19
MICHAEL Journal: 1101 Principale St., Rougemont QC, J0L 1M0, Canada • Tel.: (450) 469-2209 • Fax (450) 469-2601
Dwumiesięcznik MICHAEL: ul. Komuny Paryskiej 45/3A, 50-452 Wrocław, Polska • Tel.: (071) 343-6750 •
www.michael.org.plmaj-czerwiec-lipiec 2008
Dwumiesięcznik MICHAEL
jest niezależny od jakichkol-
wiek instytucji, partii politycznych, osób czy organizacji. Nie
zamieszcza żadnych reklam i rozprowadzany jest wyłącznie
w formie prenumeraty. Ukazuje się w wersjach językowych:
polskiej, angielskiej, francuskiej, hiszpańskiej.
Prenumerata w Kanadzie i USA
Szanowni Państwo!
Aby zaprenumerować pismo MICHAEL w Ka-
nadzie, USA, czy w innych krajach, należy wpłacić kwotę $10 na 2
lata lub $20 na 4 lata najlepiej za pomocą czeków personalnych lub
czeków bankowych tzw. Money Orders. Czeki należy wystawiać na
Michael Journal i wysłać na adresy poniżej:
Pismo MICHAEL Journal – Canada
1101 Principale St., Rougemont QC, J0L 1M0
Tel.: (450) 469-2209; (416) 259-3714 -po polsku
Pismo MICHAEL Journal – USA
P.O. Box 86, South Deerfield, MA 01373
Tel./Fax: (413) 665-5052
Warunki prenumeraty w Polsce
Szanowny Czytelniku!
Istnieją dwa sposoby otrzymywania dwu-
miesięcznika MICHAEL w Polsce. Poprzez wpłacenie kwoty 18 zł
na rok lub 36 zł na 2 lata na nasze konto bankowe (podane poni-
żej), posługując się przekazem bankowym:
Fundacja Pielgrzymów św. Michała
XVII O/Bank Zachodni WBK S.A.
09 1090 2529 0000 0006 3400 0467
lub przekazem pocztowym, który należy wystawić na pismo „Mi-
chael” i skierować na adres poniżej:
Dwumiesięcznik MICHAEL – Polska
ul. Komuny Paryskiej 45/3A, 50-452 Wrocław
Tel.: (071) 343-6750
Prenumerata w Australii & NZ
Drodzy Czytelnicy!
Aby otrzymywać nasze pismo MICHAEL w
Australii, należy wpłacić odpowiednią kwotę w dolarach australij-
skich, (morska: 2 lata - A$ 32 i 1 rok - A$ 16; lotnicza: 2 lata - A$
64; 1 rok - A$ 32) najlepiej za pomocą czeków personalnych lub
czeków bankowych, tzw. Money Orders. Czeki należy wystawiać
na Renata Stirrat i wysyłać na adres jak poniżej:
Pismo MICHAEL c/o Renata Stirrat
32 Dundee Ave, Holden Hill, SA 5088
Tel.: (08) 8261-0729 -w jęz. polskim i angielskim
„Prenumerata-prezent”
Zamawiając prenumeratę jako prezent dla kogoś, czynisz wspa-
niałomyślny gest i niespodziankę. Przyczyniasz się także do po-
głębienia świadomości indywidualnej, rodzinnej i narodowej! Im
więcej ludzi przeczyta nasze artykuły, tym więcej pozna prawdę.
Na blankiecie lub zwykłej kartce papieru należy podać imię, nazwi-
sko i adres osoby, która ma otrzymywać nasze pismo.
Poprzednie wydania MICHAELA
Istnieje możliwość nabycia poprzednich numerów MICHAELA w
różnych językach. Do tej pory w języku polskim ukazało się 46 peł-
nych (16 i 24-stronicowe) numerów. Sprawy i problemy poruszane
w tym piśmie nie dezaktualizują się, tak jak to się dzieje w innych
gazetach i magazynach. Cena każdego pojedynczego egzempla-
rza wynosi $2 / 3 zł plus koszt przesyłki.
Bezpłatne wydruki / ulotki
UWAGA! Ci wszyscy, którzy chcieliby otrzymać dowolną ilość bez-
płatnych wydań, ulotek MICHAELA, aby rozprowadzić je w swoim
otoczeniu, proszeni są o skontaktowanie się z naszymi biurami
telefonicznie lub pisemnie. Ulotki są bezpłatne, ale dotacje na po-
krycie kosztów druku i wysyłki są mile widziane.
Publikacje o Kredycie Społecznym
i systemie monetarnym
W języku polskim:
Globalne oszustwo i drogi wyjścia (L. Even) ……........... 14zł / $12
Dlaczego wciąż brak nam pieniędzy (Barclay-Smith) ..... 10zł / $7
Fałszerze pieniędzy (L. Soucy) .………........................... 10zł / $7
Kryzys pieniądza (Ch. Hollis) ………............................... 17zł / $10
Kredyt Społeczny a Katolicyzm (G.H. Levesque OP) ....... 7zł / $5
Lichwa (H. Belloc) ………................................................... 7zł / $5
Fatima i wielki spisek (D. Manifold) .……….................... 16zł / $10
Pieniądz korzeń wszelkiego zła (D. Manifold) .................... 5zł / $4
O pieniądzu i lichwiarzach (R. Gładkowski) ....................... 6zł / $4
i inne.
W języku angielskim i francuskim:
In This Age of Plenty (Louis Even) ....………..….............…. $25.00
The Money Myth Exploded (L. Even) ................…….…....... $3.00
What Do We Mean By Real Social Credit (L. Even) ............ $4.00
A Sound and Effective Financial System (L. Even) .............. $4.00
The meaning of Social Credit (Colbourne) ……………........ $13.00
Social Credit (C.H. Douglas) ................………................... $18.00
Economic Democracy (C.H. Douglas) .........…………......... $21.00
The Money Trick (C.Barclay-Smith) ..........………....…....... $10.00
The Counterfeiters (L. Soucy) ...................………...….....… $10.50
The Monopoly of Credit (C.H. Douglas) ......………............ $21.00
The Approach to Reality (C.H. Douglas) .............……..….... $3.00
An Introduction to Social Credit (Monahan) .......………..... $13.00
The Nature of Credit (T.V. Holmes) .................……….......... $2.00
Social Credit Principles (C.H. Douglas) ...............………..... $1.50
Why I am a Social Crediter (B. Monahan) …………….....…. $3.00
The New and The Old Economics (C.H. Douglas) ……….... $3.00
Whose service is perfect freedom (C.H. Douglas) …......... $10.00
The Tragedy of Human Effort (C.H. Douglas) …………….... $3.00
sprzedawcy na odzyskanie sumy równej całkowitym
kosztom własnym. Nikt na tym nie traci. Wszyscy
na tym zyskują dzięki ułatwionemu przepływowi
produktów zgodnie z potrzebami.
Jaka jest druga propozycja Douglasa?
Druga propozycja Douglasa odnosi się do finan
sowania produkcji. Została przedstawiona przez au-
tora w Swanwick oraz przed Komitetem MacMillana
w sposób następujący:
Kredyty potrzebne do sfinansowania pro
dukcji nie powinny pochodzić z oszczędności,
ale z nowych kredytów na nową produkcję.
W sali Caxton, w październiku 1930 r., Douglas w
ten sposób zmienił zakończenie swej wypowiedzi:
„z nowych kredytów na produkcję.”
Nie mówi już o „nowej produkcji”, lecz tylko o
„produkcji”. Oczywiście oba określenia są synoni
mami. Produkcja, kiedy powstaje jest nową pro
dukcją. Nową produkcją dla utrzymania dopływu
produktów, jakie nabywa konsument.
Niektórzy błędnie wyjaśniają tę propozycję, ja
koby odnosiła się jedynie do zwiększenia rozmiaru
produkcji, co z pewnością nie wynika z kontekstu
tych trzech pr p zycji.
Douglas dodaje:
I kredyty te zostaną wycofane dopiero w za-
leżności od stosunku powszechnego obniżenia
wartości do powszechnego „wzrostu wartości”,
do powszechnego wzbogacenia.
A więc dlaczego należy finansować produkcję
za pomocą nowych kredytów, a nie za pomocą osz
czędności?
Ponieważ oszczędności pochodzą z pieniędzy,
którebyły rozprowadzonewzwiązkuzezrealizowaną
już produkcją. Otóż wszystkie te pieniądze zostały
wliczone w cenę kosztu wykonanej produkcji. Jeżeli
pieniądze te nie zostaną użyte na zakup wyprodu-
kowanych towarów, zwiększy się rozpiętość między
środkami zakupu a cenami.
Można powiedzieć, że oszczędności użyte do
finansowania nowej produkcji płyną przez inwesty
cje lub w inny sposób i wracają do obiegu jako siła
nabywcza. To prawda, ale nowa cena tworzona jest,
kiedy producent ponosi koszty. Otóż, ta sama suma
pieniędzy nie może służyć do płacenia, w tym sa-
mym czasie, ceny odpowiadającej dawnej produkcji
oraz ceny odpowiadającej nowej produkcji.
Za każdym razem, gdy zaoszczędzony pieniądz
powraca w ten sposób do konsumentów, tworzy
nową cenę, nieusunąwszy dawnej ceny, pozostawio
nej bez odpowiedniej siły nabywczej, skoro ten pie
niądz stał się oszczędnością.
A trzecia propozycja finansowa Douglasa?
Trzecia propozycja wprowadza do siły nabyw
czej nowy składnik: rozdział dywidendy dla wszyst
kich, zatrudnionych i nie zatrudnionych w produkcji.
Jest to więc składnik siły nabywczej, który nikogo
nie pozostawia bez środków zakupu.
Jest to uznanie prawa wszystkich do części
produkcji z samego tytułu, że są współkapitali
stami, współspadkobiercami największego czyn
nika nowoczesnej produkcji: postępu uzyskanego,
powiększanego i przekazywanego z pokolenia na
pokolenie. A także z tego tytułu, że są współwła
ścicielami bogactw naturalnych, będących darem
Bożym.
Jest to również środek na utrzymanie przepływu
siły nabywczej odpowiednio do przepływu produk-
cji, choćby nawet produkcja coraz bardziej oby-
wała się bez pracowników. Stanowiłoby to więc
rozwiązanie największej obecnie łamigłówki, którą
ekonomiści usiłują rozwiązać i która wprowadza w
osłupienie rządy wobec niepowodzenia ich polityki
pełnego zatrudnienia. Zabiegi o pełne zatrudnienie
są absurdem, trudnym do uzasadnienia przez istoty
rozumne, skoro postęp bezlitośnie przykłada się do
zmniejszenia zatrudnienia, do uwolnienia się od po
trzeby zatrudniania nowych pracowników.
Oto co mówi Douglas:
Rozdział środków zakupu (cash credits) po-
między jednostki powinien stopniowo coraz
mniej zależeć od zatrudnienia. To znaczy, że dy-
widenda powinna stopniowo zastępować płace
i pensje.
Stopniowo – jak to Douglas powiedział w innym
miejscu – w miarę wzrostu wydajności. Jest to jak
najbardziej zgodne z rzeczywistością, z udziałem w
produkcji – odpowiednio – pracy i czynnika postę-
pu.
Postęp, będący wspólnym dobrem, odgrywa
coraz większą rolę jako czynnik produkcji, a praca
ludzka – coraz mniejszą. Fakt ten powinien znaleźć
odbicie w podziale zysków, z jednej strony w posta-
ci dywidendy dla wszystkich, z drugiej zaś strony w
postaci wynagrodzenia za pracę.
Ale czy nie jest to propozycja całkowitego
przewrotu w sposobach finansowania produkcji
oraz w sposobie rozdziału praw do produkcji?
Jest to po prostu zmiana filozofii, zmiana w rozu
mieniu roli systemu ekonomicznego i finansowego.
Jest to sprowadzenie ich do właściwych celów przez
zastosowanie odpowiednich środków. Najwyższy
czas, aby celom i środkom wyznaczono odpowied-
nie miejsce. Najwyższy czas, by skorygować niepra
widłowości.
Ale to wszystko zdaje się zakładać, że pie
niądz czy kredyt na sfinansowanie produkcji
lub konsumpcji może się pojawić ot tak, natych
miast!
Oczywiście. System pieniężny jest w zasadzie
jedynie systemem rachunkowości. Czy księgowym
brakuje cyfr do liczenia, dodawania, odejmowania,
mnożenia, dzielenia, obliczania procentów?
Można wykazać na podstawie faktów, że pie
niądz jest sprawą liczb: liczb, które mogą się poja
wiać lub znikać zależnie od decyzji tych, którzy
zmonopolizowali system. Nie potrzebują oni w tym
celu żadnych innych przedmiotów, niż księga, pióro
i parę kropli atramentu.
Podczas odczytu, wygłoszonego w Westminster
7 marca 1936 r., Clifford H. Douglas powiedział do
swego audytorium, audytorium Kredytowców:
„My, Kredytowcy, mówimy, że obecny system
monetarny nie odzwierciedla faktów. Nasi prze-
ciwnicy powiadają, że je odzwierciedla. Otóż
wystarczy tylko posłużyć się zdrowym rozsąd-
kiem. Jak to się dzieje, na przykład, że świat któ-
ry w roku 1929 zdawał się prosperować – przy-
najmniej w oparciu o klasyczne kryteria oceny
– i z pewnością zdolny był do wyprodukowania
i dystrybucji dóbr i usług w nadmiarze, i to pro-
centowo znacznym – jak to się dzieje, że w roku
1930 świat ten doszedł do stanu skrajnego ubó-
stwa i zmienił się tak zasadniczo, że warunki
ekonomiczne uległy odwróceniu? Czy ma sens
przypuszczenie, że począwszy od pewnego dnia
października 1929 roku, w ciągu kilku miesięcy,
świat rzeczywiście z wielkiego bogactwa popadł
w wielką biedę? Oczywiście, że nie.”
Douglas spostrzegł to na trzy i pół roku przed
wybuchem drugiej wojny światowej. Wtedy wszyscy
mogli zadać sobie pytanie tego samego rodzaju, co
pytanie Douglasa, ale postawione odwrotnie:
Jak to się dzieje, że po dziesięciu latach bra-
ku pieniędzy nagle, z dnia na dzień, znajduje się
ich tyle, by prowadzić wojnę trwającą sześć lat,
która kosztuje miliardy?
Wobuwypadkachodpowiedź jest takasama: sys
tem pieniężny jest jedynie kwestią rachunkowości i
potrzebuje tylko zalegalizowanych liczb. A więc, je-
żeli brakuje pieniędzy do zaspokojenia normalnych
ludzkich potrzeb, gdy istnieją wielkie możliwości pro
dukcji i jeżeli pieniądz pojawia się w obfitości, gdy
producenci oraz środki produkcji są zaangażowane
do celów wojennych i do wytwarzania narzędzi nisz-
czenia, dzieje się tak, ponieważ obecny system mo-
netarny narzuca decyzje, zamiast wiernie odzwier
ciedlać fakty, wynikające z podejmowanych bez
przymusu decyzji wolnych producentów i wolnych
konsumentów.
Louis Even