najbogatszych ludzi na świecie (z kapitałem około 10 miliardów dolarów) i prawdopodobnie największym inwestorem wszechczasów. Powiedziano o nim, że jednego dnia stracił 600 milionów dolarów na spekulacji, w którą stronę zmieni się kurs japońskiego jena i nawet nie drgnęła mu brew z tego powodu.
Ze swej ciemnej strony, Soros, wykorzystując swój Instytut Społeczeństwa Otwartego, zainicjował Program Zdrowia Reprodukcyjnego i Praw Reprodukcyjnych. Misją tego programu jest „promowanie zasad i praktycznych działań w kierunku zapewnienia kobietom opieki w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego, włączając aborcję, na obszarze Stanów Zjednoczonych oraz w krajach i regionach, gdzie działa Instytut Społeczeństwa Otwartego".
10 miliardów w portfelu Sorosa mogło oznaczać duże pieniądze i to dla najgorszych grup, włączając grupy: „Katolicy" dla Wolnego Wyboru, Krajowa Liga Aborcji i Praw Reprodukcyjnych, Narodowa Federacja Aborcji, Fundacja Większości Feministycznej, Studenci Medycyny dla Wyboru, i inne.
Soros dosięgnął także swymi brudnymi mackami Kanady poprzez dotację dla Action Canada for Population and Development (Akcja Kanada dla Zaludnienia i Rozwoju), w celu wysłania młodych kanadyjskich entuzjastów aborcji na Specjalną Sesję Zgromadzenia Ogólnego ONZ Pekin + 5.
Innym ważnym graczem fundacyjnym jest Fundacja MacArthura, utworzona w 1978 roku przez Johna D. MacArthura (1897-1978), który doprowadził do rozwoju i przejął na własność firmę Bankers Life and Casualty Company (Ubezpieczenia na życie i od następstw wypadków) i inne biznesy, a także duże posiadłości na Florydzie i w Nowym Jorku. Jako jedna z 10 największych fundacji, MacArthur posiada dzisiaj aktywa w wysokości 4,2 miliarda dolarów i wypłaca rocznie dotacje w wysokości 180 milionów dolarów.
Jako jedną ze swoich ważnych misji fundacja wymienia „odpowiedzialne wybory dotyczące ludzkiej reprodukcji." W tym właśnie sektorze wydatki fundacji zawierały 180 000 dolarów dla Action Canada for Population and Development na prace nad „podnoszeniem poziomu świadomości w zakresie potrzeb zdrowia seksualnego i praw reprodukcyjnych wśród młodych ludzi." Inni obdarowani korzystający z jej hojności to Reproductive Health Alliance Europe (Europejski Sojusz Zdrowia Reprodukcyjnego), aby „utworzyć międzynarodową sieć medycznej aborcji" oraz United Nations Population Fund (Fundusz Zaludnienia Narodów Zjednoczonych).
Nie można też zapomnieć o Warrenie Buffecie i o jego Berkshire Hathaway Inc. Buffet i jego żona wypłacili blisko 10 milionów dolarów w okresie tylko jednego roku na propagandę „planowania rodziny" i inne przedsięwzięcia w dziedzinie kontroli zaludnienia. Oprócz tej kwoty wydatkowano jeszcze 2 miliony dolarów na finansowanie badań nad aborcyjną pigułką RU-486. Chociaż jego fundacja jest obecnie mała, wysokość spadku wynosiłaby 20 miliardów dolarów, gdyby Buffet zmarł.
Z kolei Fundacja Rockefellera kontynuuje ekspansję. Bardzo interesujący raport, opracowany przez Life Research Institute (Instytut Badań nad Życiem) na temat fundacyjnych dotacji na „edukację w dziedzinie pozamałżeńskich związków seksualnych, antykoncepcję i aborcję" można znaleźć na stronie internetowej na cały świat poprzez Population Council (Rada Zaludnienia), Planned Parenthood (Planowane Rodzicielstwo) i inne organizacje w celu promowania i zachęcania do stosowania aborcji, kontroli urodzeń i środków antykoncepcyjych. Fundacje Rockefellera i Forda przywykły działać poprzez Agencję Departamentu Stanu USA ds. Rozwoju Międzynarodowego. Obecnie fundacje te działają poprzez Fundusz ONZ dla Kontroli Zaludnienia.
www.geocities.com/kekogut/miscellaneous/Freport.pdf
Raport ujawnia, że w 1999 roku 242 fundacje wydały w sumie 268 milionów na aborcję, antykoncepcję i propagandę swobody seksualnej, przy czym większość dotacji (96 do 172 milionów) została przekazana odbiorcom spoza USA.
Niestety, jak stwierdza się w raporcie, nie ma sposobu na to, aby przekonać fundatorów, by nie rozpoczynali finansowania. Pocieszające jest jednak to, że publikowanie opinii i edukacja dają dobre efekty, co najmniej po fakcie. Instytut Badań nad Życiem informuje, że od czasu, gdy 10 lat temu rozpoczął wyjaśnianie fundacjom ujemnych stron finansowania promowania aborcji, antykoncepcji i rozwiązłości obyczajów, 850 fundacji przestało to robić.
Myślisz może o kupnie dżinsów Levi Strauss? Albo chciałbyś otworzyć butelkę zimnego piwa Labatt's Blue? Poczekaj i pomyśl o tym jeszcze raz po przeczytaniu tego artykułu.
Levi Strauss and Co. oraz Labatt's należą do grupy tych korporacji w Kanadzie i USA, na które krzywym okiem patrzy wielu orędowników życia i rodziny. Powodem jest to, że wykazały się one w ostatnich latach poparciem, w tej czy innej formie, ideologii proaborcyjnej i antyrodzinnej. Z tych właśnie powodów konsumenci mogliby pomijać je w swych planach zakupów.
Firma Levi's wywołała gniew ludzi broniących rodziny nie tylko z powodu tego, że ujawniła się jako jedna spośród tych, które monetarnie podpierają wściekle proaborcyjną organizację Planowane Rodzicielstwo, ale także dlatego, że wycofała swe dotacje dla Boy Scouts of America (chłopcy skauci), gdy skauci nie wyrazili zgody na to, by w ich szeregach byli instruktorzy o inklinacjach homoseksualnych. Ujawniono także, że firma Levi's brała udział w propozycji ustawienia w Parku Centralnym w Nowym Jorku obwieszonej prezerwatywami choinki świątecznej jako dekoracji na Światowy Dzień AIDS.
Firma Labatt's, wespół z firmą handlową The Bay (sklepy wielobranżowe), była jednym z platynowych sponsorów na tegorocznych pokazach gejowskiej dumy i deprawacji w Toronto. Lista pozostałych znaczących sponsorów tego wydarzenia zawiera następujące pozycje: Showcase Television, Schick, Captain Morgan Rum, Crest, United Airlines, The Toronto Marriot Hotel przy Eaton Center, Hewlett-Packard, Starbucks, Kodak, CITY TV (kanał telewizyjny w Toronto) oraz The Toronto Star (codzienna gazeta).
Royal Bank spowodował w tym roku mnóstwo nieprzyjemnych odgłosów wyrażających silną dezaprobatę i ostrą reprymendę, gdy odmówił otwarcia konta dla No Committee 2006 (Komitet Nie 2006), grupy sprzeciwiającej się zorganizowaniu Olimpiady Gejów w Montrealu w 2006 roku. Bank tłumaczył się, że komitet przekroczył Kartę Praw i federalną Ustawę o Prawach Człowieka przez wykluczenie możliwości połączenia pojęć olimpiada i homoseksualność. Royal Bank zaprosił homoseksualistę George'a Smithermana, członka parlamentu prowincji Ontario, na jedno ze spotkań z udziałowcami banku.
Gwen Randolt, prawnik w organizacji REAL Women of Canada, powiedziała później, że „Royal Bank po tych akcjach stał się oficjalnie bankiem dla homoseksualistów w Kanadzie". Orędownicy rodziny i jej praw przenieśli swe rachunki do innego banku i przekazali listy z wyjaśnieniem prezesowi Royal Banku i głównemu menadżerowi ds. operacji.
Na swoją obronę RBC Royal Bank może przedstawić to, że był jednym ze sponsorów Światowego Dnia Młodzieży w Toronto.
Niektóre czasopisma dla nastolatków wywołały oburzenie Douga Scotta z Life Decisions International. Scott przeklął wydawnictwa, takie jak Teen (Nastolatek), Seventeen (Siedemnastolatek), YM, Teen People (Nastolatki) oraz Teenstyle (Styl nastolatków) za pełnienie roli „klona Planowanego Rodzicielstwa".
„Wielu wydawców magazynów dla nastolatków służyło Planowanemu Rodzicielstwu jako narzędzia do rozpowszechniania jego propagandy śmierci", powiedział Scott. „Niektórzy nawet podali w tekście nazwę tej organizacji i numer telefonu."
Scott nalegał także, aby ludzie unikali używania kart kredytowych American Express w transakcjach zakupu. „American Express stał się celem dla bojkotu przez ponad dekadę z powodu swego finansowego poparcia dla Planowanego Rodzicielstwa."
The Disney Corporation w ostatnich latach da-leko odeszła od wartości skierowanych na dobro rodziny i od linii programowej swego założyciela, Walta Disneya, i błąka się teraz po manowcach ośmieszania i oczerniania chrześcijaństwa, promowania homoseksualizmu i wtrącania materiału pornograficznego do swych filmów i programów telewizyjnych. (dokończenie na stronie…)
Disney wyprodukował film dla dzieci zatytułowany The Rescuers (Wyzwoliciele), który, jak stwierdzono, zawiera wstawki ze scenami pornograficznymi, docierające tylko do podświadomości widza. Inne filmy Disneya, takie jak The Little Mermeid (Mała rusałka), The Lion King (Król Lew), Roger Rabbit (Królik Roger), Aladdin, The Santa Clause (Święty Mikołaj) i Fantasia zostały ocenione jako zawierające nieprzyzwoite treści seksualne.
Tymczasem pomocnicza dla Disneya wytwórnia filmowa Miramax wyprodukowała dziesiątki moralnie podejrzanych i skandalicznych filmów, jak np. Chasing Amy (W pogoni za Amy), Priest (Ksiądz) i Dogma (Dogmat) – gdzie w ostatnim z nich przedstawia się Boga, człowieka o rysach potomka Maryi i Józefa, pracującego przy dokonywaniu aborcji i gdzie przyrównuje się Mszę św. do serii odrażających scen seksualnych.
Nie wykazujący skruchy i poczucia winy dyrektor Michael Eisner wyznał w 1998 roku: „Będę zawsze bronił praw'utalentowanych artystów', którzy pracując dla nas przekraczają granice wyobraźni." Taka postawa spowodowała falę bojkotów inicjowanych i prowadzonych przez organizacje chrześcijańskie i prorodzinne, co z kolei doprowadziło do ostrego spadku wartości akcji giełdowych Disneya, spadku frekwencji w disneyowskich parkach rozrywki i spadku wskaźników oglądalności telewizji ABC, jednej z pomocniczych firm Disneya.
Jak poinformował dziennik Globe and Mail, firma IBM Canada Ltd. zatrudnia oficjalnie akceptowane grupy gejów, lesbijek, biseksualistów i transseksualistów, które wzięły udział jako reprezentacja IBM w torontońskich uroczystościach gejowskiej dumy.
IBM – które ma także gejowskie-lesbijskie-biseksualne-transseksualne „siły zadaniowe" – powinno być miejscem, gdzie ludzie czują się swobodnie ujawniając otwarcie swe skłonności seksualne, powiedział wicedyrektor korporacji ds. „różnorodności kadry pracowniczej." Jeśli ktoś ma z tym problemy, nie musi się zatrudniać w IBM, dodał.
MTV, powszechnie znany amerykański kanał telewizyjny nadający muzyczne teledyski, znalazł się, jak to było do przewidzenia, pod silnym obstrzałem ze strony Life Decisions International i Rock for Life (Opoka dla Życia) za to, że jest „zbiorowiskiem szmiry i śmietnikiem". Przytaczając słowa dyrektora Rock for Life, Bryana Kempera, „Przez lata MTV nie robi niczego innego, jak tylko demoralizowanie młodych ludzi w naszym narodzie… MTV partneruje Planowaniu Rodzinnemu w promowaniu bezpłatnego połączenia telefonicznego dla nieletnich i dzieci, by mogły otrzymać bezpłatną przesyłkę pocztową zawierającą prezerwatywy".
Organizacją nadrzędną dla MTV jest Viacom International, która posiada także – proszę wziąć głębszy oddech – takie firmy jak VH-1, Country Music Television, Blockbuster (wypożyczalnie kaset video), Showtime, Comedy Central, Nickelodeon, Black Entertainment Telvision, The Nashville Network, Paramount Studios, United International Pictures, Columbia Broadcasting System (CBS), King World Production, United Paramount Network, Infinity Radio, kanał telewizyjny Sundance oraz różne parki rozrywki i kina.
W kontekście finansowania przez korporacje szkodliwych moralnie badań nad embrionami w celu wytworzenia komórki ludzkiego zarodka, Andrew Grove, dyrektor korporacji Intel Corp, został skrytykowany za przyrzeczenie pomocy w wysokości 5 milionów dolarów na uruchomienie programu badań nad embrionem na uniwersytecie w Kalifornii.
Bliżej własnego podwórka, ostatnio Halton Pro-Life zachęcał mieszkańców Kanady do wysyłania listów do Canadian Cancer Society (Kanadyjskie stowarzyszenie do walki z rakiem), Parkinson Society of Canada (Kanadyjskie stowarzyszenie do walki z chorobą Parkinsona), Muscular Dystrophy Association (Stowarzyszenie chorych na zanik mięśni) i Juvenile Diabetes Research Foundation (Fundacja badań nieletnich chorych na cukrzycę) z protestem przeciwko finansowaniu przez te stowarzyszenia badań nad embrionem.
Oceniając postępowanie korporacji, przejawem niedbalstwa byłoby nie oddać sprawiedliwości tym, którzy wspierają wartościowe przedsięwzięcia, takie jak Światowy Dzień Młodzieży, doniosłe wydarzenie w Toronto w lecie 2002 roku. Należy więc uchylić kapelusza w kierunku sponsorów tego wydarzenia: the Delta Chelsea Hotel; Hydro One; Bombardier; Jolera Infasys; Scotiabank; St. Joseph Corporation; Inner Peace TV; the Ontario Trillium Foundation; St. John Ambulance; Exposoft Solutions Inc; President's Choice; Cherry Beach Sound; Plain and Simple Clothing Company; Mapart; Health Lambert Group; Olera; ATPH; Office Central; IPC Personal Computers; LBE; Weston.ca; Gino's Fashion; the Helicopter Company; Maraca; Minolta Canada; Oregon Catholic Press; New Dimensions Travel and Tours Ltd; North Point Microservices; Breyers All Natural Ice Cream; Holidair Insurance Services; Skylink Express; Al Palladini's Pine Tree Ford Lincoln i Malloux Baillargeon.
Czasami po prostu dobrze jest dać przemówić swoim pieniądzom.
Tony Gosgnash
1- Artykuł jest przedrukiem z kanadyjskiego miesięcz- nika The Interim (październik 2002), 104 Bond St. To- ronto ON M5B 1X9 Canada - Za zgodą autorską.
