Table of Contents Table of Contents
Previous Page  19 / 24 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 19 / 24 Next Page
Page Background

19

MICHAEL Journal: 1101 Principale St., Rougemont QC, J0L 1M0, Canada • Tel.: (450) 469-2209 • Fax (450) 469-2601

Dwumiesięcznik MICHAEL: ul. Komuny Paryskiej 45/3A, 50-452 Wrocław, Polska • Tel.: (071) 343-6750 •

www.michael.org.pl

maj-czerwiec-lipiec 2008

Dwumiesięcznik MICHAEL

jest niezależny od jakichkol-

wiek instytucji, partii politycznych, osób czy organizacji. Nie

zamieszcza żadnych reklam i rozprowadzany jest wyłącznie

w formie prenumeraty. Ukazuje się w wersjach językowych:

polskiej, angielskiej, francuskiej, hiszpańskiej.

Prenumerata w Kanadzie i USA

Szanowni Państwo!

Aby zaprenumerować pismo MICHAEL w Ka-

nadzie, USA, czy w innych krajach, należy wpłacić kwotę $10 na 2

lata lub $20 na 4 lata najlepiej za pomocą czeków personalnych lub

czeków bankowych tzw. Money Orders. Czeki należy wystawiać na

Michael Journal i wysłać na adresy poniżej:

Pismo MICHAEL Journal – Canada

1101 Principale St., Rougemont QC, J0L 1M0

Tel.: (450) 469-2209; (416) 259-3714 -po polsku

Pismo MICHAEL Journal – USA

P.O. Box 86, South Deerfield, MA 01373

Tel./Fax: (413) 665-5052

Warunki prenumeraty w Polsce

Szanowny Czytelniku!

Istnieją dwa sposoby otrzymywania dwu-

miesięcznika MICHAEL w Polsce. Poprzez wpłacenie kwoty 18 zł

na rok lub 36 zł na 2 lata na nasze konto bankowe (podane poni-

żej), posługując się przekazem bankowym:

Fundacja Pielgrzymów św. Michała

XVII O/Bank Zachodni WBK S.A.

09 1090 2529 0000 0006 3400 0467

lub przekazem pocztowym, który należy wystawić na pismo „Mi-

chael” i skierować na adres poniżej:

Dwumiesięcznik MICHAEL – Polska

ul. Komuny Paryskiej 45/3A, 50-452 Wrocław

Tel.: (071) 343-6750

Prenumerata w Australii & NZ

Drodzy Czytelnicy!

Aby otrzymywać nasze pismo MICHAEL w

Australii, należy wpłacić odpowiednią kwotę w dolarach australij-

skich, (morska: 2 lata - A$ 32 i 1 rok - A$ 16; lotnicza: 2 lata - A$

64; 1 rok - A$ 32) najlepiej za pomocą czeków personalnych lub

czeków bankowych, tzw. Money Orders. Czeki należy wystawiać

na Renata Stirrat i wysyłać na adres jak poniżej:

Pismo MICHAEL c/o Renata Stirrat

32 Dundee Ave, Holden Hill, SA 5088

Tel.: (08) 8261-0729 -w jęz. polskim i angielskim

„Prenumerata-prezent”

Zamawiając prenumeratę jako prezent dla kogoś, czynisz wspa-

niałomyślny gest i niespodziankę. Przyczyniasz się także do po-

głębienia świadomości indywidualnej, rodzinnej i narodowej! Im

więcej ludzi przeczyta nasze artykuły, tym więcej pozna prawdę.

Na blankiecie lub zwykłej kartce papieru należy podać imię, nazwi-

sko i adres osoby, która ma otrzymywać nasze pismo.

Poprzednie wydania MICHAELA

Istnieje możliwość nabycia poprzednich numerów MICHAELA w

różnych językach. Do tej pory w języku polskim ukazało się 46 peł-

nych (16 i 24-stronicowe) numerów. Sprawy i problemy poruszane

w tym piśmie nie dezaktualizują się, tak jak to się dzieje w innych

gazetach i magazynach. Cena każdego pojedynczego egzempla-

rza wynosi $2 / 3 zł plus koszt przesyłki.

Bezpłatne wydruki / ulotki

UWAGA! Ci wszyscy, którzy chcieliby otrzymać dowolną ilość bez-

płatnych wydań, ulotek MICHAELA, aby rozprowadzić je w swoim

otoczeniu, proszeni są o skontaktowanie się z naszymi biurami

telefonicznie lub pisemnie. Ulotki są bezpłatne, ale dotacje na po-

krycie kosztów druku i wysyłki są mile widziane.

Publikacje o Kredycie Społecznym

i systemie monetarnym

W języku polskim:

Globalne oszustwo i drogi wyjścia (L. Even) ……........... 14zł / $12

Dlaczego wciąż brak nam pieniędzy (Barclay-Smith) ..... 10zł / $7

Fałszerze pieniędzy (L. Soucy) .………........................... 10zł / $7

Kryzys pieniądza (Ch. Hollis) ………............................... 17zł / $10

Kredyt Społeczny a Katolicyzm (G.H. Levesque OP) ....... 7zł / $5

Lichwa (H. Belloc) ………................................................... 7zł / $5

Fatima i wielki spisek (D. Manifold) .……….................... 16zł / $10

Pieniądz korzeń wszelkiego zła (D. Manifold) .................... 5zł / $4

O pieniądzu i lichwiarzach (R. Gładkowski) ....................... 6zł / $4

i inne.

W języku angielskim i francuskim:

In This Age of Plenty (Louis Even) ....………..….............…. $25.00

The Money Myth Exploded (L. Even) ................…….…....... $3.00

What Do We Mean By Real Social Credit (L. Even) ............ $4.00

A Sound and Effective Financial System (L. Even) .............. $4.00

The meaning of Social Credit (Colbourne) ……………........ $13.00

Social Credit (C.H. Douglas) ................………................... $18.00

Economic Democracy (C.H. Douglas) .........…………......... $21.00

The Money Trick (C.Barclay-Smith) ..........………....…....... $10.00

The Counterfeiters (L. Soucy) ...................………...….....… $10.50

The Monopoly of Credit (C.H. Douglas) ......………............ $21.00

The Approach to Reality (C.H. Douglas) .............……..….... $3.00

An Introduction to Social Credit (Monahan) .......………..... $13.00

The Nature of Credit (T.V. Holmes) .................……….......... $2.00

Social Credit Principles (C.H. Douglas) ...............………..... $1.50

Why I am a Social Crediter (B. Monahan) …………….....…. $3.00

The New and The Old Economics (C.H. Douglas) ……….... $3.00

Whose service is perfect freedom (C.H. Douglas) …......... $10.00

The Tragedy of Human Effort (C.H. Douglas) …………….... $3.00

sprzedawcy na odzyskanie sumy równej całkowitym

kosztom własnym. Nikt na tym nie traci. Wszyscy

na tym zyskują dzięki ułatwionemu przepływowi

produktów zgodnie z potrzebami.

Jaka jest druga propozycja Douglasa?

Druga propozycja Douglasa odnosi się do finan­

sowania produkcji. Została przedstawiona przez au-

tora w Swanwick oraz przed Komitetem MacMillana

w sposób następujący:

Kredyty potrzebne do sfinansowania pro­

dukcji nie powinny pochodzić z oszczędności,

ale z nowych kredytów na nową produkcję.

W sali Caxton, w październiku 1930 r., Douglas w

ten sposób zmienił zakończenie swej wypowiedzi:

„z nowych kredytów na produkcję.”

Nie mówi już o „nowej produkcji”, lecz tylko o

„produkcji”. Oczywiście oba określenia są synoni­

mami. Produkcja, kiedy powstaje jest nową pro­

dukcją. Nową produkcją dla utrzymania dopływu

produktów, jakie nabywa konsument.

Niektórzy błędnie wyjaśniają tę propozycję, ja­

koby odnosiła się jedynie do zwiększenia rozmiaru

produkcji, co z pewnością nie wynika z kontekstu

tych trzech pr p zycji.

Douglas dodaje:

I kredyty te zostaną wycofane dopiero w za-

leżności od stosunku powszechnego obniżenia

wartości do powszechnego „wzrostu wartości”,

do powszechnego wzbogacenia.

A więc dlaczego należy finansować produkcję

za pomocą nowych kredytów, a nie za pomocą osz­

czędności?

Ponieważ oszczędności pochodzą z pieniędzy,

którebyły rozprowadzonewzwiązkuzezrealizowaną

już produkcją. Otóż wszystkie te pieniądze zostały

wliczone w cenę kosztu wykonanej produkcji. Jeżeli

pieniądze te nie zostaną użyte na zakup wyprodu-

kowanych towarów, zwiększy się rozpiętość między

środkami zakupu a cenami.

Można powiedzieć, że oszczędności użyte do

finansowania nowej produkcji płyną przez inwesty­

cje lub w inny sposób i wracają do obiegu jako siła

nabywcza. To prawda, ale nowa cena tworzona jest,

kiedy producent ponosi koszty. Otóż, ta sama suma

pieniędzy nie może służyć do płacenia, w tym sa-

mym czasie, ceny odpowiadającej dawnej produkcji

oraz ceny odpowiadającej nowej produkcji.

Za każdym razem, gdy zaoszczędzony pieniądz

powraca w ten sposób do konsumentów, tworzy

nową cenę, nieusunąwszy dawnej ceny, pozostawio­

nej bez odpowiedniej siły nabywczej, skoro ten pie­

niądz stał się oszczędnością.

A trzecia propozycja finansowa Douglasa?

Trzecia propozycja wprowadza do siły nabyw­

czej nowy składnik: rozdział dywidendy dla wszyst­

kich, zatrudnionych i nie zatrudnionych w produkcji.

Jest to więc składnik siły nabywczej, który nikogo

nie pozostawia bez środków zakupu.

Jest to uznanie prawa wszystkich do części

produkcji z samego tytułu, że są współkapitali­

stami, współspadkobiercami największego czyn­

nika nowoczesnej produkcji: postępu uzyskanego,

powiększanego i przekazywanego z pokolenia na

pokolenie. A także z tego tytułu, że są współwła­

ścicielami bogactw naturalnych, będących darem

Bożym.

Jest to również środek na utrzymanie przepływu

siły nabywczej odpowiednio do przepływu produk-

cji, choćby nawet produkcja coraz bardziej oby-

wała się bez pracowników. Stanowiłoby to więc

rozwiązanie największej obecnie łamigłówki, którą

ekonomiści usiłują rozwiązać i która wprowadza w

osłupienie rządy wobec niepowodzenia ich polityki

pełnego zatrudnienia. Zabiegi o pełne zatrudnienie

są absurdem, trudnym do uzasadnienia przez istoty

rozumne, skoro postęp bezlitośnie przykłada się do

zmniejszenia zatrudnienia, do uwolnienia się od po­

trzeby zatrudniania nowych pracowników.

Oto co mówi Douglas:

Rozdział środków zakupu (cash credits) po-

między jednostki powinien stopniowo coraz

mniej zależeć od zatrudnienia. To znaczy, że dy-

widenda powinna stopniowo zastępować płace

i pensje.

Stopniowo – jak to Douglas powiedział w innym

miejscu – w miarę wzrostu wydajności. Jest to jak

najbardziej zgodne z rzeczywistością, z udziałem w

produkcji – odpowiednio – pracy i czynnika postę-

pu.

Postęp, będący wspólnym dobrem, odgrywa

coraz większą rolę jako czynnik produkcji, a praca

ludzka – coraz mniejszą. Fakt ten powinien znaleźć

odbicie w podziale zysków, z jednej strony w posta-

ci dywidendy dla wszystkich, z drugiej zaś strony w

postaci wynagrodzenia za pracę.

Ale czy nie jest to propozycja całkowitego

przewrotu w sposobach finansowania produkcji

oraz w sposobie rozdziału praw do produkcji?

Jest to po prostu zmiana filozofii, zmiana w rozu­

mieniu roli systemu ekonomicznego i finansowego.

Jest to sprowadzenie ich do właściwych celów przez

zastosowanie odpowiednich środków. Najwyższy

czas, aby celom i środkom wyznaczono odpowied-

nie miejsce. Najwyższy czas, by skorygować niepra­

widłowości.

Ale to wszystko zdaje się zakładać, że pie­

niądz czy kredyt na sfinansowanie produkcji

lub konsumpcji może się pojawić ot tak, natych­

miast!

Oczywiście. System pieniężny jest w zasadzie

jedynie systemem rachunkowości. Czy księgowym

brakuje cyfr do liczenia, dodawania, odejmowania,

mnożenia, dzielenia, obliczania procentów?

Można wykazać na podstawie faktów, że pie­

niądz jest sprawą liczb: liczb, które mogą się poja­

wiać lub znikać zależnie od decyzji tych, którzy

zmonopolizowali system. Nie potrzebują oni w tym

celu żadnych innych przedmiotów, niż księga, pióro

i parę kropli atramentu.

Podczas odczytu, wygłoszonego w Westminster

7 marca 1936 r., Clifford H. Douglas powiedział do

swego audytorium, audytorium Kredytowców:

„My, Kredytowcy, mówimy, że obecny system

monetarny nie odzwierciedla faktów. Nasi prze-

ciwnicy powiadają, że je odzwierciedla. Otóż

wystarczy tylko posłużyć się zdrowym rozsąd-

kiem. Jak to się dzieje, na przykład, że świat któ-

ry w roku 1929 zdawał się prosperować – przy-

najmniej w oparciu o klasyczne kryteria oceny

– i z pewnością zdolny był do wyprodukowania

i dystrybucji dóbr i usług w nadmiarze, i to pro-

centowo znacznym – jak to się dzieje, że w roku

1930 świat ten doszedł do stanu skrajnego ubó-

stwa i zmienił się tak zasadniczo, że warunki

ekonomiczne uległy odwróceniu? Czy ma sens

przypuszczenie, że począwszy od pewnego dnia

października 1929 roku, w ciągu kilku miesięcy,

świat rzeczywiście z wielkiego bogactwa popadł

w wielką biedę? Oczywiście, że nie.”

Douglas spostrzegł to na trzy i pół roku przed

wybuchem drugiej wojny światowej. Wtedy wszyscy

mogli zadać sobie pytanie tego samego rodzaju, co

pytanie Douglasa, ale postawione odwrotnie:

Jak to się dzieje, że po dziesięciu latach bra-

ku pieniędzy nagle, z dnia na dzień, znajduje się

ich tyle, by prowadzić wojnę trwającą sześć lat,

która kosztuje miliardy?

Wobuwypadkachodpowiedź jest takasama: sys­

tem pieniężny jest jedynie kwestią rachunkowości i

potrzebuje tylko zalegalizowanych liczb. A więc, je-

żeli brakuje pieniędzy do zaspokojenia normalnych

ludzkich potrzeb, gdy istnieją wielkie możliwości pro­

dukcji i jeżeli pieniądz pojawia się w obfitości, gdy

producenci oraz środki produkcji są zaangażowane

do celów wojennych i do wytwarzania narzędzi nisz-

czenia, dzieje się tak, ponieważ obecny system mo-

netarny narzuca decyzje, zamiast wiernie odzwier­

ciedlać fakty, wynikające z podejmowanych bez

przymusu decyzji wolnych producentów i wolnych

konsumentów.

Louis Even