Page 30 - Michael 2024 styczen

„W pracy chrześcijańskiej triumfują po-
rażki! Opóźnione triumfy! W świecie nie-

widzialnym najskuteczniejsze jest to, co
wydaje się bezużyteczne. Całkowita poraż-
ka zaakceptowana całym sercem daje wię-
cej nadprzyrodzonego sukcesu niż jakikol-

wiek triumf. Siej, nie troszcząc się o to, co

wyrośnie” —
Święty Alberto Hurtado Cruchaga

► nieniem”. i śmierci. Wiedząc, że cierpi na raka trzustki, wykrzyknął:
Ale ojciec Hurtado, który był święty, twardo stąpał po „Jak mógłbym nie być szczęśliwy! Jestem za to całkowi-
ziemi. Wiedział, że człowiek nawet w służbie Bogu mu- cie wdzięczny Bogu! Zamiast gwałtownej śmierci, dał mi
si oszczędzać energię. „Nie należy przesadzać i marno- długą chorobę, abym mógł się przygotować... Zaprawdę
wać sił w nadmiarze zwycięskiej siły. Człowiek hojny ma Bóg był dla mnie kochającym Ojcem, pełnym czułości;
tendencję do zbyt szybkiego posuwania się do przodu: najlepszym z ojców”.
chce przywrócić dobro i zniszczyć niesprawiedliwość, ale Już od dawna nasz święty kierował swoją intensyw-
zarówno w ludziach, jak i w rzeczach panuje bezwład, z ną działalność z myślą o tej godzinie: „Człowiekowi zo-
którym musi się liczyć. Mistycznie jest to kwestia chodze- stało dane życie, aby mógł współpracować z Bogiem w
nia krokami za Bogiem, dokładnego dopasowania się do realizacji Jego planu; śmierć jest jedynie zakończeniem
planu Bożego. Wszelkie wysiłki, aby działać szybciej niż tej współpracy, powrotem wszystkich naszych mocy w
Bóg, są bezużyteczne, a co gorsza, szkodliwe. Aktyw- ręce Stwórcy. Niech każdego dnia przygotowuję się na
ność zastępuje aktywizm uderzający do głowy jak szam- śmierć, poświęcając się w każdej chwili na współpracę
pan, dążący do celów nieosiągalnych i nie pozostawiają- z tym, o co prosi mnie Bóg, wypełniając w ten sposób
cy czasu na kontemplację; człowiek nie jest już panem moją misję, to, czego Bóg ode mnie oczekuje, co tylko ja
swojego życia.... Niebezpieczeństwo nadmiernego dzia- mogę zrobić”.
łania jest rekompensatą. Wyczerpany człowiek z łatwo- Zawsze pragnął życia wiecznego, czyli ostatecznego
ścią tego szuka. Jest to tym bardziej niebezpieczne, gdy spotkania z Chrystusem: „A ja? Przede mną wieczność.
ktoś do pewnego stopnia utracił panowanie nad sobą. Jestem strzałą wystrzeloną w stronę wieczności” – na-
Ciało jest zmęczone, nerwy wzburzone, wola chwiejna. pisał. „Niech nie jestem tu do niczego przywiązany, ale
W takich chwilach możliwe są największe głupoty. Trze- we wszystkim patrzę na życie, które ma nadejść. Niech
ba po prostu zwolnić tempo, odnaleźć spokój wśród na- wszystkie stworzenia będą dla mnie przejrzyste, abym
prawdę dobrych przyjaciół, mechanicznie odmówić Ró- zawsze widział Boga i wieczność. Kiedy stają się nie-
żaniec i słodko zasnąć w Panu”. przejrzyste, staję się ziemski i zagubiony. Po mnie wiecz-
W styczniu 1950 r. biskupi boliwijscy zaprosili go do ność. To właśnie tam zmierzam i to już wkrótce... Gdy
udziału w pierwszym „Krajowym Spotkaniu Dyrektorów pomyślimy, jak szybko zakończy się obecny czas, docho-
Apostolstwa Społeczno-Ekonomicznego”. Na ogólno- dzimy do wniosku: bądź obywatelem Nieba, a nie ziemi.
krajowe spotkanie zaprosiła go także młodzież Boliwij- Obraz strzały ukazuje jednocześnie przemijalność życia i
skiej Akcji Katolickiej. „Nadeszła godzina” – powiedział jego koncentrację na jednym celu – wieczności. Co wię-
młodzieży – „aby nasze działania społeczno-gospodar- cej, właśnie ta perspektywa wieczności nie pozwalała mu
cze przestały zadowalać się powtarzaniem ogólnych za- pozostać obojętnym na cierpienie człowieka. „Zamknij i
leceń zaczerpniętych z encyklik papieskich, a zaczęły trzymaj wszystkich ludzi razem w moim sercu” – napisał.
proponować rozwiązania przemyślane, nadające się do „Każdy ma swoje miejsce, bo w sercu człowieka są różne
natychmiastowego zastosowania na polu społeczno-go- miejsca... Zjednocz wszystkie moje miłości w Chrystusie.
spodarczym”. W międzyczasie zainteresowanie apostol- Wszystko to jest we mnie jako ofiara, dar, który sprawia,
stwem intelektualnym doprowadziło go do założenia pi- że serce eksploduje; poruszenie Chrystusa we mnie,
sma Mensaje (Przesłanie), pisma, które chciał, aby było które budzi i rozpala moją miłość; ruch ludzkości prze-
„na wysokim poziomie” i oferowało formację religijną, fi- ze mnie ku Chrystusowi. Oto, co znaczy być księdzem!”.
lozoficzną i społeczną. Ojciec Hurtado zmarł świętą śmiercią 18 sierpnia
Współpraca chwila po chwili 1952 roku w otoczeniu braci ze swojej wspólnoty. Krótko
ednak głębia duszy ojca Hurtado ujawniła się wcześniej napisał: „Odchodząc, wracając do mojego Oj-
Jprzede wszystkim podczas jego ostatniej choroby ca, chciałbym wam przekazać: za każdym razem, gdy da-

30 styczeń-luty 2024 www.czasopismomichael.pl