Czy słyszycie radosne dzwony? To Boże Narodzenie! Boże Narodzenie! Boże Narodzenie!
Dzwony śpiewają wspaniałe Boże Narodzenie, pierwsze Boże Narodzenie, Boże Narodzenie, które trwa i jest źródłem wszystkich pozostałych świąt Bożego Narodzenia.
Boże Narodzenie jest świętem ubogich.
Żyli wtedy na ziemi ludzie ubodzy, którym brakowało wszystkich ziemskich dóbr i byli oni ubodzy także w swoich duszach, którym brakowało niebiańskich dóbr, dla których zostali stworzeni.
Syn Boży, Sam Bóg, zlitował się nad tymi ubogimi. Chciał ich zbawić. Żeby to zrobić, uczynił wszystko, co Bóg Wszechmogący może zrobić, wszystko, co Bóg, który kocha ubogich może zrobić. Uczynił nadzwyczajną, niewyobrażalną rzecz: Sam stał się ubogi. Opuścił Niebo i wszystkie jego bogactwa, wspaniałość i chwałę, i pokornie zszedł na ziemię, jak zwykły człowiek, jak najbiedniejszy ze wszystkich ludzi. Wybrał prostą kobietę na Swoją matkę. Jego ojciec był biednym cieślą. Jego kołyską był żłóbek, w którym karmiono krowy. Jego prześcieradłem była słoma. Ogień, który Go ogrzewał, był zimnym grudniowym, północnym wiatrem. Naprawdę znajdował się w nędzy, jak biedak, który pragnie ocalenia.
Dzień, w którym Bóg stał się ubogim dzieckiem, był pierwszym Bożym Narodzeniem, wspaniałym Bożym Narodzeniem, wspaniałym świętem ubogich.
Aniołowie powiedzieli pasterzom, że ten dzień był wielkim świętem ubogich. I ubodzy widzieli miłosierdzie Boga. Kalecy mogli chodzić; ślepi odzyskali wzrok; głusi odzyskali słuch; więźniowie zostali uwolnieni; chleb został rozmnożony; obfitość została rozdana wszystkim; wyzyskiwacze zostali wyrzuceni ze Świątyni; była to godzina chwały dla ubogich.
W sercach ubogich śpiewały dzwony tego pierwszego Bożego Narodzenia. Śpiewajcie, śpiewajcie, radosne dzwony pierwszego Bożego Narodzenia. Śpiewajcie miłość ubogich, śpiewajcie dostatek rozdany biednym, śpiewajcie radość ubogich.
Chrześcijanin jest jeszcze jednym Chrystusem. I Boże Narodzenie powraca każdego roku. Albo ściślej, Boże Narodzenie będzie trwało dopóki istnieją chrześcijanie. Chrześcijanin jest jeszcze jednym Chrystusem. Jego misja jest taka sama jak Chrystusa: ratowanie biednych.
Święta ubogich, święta obfitości, które zaczęły się w kołysce w Betlejem, są świętami, które się nigdy nie skończą. Im więcej jest chrześcijan, tym większa obfitość dla ubogich. Im lepsi są chrześcijanie, tym większa obfitość dla ubogich.
Wartość i liczbę chrześcijan w danym kraju można zmierzyć majątkami lub niepowodzeniami ubogich w tym kraju. Całe narody, które żyły dawniej szczęśliwie, teraz wracają do biedy. Na całym świecie jest tak dużo tak głębokiego ubóstwa. Dlaczego?
Ponieważ jest coraz mniej chrześcijan na świecie. Życie Chrystusa i Jego Sakramenty znikły z serc i z życia ludzi. Razem z życiem Chrystusa zanika także miłość ubogich. To dlatego zwiększa się ich liczba. W krajach, w których Chrystus znika, nie ma już Bożego Narodzenia i ubodzy nie mają już świąt.
Dzwony kanadyjskich wież kościelnych nadal będą śpiewać w Boże Narodzenie w tym roku! Piękne dzwony, drogie dzwony naszego kraju, czy zawsze będziecie śpiewały, czy nigdy nie przestaniecie wyśpiewywać w Kanadzie Bożego Narodzenia w niebie? Czy zawsze będą w naszym kraju chrześcijanie? Czy zawsze tu będą przyjaciele ubogich?
Ubodzy, ubodzy Kanady, pomożemy im, uczynimy ich nawet bogatymi. Dobry Bóg stworzył nas, Kanadyjczyków, tak bogatymi.
Nasza ziemia, nasze lasy, rzeki, kopalnie, nasi przodkowie, nasze dzieci, nasze kościoły − wszystko to zostało nam dane przez Boga. Dobry Bóg dał Kanadzie wszystko.
Otóż, nie pozwolimy nikomu żyć w ubóstwie pośród całego tego bogactwa. Będziemy mieli zagwarantowane bezpieczeństwo dla ubogich w ich kraju, w Kanadzie.
My, naród kanadyjski, ustanowimy wielkie prawo dywidendy dla każdego bez wyjątku, żeby rozprowadzić całe bogactwo dane przez Boga.
Tak, dzwony będą śpiewały w Kanadzie. Ale Boże Narodzenie niestety przygasło w sercach Kanadyjczyków. Ludzie muszą okazać skruchę i podjąć środki, żeby wcielić w życie znaczenie Bożego Narodzenia, świąt ubogich.
Miłosierdzie i dostatek dla wszystkich! Tak właśnie śpiewają Kredytowcy Społeczni w Kanadzie i na całym świecie. Chleb i ryby dla każdego bez wyjątku! Każdy musi się najeść do syta, a potem pozbierać resztki, mówią Kredytowcy Społeczni, jak powiedział Chrystus w czasie cudu rozmnożenia chleba i ryb.
Dywidenda co miesiąc, żeby zapewnić potrzeby materialne każdego obywatela, gwarancja bezpieczeństwa − oto, czego potrzebują ubodzy! Tego domagają się Pielgrzymi św. Michała, którzy pracują dla ubogich, żeby zagwarantować dla nich artykuły pierwszej potrzeby życiowej, poprzez comiesięczną dywidendę dla każdej bez wyjątku osoby. Kiedy ubodzy otrzymają swoje dywidendy, będzie to najpiękniejsze Boże Narodzenie w ich życiu.
Dywidenda, żeby zagwarantować bezpieczeństwo! Bezpieczeństwo, czy nie jest to coś, czego brakuje ubogim najbardziej? Nie wiedzieć, czy ktoś będzie miał jutro wystarczającą ilość jedzenia; martwić się, zawsze martwić się o chleb codzienny − o to właśnie chodzi w życiu ubogich.
Dywidenda, żeby zapewnić bezpieczeństwo − co za wyzwolenie, co za święto dla ubogich! Co to będzie za cudowne Boże Narodzenie w Kanadzie i na całym świecie. Dzień, kiedy wszystkie dzwony będą dzwonić ogłaszając dywidendę dla wszystkich ubogich.
Ile dzwonów w Europie przestało śpiewać Boże Narodzenie? Ale od upadku komunizmu w Europie Wschodniej dzwony zaczynają znowu dzwonić i śpiewać Boże Narodzenie. Czy nie jest to znak lepszej przyszłości dla ubogich? Dzieciątko Jezus przyniesie im dobrobyt.
Kiedy kraje na ziemi uznają Chrystusa za Króla wszystkich narodów, będzie to nieustanne Boże Narodzenie i radość dla ubogich.
Dzwony, radosne dzwony Bożego Narodzenia, dzwońcie w niebo Kanady i każdego kraju na świecie. Ogłaszacie Niebo, które daje siebie ziemi w chwale swojej wspaniałości.
Gilberte Côté-Mercier
