W sierpniu 2016 r. zaczął się budzić najniebezpieczniejszy na świecie superwulkan Yellowstone, znajdujący się w samym środku USA. W jego kraterze znajduje się słynny park narodowy Yellowstone.
Wulkan ten był nieczynny przez, jak twierdzą specjaliści, 70 tys. lat. Teraz z wulkanu uwalniane są do atmosfery duże ilości dwutlenku węgla. Ten gaz wydobywa się też w okolicach kaldery1 wulkanu. Nastąpił tam też wzrost aktywności sejsmicznej. W okolicznych rzekach wypływają na powierzchnię olbrzymie ilości zdechłych ryb. Z tego powodu rzeka Yellowstone została zamknięta dla turystów i mieszkańców. Woda w niej stała się zielona, wydziela przykry zapach. „Wysokie stężenie CO2 w okolicach wulkanów − jak twierdzą sejsmolodzy − jest zwykle zapowiedzią zbliżającej się erupcji. Może być to oznaka wzrostu ciśnienia głęboko pod powierzchnią ziemi". W okolicach kaldery zaobserwowano wzrost aktywności sejsmicznej.
Na portalu „zmianynaziemi.pl" czytamy: „Gdyby w czasach nowożytnych wybuchł wulkan Yellowstone, mogłoby to doprowadzić do katastrofy o gigantycznej skali. Zniszczeniu uległyby zwłaszcza Stany Zjednoczone. Dwie trzecie terytorium tego kraju przez długi czas nie nadawałoby się do zamieszkania. Chmury popiołu odcięłyby dostęp do Słońca, a amerykański przemysł rolny zostałby unicestwiony. Ponadto gęsta chmura popiołu przyczyniłaby się do gwałtownych zmian klimatu i nagle problemem nie byłoby już globalne ocieplenie, tylko ochłodzenie porównywalne z zimą nuklearną".
Już w czerwcu 2015 r. pojawiły się oznaki zbliżającej się erupcji. Specjaliści uznali, że wybuch może nastąpić w każdej chwili i nakazali ewakuację znajdującego się w kalderze wulkanu parku narodowego. Turyści uciekali samochodami po rozstępującym się od podziemnego gorąca asfalcie. Nastąpił wtedy gwałtowny wzrost temperatury wód powierzchniowych i pojawiły się z coraz większą częstotliwością wstrząsy podziemne. Wszystkie te zjawiska nagle ustały.
W dniu 6 kwietnia 2016 r. Służba Geologiczna USA zablokowała, bez zapowiedzi, dostęp do danych internetowych sejsmicznej aktywności Yellowstone. To samo zrobił też uniwersytet stanowy w Utah, „co pozwala − jak czytamy na portalu'blastingnews'− przypuszczać, że polecenie utajnienia danych ma potężną sankcję polityczną".
Amerykanie posiadają jednak podstawowe informacje mające ułatwić im przetrwanie wybuchu tego superwulkanu. Prezydent Obama przypomniał im, że należy ich szukać na portalu rządowym www.ready.gov. W dziale wulkany mamy tam cztery zespoły informacji: „Przed erupcją wulkanu" („Before a Volcanic Eruption"), „W trakcie erupcji" („During a Volcanic Eruption"), „Po erupcji" („After a Volcanic Eruption") oraz „Informacje bieżące na temat aktywności wulkanów" („Resources").
Zaglądając w dział „Przed erupcją wulkanu" dowiadujemy się, że powinniśmy zabezpieczyć dla swojego domu niezależne źródła energii elektrycznej i ogrzewania oraz zgromadzić odpowiednie zapasy żywności i wody. Ponadto należy posiadać zapas paliwa do samochodu, radio na baterie, gogle i maski przeciwpyłowe dla każdego członka rodziny.
BBC i Discovery Channel zrealizowały wspólnie w 2005 r. fabularyzowany film dokumentalny pt. „Superwulkan" przedstawiający scenariusz przebiegu możliwej katastrofy, wywołanej kolejną erupcją superwulkanu Yellowstone oraz działań zmierzających do przeżycia obywateli USA.
Twórcy filmu założyli, że wybuch będzie średni: erupcja będzie dokonywać się przez 7 dni przez kilka otworów (nie zostanie odsłonięta cała powierzchnia kaldery). Ukazali przebieg wydarzeń w oparciu o dane posiadane przez naukowców i ich przewidywania. Film ten dostępny jest z polskim lektorem na youtube, cda i w innych miejscach na Internecie.
Film pokazuje, że w czasie erupcji wulkan zabije wszystkich ludzi znajdujących się w strefie „Kill" (kilkadziesiąt kilometrów od wulkanu), gdzie wszystko natychmiast zostanie spalone. Zginie też znaczna część osób będących w strefie „Hot Ash" („gorącego popiołu" − kolejne kilkadziesiąt kilometrów), gdzie wszystko zacznie się palić od spadającego z nieba rozżarzonego popiołu. W strefie „Raining Ash" („deszczu popiołu" − której obszar trudno określić − będzie obejmować znaczną część USA), w której wystąpi deszcz popiołu − bardzo drobno sproszkowanych skał, będą umierać ludzie, którzy opuszczą budynki. Skalny proszek po dostaniu się do płuc będzie wiązał się z wodą i działał jak zaprawa murarska powodując, że płuca przestaną działać. Ten sam proszek oblepiając oczy będzie powodował trwałą ślepotę.
Pył wulkaniczny jest niezwykle ciężki. Jego ciężar gwałtownie wzrasta, gdy wiąże się z wodą (gdy np. pada deszcz). Będzie on pokrywał kilkucentymetrową warstwą dachy budynków, co spowoduje (jeśli nie będzie usuwany) ich zawalenie.
Pył ten unieruchomi samoloty, samochody i wiele innych urządzeń wnikając do ich mechanizmów, zabije wszystkie zwierzęta znajdujące się na świeżym powietrzu i spowoduje zwiędnięcie roślin.
Osoby znajdujące się w obszarze jego opadu muszą zabarykadować się na wiele tygodni, najprawdopodobniej i miesięcy, w domach przy założeniu, że będą w stanie w sposób skuteczny uszczelnić wszystkie okna, drzwi i inne otwory oraz, że będą posiadać odpowiednie zapasy wody i żywności.
Po świeżym powietrzu będą mogli się poruszać przez pierwsze tygodnie wyłącznie ludzie posiadający odpowiednio szczelne okulary typu gogle i maski przeciwpyłowe.
Pomoc będzie w stanie dotrzeć do wszystkich żywych znajdujących się w tym obszarze po wielu tygodniach, a nawet miesiącach. Komu zatem zabraknie wody czy żywności będzie musiał, po odczekaniu pierwszych dni lub tygodni, ryzykując życie i narażając się na utratę zdrowia, przemieszczać się piechotą w kierunku przeciwnym do miejsca erupcji, by dotrzeć do terenów nieskażonych. Tacy ludzie będą często musieli przebyć setki kilometrów.
Na całym obszarze USA zostanie unicestwiony ekosystem. Rolnictwo amerykańskie przestanie istnieć na wiele lat, być może dziesiątki lat.
Chmury powstałe w wyniku erupcji superwulkanu będą powoli rozchodzić się po całej kuli ziemskiej, zasłaniać słońce aż do nastania na jakiś czas wielotygodniowej lub dłuższej nocy. Ich pojawieniu się będą towarzyszyć gwałtowne burze, huragany, wyładowania atmosferyczne, powodzie. Po ich ustaniu pojawi się, najprawdopodobniej wieloletnia, susza. Z chmur tych będą opadać trujące opary powodujące ciężkie choroby płuc, śmierć starców, małych dzieci, astmatyków oraz tych, którzy za dużo się tych opadów nawdychali.
Temperatura na Ziemi obniży się średnio o 20 stopni Celsjusza. Nastanie zima trwająca najprawdopodobniej około 10 lat. Potem powoli (przez kilka lub kilkanaście lat) wszystko zacznie wracać do normy. Znaczna część ludzkości tych wszystkich wydarzeń nie przeżyje.
Oczywiście w rzeczywistości erupcja wulkanu Yellowstone (lub innych superwulkanów) może być mniejsza i krótsza. Może być jednak większa i dłuższa. Nie wszystko też musi przebiegać w dokładnie taki sposób jak opisano w filmie. Tak naprawdę nie wiemy jak to będzie faktycznie wyglądało. Wszystko opiera się tu przecież tylko na teoriach, hipotezach, przypuszczeniach.
Stanisław Krajski
1.) kaldera – wielkie zagłębienie w szczytowej części wulkanu, powstałe wskutek gwałtownej eksplozji niszczącej górną część stożka wulkanicznego (np. Krakatau, Mount St. Helens), albo wskutek zapadnięcia się stropu komory pomagmowej wraz ze stożkiem wulkanicznym (np. Kīlauea i Mauna Loa na Hawajach). (wikipedia.org)
2.)
