Page 4 - Michael 2024 styczen
P. 4

dokończenie ze str. 2                słowa, które kieruje do swojego syna Tobiasza są jego
                                                             prawdziwym spadkiem: „Nie odwracaj twarzy od żadne-
            Ze względu na jego świadectwo miłosierdzia, król po-  go biedaka” (4, 7). Krótko mówiąc, kiedy stajemy przed
        zbawił  go  całego  majątku,  czyniąc  go  całkowicie  bied-  ubogim, nie możemy odwracać wzroku, ponieważ unie-
        nym. Jednak Pan nadal potrzebował go. Powróciwszy na   możliwilibyśmy sobie samym spotkanie z obliczem Pana
        stanowisko zarządcy, nie lękał się kontynuować swojego   Jezusa. Zwróćmy uwagę na wyrażenie: „od żadnego bie-
        sposobu życia. Posłuchajmy jego opowieści, która prze-  daka”. Każdy jest naszym bliźnim. Bez względu na ko-
        mawia również do nas dzisiaj: „Na naszą Pięćdziesiąt-  lor skóry, status społeczny, pochodzenie... Jeśli jestem
        nicę, to jest na Święto Tygodni, przygotowano mi wspa-  ubogi,  potrafię  rozpoznać,  kto  naprawdę  jest  bratem,
        niałą ucztę, a ja zająłem miejsce przy stole. Zastawiono   który mnie potrzebuje. Jesteśmy wezwani do wychodze-
        mi stół i przyniesiono liczne potrawy. Wtedy powiedzia-  nia naprzeciw każdemu ubogiemu i każdemu rodzajowi
        łem do mojego syna Tobiasza: «Dziecko, idź, a gdy znaj-  ubóstwa, otrząsając się z obojętności i sloganów, którymi
        dziesz kogo biednego z braci moich uprowadzonych do   osłaniamy iluzoryczny dobrobyt.
        Niniwy,  który  zachowuje  wierność  całym  sercem,  przy-  4.  Przeżywamy  moment  dziejowy,  który  nie  sprzy-
        prowadź go tu, aby jadł razem ze mną. Ja czekam, dziec-  ja zwracaniu uwagi na najuboższych. Wołanie o dosta-
        ko, na twój powrót»” (2, 1-2). Jakże byłoby to znamienne,   tek staje się coraz głośniejsze, podczas gdy głosy osób
        gdyby w Dniu Ubogich ta troska Tobiasza była również   żyjących w ubóstwie są uciszane. Istnieje skłonność do
        naszą troską! Gdybyśmy zaprosili na wspólny niedzielny   pomijania  wszystkiego,  co  nie  pasuje  do  modeli  życia
        obiad, po dzieleniu Stołu eucharystycznego. Celebrowa-  przeznaczonych  szczególnie  dla  młodszych  pokoleń,
        na Eucharystia stałaby się naprawdę kryterium komunii.   które są najbardziej wrażliwe w obliczu mających miejsce
        Z drugiej strony, jeśli wokół ołtarza Pańskiego jesteśmy   przemian kulturowych. To, co nieprzyjemne i powodują-
        świadomi, że wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami, o ileż   ce cierpienie, jest odsuwane na bok, podczas gdy cechy
        bardziej widoczne stałoby się to braterstwo poprzez dzie-  fizyczne są wywyższane, jakby były głównym celem do
        lenie się świątecznym posiłkiem z tymi, którym brakuje   osiągnięcia. Rzeczywistość wirtualna zastępuje prawdzi-
        niezbędnych środków do życia!                        we życie i coraz łatwiej pomylić te dwa światy. Ubodzy
            Tobiasz  uczynił  tak,  jak  kazał  mu  ojciec,  ale  wrócił   stają się obrazami, które mogą poruszyć na kilka chwil,
        z wiadomością, że pewien biedak został zabity i porzu-  ale kiedy ich napotykamy konkretnie na ulicy, to wówczas
        cony na środku rynku. Bez wahania stary Tobiasz wstał   następują irytacja i marginalizacja. Pośpiech, codzienny
        od  stołu  i  poszedł  pochować  mężczyznę.  Wracając  do   towarzysz  życia,  uniemożliwia  zatrzymanie  się,  pomoc
        domu zmęczony, zasnął na dziedzińcu; ptasie łajno spa-  i  troskę  o  drugiego  człowieka.  Przypowieść  o  dobrym
        dło mu na oczy i oślepł (por. 2, 1-10). Ironia losu: czy-  Samarytaninie  (por.  Łk  10,  25-37)  nie  jest  opowieścią
        nisz  uczynki  miłosierdzia,  a  spotyka  cię  nieszczęście!   o przeszłości, ale pytaniem o teraźniejszość każdego z
        Możemy tak myśleć, ale wiara uczy nas sięgać głębiej.   nas. Łatwo przekazywać zadania innym; ofiarowanie pie-
        Ślepota Tobiasza stanie się jego siłą, aby jeszcze lepiej   niędzy, aby inni prowadzili działalność charytatywną jest
        rozpoznać wiele form ubóstwa, którymi był otoczony. We   wielkodusznym  gestem;  osobiste  zaangażowanie  jest
        właściwym  czasie  Pan  przywróci  staremu  ojcu  wzrok  i   powołaniem każdego chrześcijanina.
        radość z ponownego ujrzenia syna Tobiasza. Kiedy nad-   5. Dziękujmy Panu, że jest tak wielu mężczyzn i ko-
        szedł ten dzień, Tobiasz „rzucił mu się na szyję, zaczął   biet żyjących poświęceniem dla ubogich i wykluczonych,
        płakać i zawołał: «Ujrzałem cię, dziecko, światło moich   dzieląc się z nimi; osób w każdym wieku i różnego statu-
        oczu». I rzekł: «Niech będzie błogosławiony Bóg! Niech   su społecznego, którzy oddają się gościnności i angażują
        będzie błogosławione wielkie imię Jego! Niech będą bło-  u boku tych, którzy są w sytuacjach marginalizacji i cier-
        gosławieni wszyscy Jego święci aniołowie! Niech będzie   pienia. Nie są to nadludzie, ale „sąsiedzi”, których spoty-
        obecne  nad  nami  wielkie  imię  Jego!  I  niech  będą  bło-  kamy każdego dnia i którzy w milczeniu stają się ubogimi
        gosławieni wszyscy aniołowie Jego po wszystkie wieki!   wraz z ubogimi. Nie tylko coś dają: słuchają, prowadzą
        Ponieważ doświadczył mnie, a oto teraz widzę Tobiasza,   dialog, starają się zrozumieć sytuację i jej przyczyny, aby
        mego syna »” (11, 13-14).                            udzielić odpowiednich rad i właściwych odniesień. Zwra-
            3.  Możemy  postawić  sobie  pytanie:  skąd  Tobiasz   cają uwagę na potrzeby materialne, ale także duchowe,
        czerpie odwagę i wewnętrzną siłę, które pozwalają mu   na integralną promocję osoby. Królestwo Boże staje się
        służyć Bogu pośród pogańskiego ludu i miłować bliźnie-  obecne i widoczne w tej wielkodusznej i bezinteresownej
        go do tego stopnia, że ryzykuje własnym życiem? Ma-  służbie. Jest naprawdę jak ziarno, które pada na dobrą
        my do czynienia z niezwykłym przykładem: Tobiasz jest   glebę życia tych ludzi i przynosi owoce (por. Łk 8, 4-15).
        wiernym małżonkiem i troskliwym ojcem. Został zesłany   Wdzięczność  dla  jakże  wielu  wolontariuszy  winna  stać
        daleko od swojej ojczyzny i cierpi niesprawiedliwie. Jest   się modlitwą, aby ich świadectwo mogło być owocne.
        prześladowany przez króla i swoich sąsiadów... Pomimo,   6.  W  60.  rocznicę  Encykliki  Pacem  in  terris  należy
        że  ma  takie  dobre  serce,  zostaje  poddany  próbie.  Jak   pilnie podjąć słowa świętego papieża Jana XXIII, który
        często  uczy  nas  Pismo  święte,  Bóg  nie  szczędzi  prób   pisał, że każda istota ludzka ma „prawo do życia, do nie-
        tym, którzy czynią dobro. Dlaczego? Nie czyni tego, by   naruszalności ciała, do posiadania środków potrzebnych
        nas upokorzyć, lecz aby umocnić naszą wiarę w Niego.  do  zapewnienia  sobie  odpowiedniego  poziomu  życia,
            Tobiasz w czasie próby odkrywa swoje ubóstwo, co   do których należy zaliczyć przede wszystkim żywność,
        czyni go zdolnym do zauważania ubogich. Jest wierny   odzież, mieszkanie, wypoczynek, opiekę zdrowotną oraz
        Prawu Bożemu i przestrzega przykazań, ale to mu nie   niezbędne świadczenia ze strony władz na rzecz jedno-
        wystarcza. Może okazać czynną troskę o ubogich, po-  stek. Z tego wynika, że człowiekowi przysługuje również
        nieważ na własnej skórze doświadczył ubóstwa. Dlatego   prawo zabezpieczenia społecznego w wypadku choroby,


        4                styczeń-luty 2024                                                www.czasopismomichael.pl
   1   2   3   4   5   6   7   8   9