Table of Contents Table of Contents
Previous Page  4 / 24 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 4 / 24 Next Page
Page Background

Pismo MICHAEL Journal: 1101 Principale St., Rougemont QC, J0L 1M0, Canada • Tel.: (450) 469-2209 •

www.michaeljournal.org

Dwumiesięcznik MICHAEL: ul. Komuny Paryskiej 45/3A, 50-452 Wrocław, Polska • Tel.: (071) 343-6750 •

www.michael.org.pl

październik-grudzień 2009

mnienia obowiązkowego, jak dzisiaj, Kościół daje

nam możliwość świętowania wspomnienia Naj-

świętszej Maryi Panny. Tradycja ta zaprasza nas w

Wielką Sobotę do odnowienia naszej wiary i nadziei

w Maryję. Być zaproszonym do świętowania upa-

miętnienia Najświętszej Maryi oznacza oddanie się

Jej przewodnictwu, aby poznać i obwieścić świa-

tu Jezusa Chrystusa. Uczestnictwo w Jej szkole,

to kontemplowanie Maryi jako Wzoru nadziei pod

Krzyżem Jezusa. To poznawanie razem z Nią Jezu-

sa, Syna Bożego, którego niosła pod sercem, któ-

rego słuchała, któremu towarzyszyła w całej drodze

do Krzyża.

Uczestniczyć w Jej szkole, to nauczyć się od

Maryi współczucia: to znaczy wczuć się w czyjąś

sytuację, współczuć komuś, kto się le czuje; być

solidarnym z tym, który cierpi; robić wszystko, co

możliwe, żeby każdą kobietę i każdego mężczyznę

wyprowadzić z nieludzkich warunków życia do wa-

runków godnych człowieka. Czytamy o tym w

Evan­

gelii nuntiandi

[adhortacja apostolska Pawła VI], w

paragrafach 25-30. Kultura włożona w nasze serca

przez Ducha Świętego, powinna stać się działaniem

na korzyść mężczyzn i kobiet, a nade wszystko na

korzyść biednych. Innymi słowy, powinniśmy się

stać ramionami i rękami Jezusa, aby podtrzymywać

i pocieszać bli nich, zwłaszcza biednych. Nasza

życzliwość powinna zawsze być widoczna i żywot-

na, powinna dotknąć wszystkich – mężczyzn, kobie-

ty, a szczególnie biednych. To właśnie w szkole Ma-

ryi możemy kontynuować misję Jezusa w głoszeniu

Ewangelii, uwalnianiu człowieka z wszystkich ro-

dzajów niewoli i odnowieniu naszej godności jako

synów...

„Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii!”, mówi

św. Paweł (1 Kor 9,16). Kontynuować misję Jezu-

sa dzisiaj, to żyć Ewangelią, dawać świadectwo

całym naszym życiem. Papież Paweł VI, w swojej

adhortacji apostolskiej

Evangelii nuntiandi

, w para-

grafie 41 mówi: „‘człowiek naszych czasów chętniej

słucha świadków, aniżeli nauczycieli; a jeśli słucha

nauczycieli, to dlatego, że są świadkami’. To samo

trafnie wyraził Piotr apostoł, wskazując na potrzebę

czystego i szlachetnego życia chrześcijan, aby na

jego widok ‘nawet ci, którzy nie wierzą słowu (...)

bez słowa byli pozyskani’. A więc Kościół jak najbar-

dziej może ewangelizować świat za pomocą swego

postępowania i obyczaju, to jest przez świadectwo

potwierdzone życiem; ono jasno uwidacznia jego

wierność Panu Jezusowi, ubóstwo, wstrzemię li-

wość, wolność od jakiejkolwiek ziemskiej władzy w

świecie, a wreszcie świętość”.

Takie jest świadectwo, wymowne i przejrzyste,

Pielgrzymów św. Michała, które tu odkryłem w tym

2009 roku łaski. Pielgrzymi, którzy dzielenie idą

przed siebie ryzykując życie, jak mały Dawid, któ-

ry staje do walki z kolosem Goliatem. Pielgrzymi,

którzy są gotowi umrzeć w walce o uwolnienie bied-

nych. Pielgrzymi, którzy są zdecydowani każdego

dnia kontynuować walkę aż do momentu, w którym

Bóg zabierze im ich fizyczne ciało, odziewając ich w

swoją wieczną chwałę...

Odkrycie Pielgrzymów św. Michała inspiruje

mnie do powtórzenia słów Louisa Evena: „Dobry

Bóg zajmie się nami i będzie działał, kiedy przyj­

dzie na to czas. W naszym kraju i we wszystkich

krajach całego świata są ludzie, którzy cierpią.

Możemy powiedzieć, że nadeszła godzina Boga,

który ‘postawił’ na naszej drodze Kredyt Spo­

łeczny”.

Dodam od siebie, że każdego dnia będę

błogosławił Boga, iż postawił na mojej drodze

Kredyt Społeczny. Będę zawsze pamiętał te

dni września 2009 r. w Roguemont, bogate i cu­

downe, i będę z zapałem pracował w moim kraju

służąc nauce społecznej Kościoła katolickiego i

Kredytowi Społecznemu.

Niech Matka Boża nam towarzyszy na drodze

uwolnienia człowieka, niech wspiera nasze wy­

siłki dla chwały Boga i zbawienia człowieka, dzi­

siaj i na wieki. Amen.

Vincent Coulibaly

Arcybiskup Konakry, Gwinea

zus] przestał mówić, rzekł do Szymona: «Wypłyń

na głębię i zarzućcie sieci na połów!»” (Łk 5, 4-5).

Instytut Louisa Evena obchodzi dziś 70. rocznicę

działalności, walcząc ze skandalem ubóstwa na ca-

łym świecie, poprzez naukę stosowania społecznej

doktryny Kościoła katolickiego i Kredytu Społeczne-

go. Pan Jezus mówi dzisiaj każdemu z nas: „Wypłyń

na głębię”. Wypłyńcie na głębię i nie zniechęcajcie

się. Wypłyńcie na głębię i zarzućcie sieci, choćby

wasza ciężka praca nie przyniosła przewidzianych

owoców, jak w przypadku Piotra i jego towarzyszy,

którzy pracując całą noc, nie złowili ani jednej ryby.

Wypłyń na głębię, patrząc na Maryję, Gwiazdę

Morza. Myślę tutaj o tym pięknym nawoływaniu św.

Bernarda: „Kimkolwiek możesz być, jesteś miotany

na falach przez burze i huragany bardziej niż idą-

cy po stałej ziemi; jeśli nie chcesz być pochłonięty

przez burzę, nie trać z oczu tej promiennej gwiazdy!

Jeśli ogarną cię wiatry pokus, jeśli wpadniesz na

skały przeciwności, polegaj na gwie dzie, wzywaj

na pomoc Maryję. Idąc Jej śladem masz pewność,

że nie zboczysz z drogi; modląc się do Niej nie

stracisz nadziei; myśląc o Niej, nie dasz się zwieść.

Jeśli Ona cię wspiera, nie upadniesz; jeśli Ona cię

chroni, nie musisz się bać; jeśli Ona cię prowadzi,

nie zaznasz zmęczenia; z Jej pomocą dojdziesz do

celu”.

Niech Najświętsza Maryja towarzyszy nam w

czasie tego Kongresu i niech Bóg Wszechmogący

nas błogosławi w imię Ojca i Syna i Ducha Świę­

tego. Amen.

Homilia arcybiskupa Vincenta Coulibaly

5 września 2009 r., sobota, kościół

św. Michała w Rougemont

W sobotę czasu zwykłego, kiedy nie ma wspo-

Przedstawiamy fragmenty dwóch znakomitych

homilii wygłoszonych przez arcybiskupa Vincenta

Coulibaly z Konakry w Gwinei, w czasie naszego

sympozjum naukowego i Kongresu Pielgrzymów św.

Michała. Pierwsza została wygłoszona 3 września

2009 r. w kościele św. Imienia Maryi w Marieville,

QC (miejscowość leżąca obok Rougemont).

Wypłyńcie na głębię

Wasze Eminencje, Wasze Ekscelencje, wielebni

księża, wielebne siostry, drodzy Pielgrzymi św. Mi-

chała, drodzy goście.

Dziękuję Panu, że dał mi tak wspaniałą okazję

do wzięcia udziału w tym ważnym Kongresie, Kon­

gresie, który angażuje nas do walki ze skandalem

ubóstwa, poprzez poznanie, rozpowszechnianie i

zastosowanie nauki społecznej Kościoła.

Dziękuję także Jego Eminencji Bernardowi kar-

dynałowi Agré, który zwrócił się do Pielgrzymów św.

Michała, aby mnie zaprosili na ten międzynarodowy

Kongres. Przez to zaproszenie, Pielgrzymi św. Mi-

chała otworzyli się na mój drogi kraj, Gwineę.

Dziękuję Pielgrzymom św. Michała za zapro­

szenie, życzliwe przyjęcie i bogatą naukę o Kredy­

cie Społecznym i o konieczności zmiany aktualnego

systemu finansowego. Jestem pokrzepiony wiarą i

zaangażowaniem Pielgrzymów św. Michała w nie-

sieniu pomocy ubogim oraz ich pracą społeczną.

Myśląc o moim kraju, a nade wszystko o tych,

którzy żyją w skrajnej biedzie, Ewangelia dnia dzi­

siejszego inspiruje mnie na dwa sposoby, dwie

postawy. Po pierwsze – modlitwa. „Dzięki czynimy

Bogu, Ojcu Pana naszego Jezusa Chrystusa, zaw­

sze, ilekroć modlimy się za was odkąd usłyszeliśmy

o waszej wierze”, mówi św. Paweł w liście do Ko-

losan (Kol 1, 3-4). Aktualny system finansowy nie

może być zmieniony inaczej jak tylko przez modli-

twę, podobnie jak pewne demony mogą być poko-

nane tylko przez modlitwę, według rady, której Jezus

udzielił swoimApostołom. To, co jest niemożliwe dla

człowieka, jest możliwe dla Boga.

Jesteśmy więc zaproszeni do modlitwy, by eg­

zorcyzmować demony, które deprawują serca i

dusze tych, którzy wspierają aktualny system fi­

nansowy, utrudniając im odważną i bezinteresowną

służbę dla dobra społecznego. Jesteśmy zaproszeni

do modlitwy, aby każdy z nas służył wspólnemu do-

bru, nie czekając, aż decyzje będą za nas powzięte

odgórnie. Jesteśmy zaproszeni do modlitwy, aby

wszyscy, a zwłaszcza analfabeci, ludzie z sektora

prywatnego, rolnicy itp., byli respektowani i wysłu-

chani w każdym kraju, bo jeśli zrozumieją wszystko,

jeśli zostaną oświeceni i uformowani, poczują się

zobligowani do wysiłku osobistego. Muszą mieć,

oczywiście, pewność, że będą korzystać z owoców

swojej pracy i swojego wysiłku.

Druga postawa: to wytrwałość w pracy. „Gdy [Je-

„Przez wszystkie dni mego życia będę błogosławił Boga,

iż postawił na mojej drodze Kredyt Społeczny”

Homilia arcybiskupa Vincenta Coulibaly z Konakry w Gwinei

Arcybiskup Vincent Coulibaly koncelebruje Mszę św. w Marieville 3 września 2009 r.