Unia Północnoamerykańska przygotowywana jest przez potężny zespół doradców, który składa się z super elity globalistów i członków Komisji Trójstronnej, kontrolujących większość światowego bogactwa i tworzenie pieniędzy światowych. Pracują oni pod szyldem Komitetu 300.
Jednym z jego najbardziej znanych członków jest Zbigniew Brzeziński, autor książki zatytułowanej Era technotroniczna (Technotronic Era), w której omawiane są różne środki kontrolowania Stanów Zjednoczonych i ostatecznie całego globu przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Źródłem Brzezińskiego nie było nic innego, jak projekt planu światowej dominacji, opracowany przez Komitet 300. Brzeziński był potem doradcą prezydenta Jimmy Cartera do spraw bezpieczeństwa państwa oraz wiodącym członkiem Komitetu 300 i Rady Stosunków Zagranicznych. Jest on także członkiem starej polskiej Czarnej Szlachty, która została stworzona do niszczenia Kościoła katolickiego w Polsce, zwłaszcza w czasach reżimu komunistycznego.
Członkowie Komitetu 300, którzy zdobyli tytuł Czarnej Szlachty, są dobrze znani z braku skrupułów. Posługują się oni morderstwem, gwałtem, porwaniami, zamachami, rabunkiem i wszystkimi sposobami oszustwa na wielką skalę, nie znosząc żadnej opozycji na drodze do swoich celów. Wszyscy posiadają ogromne bogactwa, a pieniądze zawsze dawały władzę. Według różnych badaczy, Komitet 300 powstał na początku XVIII wieku, „chociaż nie przybierał swojej obecnej formy aż do roku około 1897".
Siły, które wspierają Komitet 300 są bardzo rozległe. Oto kilka z nich:
Ludzie ci posiadają środki, przy pomocy których mogą położyć kres formie państwa, którą uważają za niewłaściwą.
Te „szlacheckie" rodziny stoją za większością tak zwanych ruchów proekologicznych, których faktycznym celem jest ograniczenie wzrostu populacji WSZYSTKICH narodów, likwidacja przemysłu i powrót świata do nowego „średniowiecza", zakończenie całego postępu przemysłowego i eliminacja, przez głód, choroby i wojny, nadmiaru populacji, którą wspiera przemysł.
Rodziny oligarchiczne, które stanowią część Komitetu 300, wyznając chrześcijaństwo, faktycznie gardzą nim w skrytości. Masoneria zaspokaja ich potrzeby religijne, a ponieważ nie mają wiary chrześcijańskiej, nie wierzą w nagrodę czy karę, jaka czeka świat i dlatego żyją teraźniejszością.
Wiele tych oligarchii zajmuje się handlem narkotykami i bronią przez odpowiednio rozmieszczonych pośredników (jak wiele ogromnych banków). Czarna Szlachta należy do Komitetu 300, który kontroluje Organizację Narodów Zjednoczonych. Ich korzenie sięgają głęboko do wielu narodowych i międzynarodowych organizacji, które kontrolują albo są ich właścicielami, takich jak banki, towarzystwa ubezpieczeniowe, przedsiębiorstwa międzynarodowe, przemysł naftowy, agencje rządowe, fundacje i tysiące innych instytucji.
Komitet 300 nazywa siebie teraz „założycielami rządu światowego na rzecz Nowego Porządku Świata". Możemy zrozumieć jednak, że Czarna Szlachta odrzuciłaby oczywiście uznanie jakiegokolwiek rządu innego niż ich własne, odziedziczone i „święte" prawo do władzy. Wkrótce będą oni kontrolowali zasoby naturalne i mieszkańców naszego bogatego kontynentu północnoamerykańskiego przy pomocy haniebnego planu, jaki przygotowali dla nas.
Drugi krok czy blok nowego porządku świata jest przedstawiany jako „Partnerstwo Bezpieczeństwa i Dobrobytu", włączające Kanadę i Meksyk w Stany Zjednoczone. Nie przyniesie to zupełnie korzyści naszym narodom, ponieważ globalizacja nigdy nie zapewni sprawiedliwiej dystrybucji dóbr pomiędzy obywatelami krajów.
Faktycznie Jan Paweł II skrytykował globalizację jako środek zapewnienia światowego „dobrobytu", mówiąc: „W rzeczywistości produkowane bogactwo pozostaje często w rękach tylko nielicznych, czego konsekwencją jest dalsza utrata suwerenności państw narodowych, co prowadzi do globalnego systemu, zarządzanego przez kilka centrów, znajdujących się w rękach osób prywatnych".
Tak więc kontynent Unii Północnoamerykańskiej ma być przekształcony w jedno regionalne, zbiorowe zaplecze polityczne, które spowoduje zniknięcie klasy średniej i podniesienie poziomu ubóstwa w naszej części świata do niewiarygodnej wysokości.
Kto odniesie z tego korzyści? Super elita.
Zapewnili oni sobie kontrolę wszystkich mediów i edukacji, żeby utrzymywać ludzi w nieświadomości, a siebie przy władzy bez żadnej opozycji. Unia Północnoamerykańska jest tworzona ukradkiem. Jest już zaawansowana na drodze do urzeczywistnienia i narzucana nam przez naszych własnych, wybranych przedstawicieli i przez rządy.
Powinny zostać przeprowadzone referenda, żeby obywatele mogli głosować w każdym kraju, tak, by wymagana była wola ludzi, która wskaże, czy rzeczywiście chcą oni połączenia się w unię. Taką decyzję powinno podjąć społeczeństwo, a nie przedstawiciele rządowi, ponieważ znajdują się oni w rękach tych, którzy utrzymują hipoteki naszych krajów z niesprawiedliwymi długami narodowymi, narastającymi poprzez wysokie odsetki składane.
Unia Północnoamerykańska. Kto się jeszcze sprzeciwia?Jak dotąd istnieje 17 rezolucji przeciwnych Unii Północnoamerykańskiej, które zostały przedstawione w 13 stanowych zgromadzeniach ustawodawczych. Stany, które są przeciwne Unii Północnoamerykańskiej to: Illinois, Arizona, Missouri, Georgia, Montana, Oklahoma, Południowa Carolina, Południowa Dakota, Tennessee, Virginia i Washington.
Trójstronne partnerstwo będzie zezwalało także na posuwanie do przodu przez każde dwa kraje kontrowersyjnych kwestii, takich jak eutanazja i małżeństwa homoseksualne oraz stworzy drogę dla trzeciego kraju do późniejszego przyłączenia się. Klasycznym przykładem wpływu Unii Europejskiej na kwestię aborcji jest ostatni konflikt w Polsce w czasie Światowego Kongresu Rodzin. 11 maja 2007 r. Roman Giertych, wicepremier Polski, powiedział: „Rodzina tworzy życie i bez niej nie istnieje żadne państwo ani rząd". W Polsce jest wiele demonstracji i protestów, związanych z tymi spornymi sprawami, ponieważ większość Polaków to katolicy i nie chcą oni wprowadzania tych antyrodzinnych praw w ich kraju.
Tym, którzy nie wiedzą, przekażmy, że NAFTA została stworzona, żeby promować cele Unii Północnoamerykańskiej. Obecnie ekonomia meksykańska kierowana jest przez NAFTĘ, a Meksykanie szukają pracy poza swoim krajem. Meksykański imigrant z Kankunu powiedział znanej gazecie: „Gdyby prawdą było to, że NAFTA jest dobra dla Meksyku, nie byłoby nas tutaj". 13 listopada 1993 r. prezydent Bill Clinton powiedział, że NAFTA (i Unia Północnoamerykańska) szybko rozszerzą się, włączając resztę Ameryki Łacińskiej, jak też Meksyk.
Ich ostatni projekt zwany jest „Super Autostradą" NAFTY. Jest to dziesięciopasowa autostrada, prowadząca z Meksyku do Kanady. Możemy zobaczyć na mapie, że połączy ona dosłownie cały kontynent amerykański. Uczyni to handel łatwiejszym, szybszym i bardziej efektywnym, a z pewnością wywrze wielki wpływ na świat finansów, jak go znamy. Planowane jest zastosowanie elektronicznych systemów identyfikacyjnych, ułatwiających przekraczanie granic każdego kraju, przy użyciu urządzeń elektronicznych w samym ładunku. Identyfikatory RFID, które są teraz propagowane i używane, będą konieczne, według NAFTY, do identyfikacji towarów przesyłanych do innych krajów. Lecz ile farm i miejscowości będzie trzeba zlikwidować dla wybudowania takiej olbrzymiej autostrady? Ilu amerykańskich kierowców TIR-ów zostanie zastąpionych przez Meksykanów, ponieważ kierowcy meksykańscy zarabiają 25-50% mniej niż większość krajowych kierowców w Stanach Zjednoczonych?
„Super Autostrada" zostanie wybudowana i częściowo sfinansowana przez drogową firmę budowlaną z Madrytu o nazwie „Cintra". Jest ona obecnie właścicielem wielu takich płatnych autostrad, łącznie z autostradą nr 407 w kanadyjskim Toronto. Koszt tego, co teraz w Teksasie nazywa się Korytarzem Trans-teksańskim, jest oceniany na około 184 miliardy dolarów, a jego długość wynosić będzie około 4000 mil. „Cintra" zainwestowała w ten projekt i zapewniono jej kontrolę opłat za autostradę przez pierwsze 50 lat. W marcu 2002 r. gubernator Teksasu, Perry, spotkał się z gubernatorem Meksyku i podpisali oni umowę przedłużenia Korytarza Trans-teksańskiego do Meksyku.
Ostatecznym mechanizmem wprowadzenia w życie Unii Północno-Amerykańskiej jest państwo policyjne, a narzędziami wymaganymi dla takiego państwa są antyterrorystyczne prawa.
Antyterrorystyczne prawa są jedynie podstępnymi środkami ograbienia ludzi z ich wolności w celu promowania tak zwanego bezpieczeństwa. Częścią planu Oddziałów Specjalnych Kanady-USA-Meksyku jest ustanowienie kontynentalnej unii celnej ze wspólnym podejściem do handlu, energii, emigracji, ochrony porządku publicznego i bezpieczeństwa, co praktycznie wyeliminuje istniejące granice państwowe.
Oddziały Specjalne ogłosiły swoją rekomendację dla wspólnej Ameryki Północnej w 2005 r. z niewielkim odniesieniem do tego w głównych mediach i bez żadnych nagłówków w jakichkolwiek gazetach. Jest to ich sposób na utrzymywanie populacji w nieświadomości dotyczącej ich knowań.
W maju 2005 r. prezydent Bush podpisał Ustawę o rzeczywistej IDentyfikacji (Real ID Act), która wejdzie w życie w roku 2008. Karta ta (czy licencja) będzie potrzebna przy przekroczeniu granic Stanów Zjednoczonych, jak też przy otwarciu konta bankowego, odbiorze zasiłku socjalnego, czy jakiejkolwiek innej usłudze rządowej. Bez tej karty nie będzie można wejść do budynku federalnego czy na pokład samolotu.
Światowa Organizacja Celna, we współpracy z Departamentem Bezpieczeństwa Państwowego, jest jednym ze znanych liderów, którzy przystosowują się do tych środków globalnego bezpieczeństwa. Według Departamentu Bezpieczeństwa Państwowego: „Departament Bezpieczeństwa Państwowego proponuje ustanowienie minimalnych standardów dla praw jazdy wydawanych przez stany i dla dowodów osobistych (kart identyfikacyjnych), które będą akceptowane przez agencje federalne. Ta regulacja proponuje standardy, które będą spełniały minimalne wymagania Ustawy o rzeczywistej Identyfikacji z 2005 r., włączając: informacje i elementy zabezpieczające, które musi zawierać każda karta; informacje w formularzach aplikacyjnych, dotyczące tożsamości i statusu imigracyjnego osoby ubiegającej się o kartę, zanim może ona zostać wydana; oraz standardy bezpieczeństwa fizycznego dla punktów, w których wydawane będą prawa jazdy i obowiązujące karty identyfikacyjne".
Raport Departamentu Bezpieczeństwa Państwowego mówi, że każdego roku będzie kontynuowane przyjmowanie do pracy tysięcy funkcjonariuszy patrolu granicznego. Nasuwa to pytanie, dlaczego oczkuje się takiej potrzeby siły roboczej na granicach państw?
Poza dodatkową siłą roboczą środki bezpieczeństwa będą włączały zaawansowaną technologię ochrony porządku publicznego, wspomagającą śledztwa kryminalne i dotyczące bezpieczeństwa. Faktycznie każda forma niezgodności z Unią Północnoamerykańską może być interpretowana jako zachowanie kryminalne.
Pod pretekstem terroryzmu konieczne będzie usprawiedliwienie dla nowych technologii, żeby wspierać nasze wspólne cele dotyczące bezpieczeństwa i ułatwiać uzasadniony przepływ ludzi i towarów przez nasze granice, tworząc „inteligentną i bezpieczną" granicę.
Oto kilka ostatnich nowości dotyczących identyfikatorów RFID (identyfikacja przy pomocy częstotliwości radiowej). W Wielkiej Brytanii prowadzona jest propaganda, namawiająca rodziców do wszczepiania mikroczipów swoim dzieciom jako środka bezpieczeństwa. Stadion Tysiąclecia w Londynie otwarty został w lipcu 2007 r., a 2500 wszystkich jego pracowników jest wyposażonych w przepustki z identyfikatorami RFID. Richard Farnsworth z NEC powiedział, że użycie czipów RFID umożliwi monitorowanie miejsc przebywania pracowników na terenie zakładu.
Prezydent Bush podpisał w listopadzie 2006 r. prawo, które zachęca prezydenta Stanów Zjednoczonych do wprowadzenia stanu wojennego. Zrewidował on zasadniczo Akt Insurekcyjny, który jest pakietem praw, ograniczających zdolność prezydenta do rozmieszczania i wysyłania wojsk wewnątrz Stanów Zjednoczonych. Dotychczasowy Akt Insurekcyjny pomagał wprowadzić bardzo ścisłe zakazy, dotyczące zaangażowania militarnego w związku z krajową ochroną porządku publicznego. Nowelizacja tego aktu pozwala obecnemu prezydentowi Stanów Zjednoczonych ogłosić stan wyjątkowy i rozmieścić wojsko w każdym miejscu w Ameryce, a także przejąć bez zgody lub aprobaty władz lokalnych kontrolę nad plutonami Gwardii Narodowej, stacjonującymi w poszczególnych stanach w celu stłumienia rozruchów publicznych. Wiemy wszyscy, że może to zostać użyte jako pretekst do stosowania represji wśród obywateli. Rzeczywiście w wielu protestach w Stanach Zjednoczonych (zwłaszcza w protestach przeciwko aborcji) brutalność policji lub ochrony porządku publicznego powodowała ciężkie obrażenia i okaleczenia niewinnych ludzi.
Prezydent George W. Bush, meksykański prezydent Vicente Fox i kanadyjski premier Stephen Harper zakończyli ostateczne rozmowy na temat wprowadzenia UniiUnia Północnoamerykańska jest przedstawiana jako związek czysto ekonomiczny, ale w rzeczywistości wstępne informacje opublikowane przez Partnerstwo Bezpieczeństwa i Dobrobytu są oparte na inicjatywach promocji dobrobytu ekonomicznego, lecz zaraz potem nieuchronnie włączają trójstronne bezpieczeństwo i inne zagadnienia. Mieszkańcom trzech krajów nie poświęca się faktycznie żadnej uwagi ani względu. Troska projektodawców dotyczy tylko zysków i kontroli politycznej. W takim socjalistycznym megapaństwie nie będzie żadnego bezpieczeństwa, gdy tylko 3% populacji będzie kontrolowało, a 97% będzie żyło w ubóstwie, tak jak w komunistycznych krajach w Rosji.
Globalna elita chce usunąć wszelkie bariery między krajami, żeby ułatwić handel. 13 listopada 1992 r. prezydent Bill Clinton powiedział, że NAFTA zostanie szybko rozszerzona, żeby włączyć nie tylko Meksyk, ale także resztę Ameryki Łacińskiej.
Jeśli Partnerstwo Bezpieczeństwa i Dobrobytu posiada władzę kontrolowania przepływu handlu, inwestycji, edukacji i produkcji, wtedy my, jako obywatele, nie będziemy mieli nic do powiedzenia w sprawie kierowania naszymi krajami. Demokracja zniknie zatem całkowicie. Wielu z nas nie sądziło, że nasz rząd mógłby planować możliwość połączenia trzech krajów w jeden organizm, ale teraz szybko staje się to rzeczywistością i nie możemy dłużej ignorować oznak tego.
W raporcie przedstawionym 24 maja 2007 r., który pochodzi z Waszyngtonu, zostaliśmy poinformowani przez Centrum Studiów Strategicznych i Międzynarodowych (Center of Strategic & International Studies), że ostateczny raport na temat planów Unii Północnoamerykańskiej zostanie przedstawiony Kongresowi do 30 września tego roku.
Przekazujmy sobie informację na ten temat i mówmy o tym wszystkim wokół nas. Mieszkańcy naszego kontynentu amerykańskiego MUSZĄ wiedzieć, co nas czeka, zanim będzie za późno na podjęcie jakiegokolwiek działania w tej sprawie.
