Wierny Bogu i Polsce

Ks. Michał Poradowski¹ urodził się 4 września 1913 roku w Niedźwiadach k. Kalisza. W roku 1931 ukończył Gimnazjum im. T. Kościuszki w Ka­liszu. W czasie nauki w gimnazjum będąc har­ce­rzem pełnił funkcję drużynowego. Działając w har­cerstwie należał do Młodzieży Wielkiej Polski². Po ukończeniu gimnazjum wstąpił do Wyższego Se­minarium Duchownego we Włocławku, gdzie w roku 1936 otrzymał święcenia kapłańskie. Po święceniach, do wybuchu wojny w 1939 r. konty­nuuje studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.

Po klęsce wrześniowej w dalszym ciągu stu­diuje na tajnym Uniwersytecie Warszawskim i włą­cza się do walki z okupantami Polski działając w Narodowo-Ludowej Organizacji Wojskowej³, a później organizując Narodowe Siły Zbrojne. Przyj­muje konspiracyjny pseudonim „Benedykt". Zostaje Szefem Służby Duszpasterskiej Dowództwa NSZ w stopniu kapitana. Jako Szef Duszpasterstwa NSZ organizuje wykłady, kursy ideologiczne dla żołnierzy i kapelanów NSZ. W tym okresie wydaje dla służby duszpasterskiej NSZ pismo „Lux Mundi" [Światłość Świata]. W owym czasie pisze książkę „Katolickie Państwo Narodu Polskiego"⁴.

Pod koniec wojny otrzymał od Kurii Diecezji Włocławskiej parafię św. Jakuba Apostoła w Tłokni k. Kalisza, którą zarządzał od początków marca do końca sierpnia 1945 r. Jesienią 1945 r. na skutek zagrożenia aresztowaniem zostaje przerzucony razem z członkami Sztabu Głównego NSZ na Za­chód, do armii gen. Andersa, gdzie również pełni funkcję kapelana w II Korpusie Polskich Sił Zbroj­nych na Zachodzie. Po demobilizacji, na polecenie ordynariusza diecezji włocławskiej ks. bpa Karola Radońskiego – który dowiedział się iż ks. Pora­dowski musiał uchodzić z Polski przed aresztowa­niem – zostaje w Paryżu i kontynuuje studia na uniwersytetach paryskich. Pozostając w Paryżu, w ciągu kilku lat uzyskuje 3 doktoraty: z teologii (Uniwersytet Katolicki w Paryżu, Institut Catho­lique), prawa i socjologii (Sorbona oraz Fundation Nacionel des Sciences Politiques; prace „Reforma rolna w Polsce" u prof. Fromont i „Doktryna rewo­lucji permanentnej u Blanquistów i w marksizmie komunistycznym: Marksa, Engelsa, Lenina, Stalina i Trockiego" u prof. Henri Chambre).

W czasie studiów w Paryżu nawiązuje kontakty z uniwersytetami katolickimi w Chile. Nie mając możliwości powrotu do kraju ks. Pora­dowski przyjmuje zaproszenie do Chile, dokąd wyjeżdża w roku 1949. Do Chile przybywa w Nowy Rok 1950 roku, statkiem „Vespucio". Od roku 1950 pracuje w Chile jako profesor na uniwersytetach katolickich w Santiago (gdzie w owym czasie wicerektorem był ks. Jan Skowronek) i w Valparaiso. Działa w dusz­pasterstwie akademickim. Jest organizatorem i za­razem wykładowcą wielu konferencji naukowych poświęconych marksizmowi, komunizmowi, lenini­zmowi, stalinizmowi i trockizmowi, które odbywały się w Wyższych Szkołach Wojennych niemal wszystkich państw Ameryki Południowej. Przez wiele lat był Prezesem Zjednoczenia Polaków w Chile, współredaktorem i wydawcą miesięcznika „Polak w Chile". Jest najpierw oficjalnym przedsta­wicielem niekonstytucyjnej Rady Trzech w Chile (gen. W. Anders, E. Raczyński, T. Arciszewski), później Rządu RP na Uchodźstwie (za prezyden­tury Augusta Zaleskiego) oraz Skarbu Narodo­wego⁵. Należy do wielu stowarzyszeń naukowych zajmujących się socjologią i badaniami nad komu­nizmem. Jest wiceprezesem Asociacion Catolica Interamericana de Filosofia (ACIF) z siedzibą w Sao Paulo, Brazylia. Redaguje i wydaje znakomity, hiszpańskojęzyczny kwartalnik „Estudios el comu­nismo" [Studia nad komunizmem]. Publikuje w rzymskim „Duszpasterzu Polskim Zagranicą", a także w niektórych czasopismach polskich na emi­gracji⁶. W okresie lewackich rządów w Chile Sa­lvatore Allende ks. Poradowski zostaje usunięty z katolic­kich uczelni i zarabia na życie jako taksów­karz⁷. W 1973 r. poparł zamach wojskowy gen. Augusto Pinocheta.

W 1980 roku, w Rzymie ks. Poradowski odbył cztery poważne spotkania z Janem Pawłem II. Ich rezultatem – jak się wydaje – było potępienie przez Kościół marksistowskiej „teologii wyzwolenia"⁸.

Już w roku 1950 pisze we Francji książkę „Protestantyzacja Kościoła katolickiego", druko­waną najpierw w czasopiśmie „Duszpasterz Polski Zagranicą". W wydaniu książkowym ukazała się ona pt. „Kościół od wewnątrz zagrożony" (trzy wy­dania emigracyjne, dwa wydania krajowe)⁹. Z oka­zji stulecia śmierci Karola Marksa ks. Poradowski pisze serię artykułów na temat marksistow­skiej re­wolucji komunistycznej, które później uka­zują się w książce „Wyzwolenie czy ujarzmienie" oraz broszu­rze „Stulecie śmierci Karola Marksa". Problemom marksizmu-komunizmu poświęcona jest broszura „Aktualizacja marksizmu przez troc­kizm" (jedno wydanie emigracyjne, jedno krajowe). Jest auto­rem pracy „Wizyta duszpasterska Jana Pawła II w Chile" (jedno wydanie emigracyjne, jedno krajowe). Na emigracji wydaje ponadto „Teologię rewolucji Karola Marksa" (dwa tomy) oraz „O filozofii i re­wo­lucji" (jedno wydanie emigra­cyjne, jedno kra­jowe¹⁰).

W okresie jarzma komunistycznego w kraju, podziemne oficyny wydawnicze przedrukowują wiele z jego wydanych na emigracji książek. Jego pierwszą książką po hiszpańsku jest „Sociologia de la Civilizacion" (Santiago de Chile 1950). Na­stępne książki to: „El Marxismo invade la Iglesia" (Valparaiso 1974), „Teologia de la Liberacion" (Santiago de Chile 1974), „La escalonada marxi­stizacion de la Teologia" (Madrid 1978) „El Marxi­smo en la Teologia" (Madrid 1976, Santiago de Chile 1981, 1983, 1986), „Sociologia del Prote­stantismo" (Madrid 1980), „Karl Marx, su pensa­miento y su revolucion" (Santiago de Chile 1986), „Estudios Sobre la Revolucion Francesa" (Madrid 1989), „La herencia de la Revolucion Francesa" (Vina del Mar 1992). Wiele artykułów ks. Poradow­skiego (dotychczas nie tłumaczonych na język pol­ski) rozsianych jest w rocznikach madryckiego czasopisma „Verbo"¹¹. W języku portugalskim ks. Poradowski publikuje dwie książki: „Infiltracao marxista na Igreja" (Sao Paulo 1975) oraz „A Graudal Marxistizaco do Teologia" (Sao Paulo 1975). W tłumaczeniu na język angielski ukazuje się najbardziej znana książka ks. Poradowskiego „Kościół od wewnątrz zagrożony" – „The Church Threatened  from  Within" (Oakleaf, USA 1986).

W kraju, w roku 1992 ukazuje się jego „Dzie­dzictwo rewolucji francuskiej" (trzy wydania). We wrześniu 1993 roku ks. Poradowski po­wraca na stałe do kraju. Publikuje wiele nowych książek i broszur: „Talmud czy Biblia?" (trzy wydania), „Pa­limpsest", „Nowy Światowy Ład", „Neokatechume­nat" (dwa wydania), „Źródła współczesnego eku­menizmu – Trybalizm", „Trzydziestolecie Drugiego Soboru Watykańskiego", „Problemy II Soboru Wa­tykańskiego". Swoje artykuły umieszcza głównie w „Szczerbcu". Ks. Poradowski umiera rano, 16 czerwca 2003 roku we Wrocławiu. Msza św. ża­łobna została odprawiona 18 czerwca 2003 r. w Parafii M.B. Częstochowskiej we Wrocławiu oraz – z udziałem ks. bpa Lewandowskiego - w kościele parafialnym w Kokaninie k. Kalisza. W tym też dniu ciało ks. Poradowskiego zostało złożone w rodzin­nym grobowcu w Kokaninie. Odszedł do Boga Wielki kapłan i pisarz Katolickiej Polski.

Ks. Michał Poradowski pisał o infiltracji juda­istycznej, masońskiej i komunistycznej w Kościele. Prawie dwadzieścia lat temu, w swym liście pisa­nym w Santiago de Chile 18 stycznia 1985 roku do innego działacza niepodległościowego emigracji – Konstantego Z. Hanffa, ks. Poradowski wyznawał: „Moją główną troską jest sprawa Kościoła i Wiary, a przede wszystkim walka z wpływami marksizmu w Kościele i skandalicznym posługiwaniem się in­stytucjami Kościoła; bez poparcia Kościoła re­wolu­cja bolszewicka nie mogłaby iść naprzód w Ame­ryce Południowej. Tego Amerykanie nie rozu­mieją, może Pan mógłby im to wyjaśnić...".

Czekają na publikację dwie przedmowy śp. ks. Poradowskiego do książek przygotowywanych przez poznańskie Wydawnictwo WERS: do pracy znanego mu osobiście ks. kardynała, Prymasa Chile Jose Maria Caro Rodriguez „Wolnomular­stwo i jego tajemnice", gdzie pisze o sympatii i tro­skliwości okazywanej przez Prymasa Chile emi­grantom polskim osiadłym w Chile po II wojnie światowej, oraz do pracy Nesty Webster „Rewolu­cja światowa".

Prace ks. Miguela Poradowskiego są bardziej znane w świecie, w obszarze języka hiszpań­skiego, niż Polsce. Niektóre z prac ks. Poradow­skiego tłumaczone są obecnie z języka hiszpań­skiego na język angielski12. Oby dobry Bóg dał Polsce i światu więcej takich kapłanów jak śp. ks. prof. Michał Poradowski.

Zbigniew Rutkowski

  1 Niniejszy życiorys ks. M. Poradowskiego jest popra­wioną i rozszerzoną wersją życiorysu opracowaną przeze mnie i zaakceptowaną przez ks. M. Poradow­skiego, publikowaną w książkach tego Autora wydanych przez Wydawnictwo WERS – Z. Rutkowski.

  2 Z ramienia Stronnictwa Narodowego komisarzem i opiekunem Młodzieży Wielkiej Polski był starszy brat ks. Poradowskiego – Szymon Poradowski (1909-1983). Por. L. Żebrowski, Śp. Ksiądz Michał Poradowski (1913-2003), „Nasz Dziennik", 25 czerwca 2003, s. 11.

  3 Współtwórcą Narodowo-Ludowej Organizacji Wojsko­wej był brat ks. Poradowskiego – Szymon Poradowski („Szymon", „Piotr"). Por. L. Żebrowski, Śp. Ksiądz Michał Poradowski (1913-2003), „Nasz Dziennik", 25 czerwca 2003, s. 11.

  4 Tekst książki uległ zniszczeniu podczas Powstania Warszawskiego, dwa ocalałe rozdziały zostały wydane dopiero pół wieku później pt. „Katolickie Państwo Narodu Polskiego" (dwa wydania krajowe).

  5 Po śmierci Prezydenta Augusta Zaleskiego ks. Pora­dowski utrzymuje kontakty tak z Prezydentem Stanisła­wem Ostrowskim jak i z Prezydentem Juliuszem No­winą-Sokolnickim. Por. List ks. Michała Poradowskiego do Konstantego Z. Hanffa, Santiago de Chile, 18 stycz­nia 1985.

6 W opanowanych w większości przez masonerię cza­sopismach emigracyjnych panował swoisty „zapis" na artykuły pióra ks. Poradowskiego. W liście do Konstan­tego Z. Hanffa z 18 stycznia 1985 r., ks. Poradowski z goryczą pisał: „„Myśl Polska" odrzuca nie tylko moje ar­tykuły, ale także'listy do redakcji'. Artykuł o Marksie ukazał się wyłącznie na życzenie Podziemia, gdyż był napisany na ich życzenie, mam bowiem kilka kontaktów korespondencyjnych z młodym pokoleniem w Kraju, to oni nawiązali ze mną kontakt". Relacja M.Urbana z dnia 4 lipca 2003 r.: „Między innymi i my – Niezależna Grupa Polityczna, a następnie Ruch Narodowy - mieliśmy kon­takt korespondencyjny z ks. M. Poradowskim (od 1980 r.). Utrzymywaliśmy też kontakt podczas pobytów za granicą. Korespondencja z ks. M. Poradowskim do 1983 r. została skonfiskowana przez SB. Zwrócono jedną ko­pertę i teczkę po korespondencji. Uwaga: ks. M. Po­ra­dowski miał u nas również teczkę na artykuły, zatem zwrot jednej teczki wskazuje, że materiały te skonfisko­wano nie celem zniszczenia, jak utrzymywano, ale prze­chowywania, w jednej. Do dzisiaj sprawa ta nie została wyjaśniona. W większym nakładzie wydaliśmy, jako osobny druk, artykuł ks. M. Poradowskiego, „Jak się bu­duje dzisiaj Civitas Mundi", 1991. Szereg innych tek­stów było kolportowanych we własnym środowisku, m.in. otrzymywane sukcesywnie w 1993 r. rozdziały pracy: „Gdzie są'korzenie'chrześcijaństwa: w judaizmie, czy mozaizmie? w Talmudzie czy w Biblii?". Książka ks. M. Poradowskiego „Kościół od wewnątrz zagrożony", Lon­dyn 1983, należała do wydzielonej biblioteki Zespołu Szkoleniowego".

  7 L. Żebrowski, Mąż niezłomny, Śp. ksiądz Michał Pora­dowski „Benedykt" (1913-2002), „Nasza Polska", 1 lipca 2003, s. 11.

  8 List ks. Michała Poradowskiego do Konstantego Z. Hanffa, 18 stycznia 1985, Santiago de Chile.

  9 Pierwsze wydanie książki ukazało się w londyńskim „Veritasie" na koszt ks. Poradowskiego. Część nakładu została przeszmuglowana do Polski. Por. List ks. Mi­chała Poradowskiego do Konstantego Z. Hanffa, 9 paź­dziernika 1984, Santiago de Chile.

  10 Wydanie krajowe ukazało się pod zmienionym tytu­łem „Upadek filozofii przyczyną upadku teologii".

  11 List ks. Michała Poradowskiego do Konstantego Z. Hanffa z 9 października 1984, Santiago de Chile.

12 Informuje o tym renomowany londyński „Soviet Ana­lyst", Volume 28, Number 4, February 2003.

Wielka krucjata misyjna Polski z okazji Dwutysiąclecia Chrześcijaństwa

Redakcja Michaela publikuje dwa nigdy dotąd nie publi­kowane artykuły ks. prof. Michała Poradowskiego. Przeleżały one prawie dwadzieścia lat w Archiwum Organizacji i Redak­cji „Wolna Polska". Pierwszy z artykułów „Wielka krucjata misyjna Polski z okazji Dwutysiąclecia Chrześcijaństwa" sta­nowił załącznik do listu ks. Michała Poradowskiego do Kon­stantego Z. Hanffa (Santiago de Chile, 9 X 1984). Ks. Pora­dowski w swym liście pisał: „Załączam wezwanie do Krucjaty Misyjnej Polski (tylko do prywatnej wiadomości) dopóki nie wypowie się w tej sprawie Episkopat Polski". Drugi z artyku­łów „Polska w obliczu obchodów Dwutysiąclecia Chrześci­jaństwa" stanowił załącznik do kolejnego listu ks. Poradow­skiego do Konstantego Z. Hanffa (Santiago de Chile, 18 I 1985).

ks. prof. Michał Poradowski

1. Kościół, choć złożony z wielu, jest jeden. Każda z jego czę­ści powinna poczuwać się do solidarności z całością. Ta „całość" jest w przeraźliwym stanie spoganienia, sekularyzacji, zmaterializowania, marksizacji, protestantyzacji, więc ta jego mała cząstka, jaką jest Polska, powinna przyjść z pomocą całości, dając misjonarzy (na misje wewnętrzne).

2. To wstyd, że po dwóch tysiącach lat istnienia Chrze­ścijaństwa jest jeszcze tyle krajów pogańskich: Chiny, Ja­ponia, ludy afrykańskie, ludy muzułmańskie itd. Ambicją Kościoła Powszechnego powinno być, aby przed obcho­dami Dwutysiąclecia Ewangelia była głoszona na całym świecie, we wszystkich krajach, we wszystkich językach; na to trzeba misjonarzy, a tylko Polska może ich dać.

3. Polska ma dług wobec innych krajów,we Wschodniej Europie, a w XIX i XX wieku także i w innych krajach, ale trzeba go spłacić całkowicie i z naddat­kiem, idąc głosić Ewangelię po całym świecie.

4. Tylko przez jakieś cudowne wspomożenie Boże Polska może odzyskać pełnię wolności i niepodległości; trzeba o to ubłagać Miłosierdzie Boże, nie tylko modlitwami, ale także i czynami, wysiłkiem, ofiarą całego Narodu przez „Wielką Krucjatę Misyjną Polski".

5. Polska jest krajem szczególniej narażonym na całkowitą, zagładę w razie wojny atomowej. Od takiej katastrofy tylko Miłosierdzie Boże może nas wyratować, ale trzeba je ubłagać, zasłużyć i wydaje się, iż najwłaściwszym bę­dzie zaskarbić sobie je przez wielki wysiłek misyjny.

6. Cały świat jęczy w bólu, który jest skutkiem życia bez Boga, bez Ewangelii, a więc bez nadziei i bez miłości; wyrwać go może z tego stanu tylko ewangelizacja, a więc misje, a tylko Pol­ska  jest w stanie dać misjonarzy zaraz i dużo, i dobrych.

7. Katastrofa apokaliptyczna jest ad portas. Wiadomo, iż ilość nagroma­dzonych środków niszczenia przekracza już kilkakrotnie możliwość nie tylko całkowitego zniszczenia życia biologicznego na Ziemi, ale samej Ziemi. Tylko Miłosierdzie Boże może uratować świat od tej strasznej kary i tylko ofiarna miłość może „zmusić" Miłosierdzie Boże do darowania tej kary. Swego czasu Bóg był „zmu­szony" do zatracenia Sodomy i Gomory, bo nie znalazło się kilku sprawiedliwych. Dziś Bóg może być „zmuszony" do zatracenia całej Ziemi, jeśli nie znajdą się sprawiedliwi w po­trzebnej ilości, a tylko Polska może dać tych „sprawiedliwych": misjonarzy, ofiarnych, poświęcających swe życie głoszeniu Ewangelii  Miłości.

ks. prof. Michał Poradowski