Michael maj - czerwiec

Pismo MICHAEL Journal: 1101 Principale St., Rougemont QC, J0L 1M0, Canada • Tel.: (450) 469-2209 • Fax (450) 469-2601

Dwumiesięcznik MICHAEL: ul. Komuny Paryskiej 45/3A, 50-452 Wrocław, Polska • Tel.: (071) 343-6750 •

www.michael.org.pl

maj-czerwiec-lipiec 2008

3) Oblubienica Baranka i Ciało Chrystusa

Weselna uczta

W szczytowej chwili modlitwy dziękczynnej Ko

ściół wyznaje ustami kapłana: „Wielka jest tajem

nica wiary!” Ten radosny okrzyk stanowi rozpozna

nie tego, co się odbywa – przemiany chleba i wina w

Ciało i Krew Chrystusa przez moc Ducha Świętego.

Rozpoznaje również tajemnicę Nowego Przymierza

– weselne spotkanie Chrystusa-Małżonka, który się

oddaje i Kościoła-Małżonki, która Go przyjmuje i

przyłącza się do Jego ofiary.

B. Eucharystyczna odpowiedź Kościoła

1) Wierzyć i kochać jak Maryja w Jezusie

Tak, jak Ja was umiłowałem

Tajemnicy najwspanialszego daru Boga ofia

rującego siebie musi odpowiadać tajemnica naj

wyższej wiary jako znak całkowitego i pełnego

dziękczynienia, w połączeniu z wiarą Niepokalanej

Maryi.

Wprost z serca Jezusa bije nowe przykazanie

miłości: „abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja

was umiłowałem” (J 13,34). Jest to pierwsza forma

dzielenia się. To przykazanie jest nowe, bo jego mia-

rą jest nie tylko kochać bliźniego jak siebie samego,

ale kochać taką samą miłością, jaką Jezus nas umi-

łował. Jest (…) nowe, bo wymaga pokory i pragnie-

nia posługiwania, aż do zajęcia ostatniego miejsca

we wspólnocie i do oddania życia za innych.

2) Pozwolić pojednać się w zjednoczeniu

Pojednani w zjednoczeniu

Celebracja eucharystyczna przypomina uczniom

Chrystusa odpowiedzialność dotyczącą ich własnej,

stałej potrzeby wzajemnego pojednania, aby stać

się narzędziem pojednania dla innych. Wyrazem

tego jest częste przystępowanie do sakramentu po-

jednania, który oczyszcza ich serca przed komunią

eucharystyczną. (…) Potrzeba pojednania wyraża

się także w prośbie o przebaczenie, w modlitwie

błagalnej za wszystkich i w Modlitwie Pańskiej, w

przekazaniu znaku pokoju, w dzieleniu się „jednym

chlebem i jednym kielichem”, w niesieniu komunii

chorym lub też w solidarności z ubogimi i z zagubio-

nymi braćmi.

3) Zgromadzeni w niedzielę, w dniu Pańskim

Niedziela Sakramentem Paschalnym

„<My świętujemy niedzielę, aby wspominać

chwalebne zmartwychwstanie naszego Pana Je

zusa Chrystusa nie tylko w dzień Wielkanocy, ale

każdego tygodnia>: tak pisał na początku Vw. papież

Innocenty I, poświadczając praktykę powszechnie

już przyjętą, która zaczęła się rozpowszechniać w

pierwszych latach po zmartwychwstaniu Pańskim.

Św. Bazyli mówi o <świętej niedzieli, uczczonej

zmartwychwstaniem Pańskim, która jest pierworod-

nym pośród wszystkich dni>. Św. Augustyn nazywa

niedzielę < sakramentem Paschy>”.

Niedziela jest bowiem dniem, w którym chrze

ścijanin, więcej niż kiedykolwiek indziej, powołany

jest do wspominania zbawienia, jakie otrzymał w

Jan Paweł II, List Apostolski,

Dies Domini

, nr 19.

gwałtu, wyzysku, rasizmu i pozbawienia wolności,

ujawnia ich niekonsekwencję. Eucharystia domaga

się bowiem od wiernych udziału w stałej poprawie

losu ludzkiego i sytuacji na świecie.

Świat dręczony problemami apeluje szczegól

nie do sumień chrześcijan. Woła do nich w związ-

ku z problemem poszanowania życia ludzkiego

od poczęcia aż do naturalnej śmierci oraz głodu i

nędzy olbrzymiej rzeszy ludzi. Chrześcijanie są po

wołani do współpracy na rzecz ogólnoświatowej

solidarności w imię nienaruszalnej godności osoby

ludzkiej. Jest to najważniejsze zadanie zwłaszcza

wówczas, gdy chodzi o bezbronne istoty dotknięte

katastrofami przyrody,

kruszone ślepymi machinami

wojny i eksploatowane ekonomicznie lub zamyka-

ne w obozach dla uciekinierów. Wszyscy ci ludzie,

przez nędzę odarci ze swego człowieczeństwa, są

naszymi bliźnimi, dla których umarł Chrystus. Jego

„eucharystyczne” serce już na Krzyżu uprzedzająco

obarczyło się wszystkimi nieszczęściami świata, a

jego Duch przynagla nas, abyśmy w sposób poko-

jowy, lecz skuteczny, stali się obrońcami niewinnych

ofiar i biednych. Kontynuując starania Jana Pawła

II, również papież Benedykt XVI bezustannie od-

wołuje się do ogólnoludzkiej odpowiedzialności, a

w szczególności do rządzących, do głów państw i

narodów: „Na podstawie dostępnych danych staty-

stycznych można stwierdzić, że mniej niż połowa ol-

brzymich kwot przeznaczanych na całym świecie na

zbrojenia wystarczyłaby w zupełności, aby na trwałe

wydobyć z nędzy niezliczone rzesze ubogich. Jest

to wyzwaniem dla ludzkiego sumienia. Społecznoś-

ciom, które żyją poniżej progu ubóstwa – bardziej

z przyczyn związanych z międzynarodowymi sto-

sunkami politycznymi, handlowymi i kulturowymi niż

na skutek niekontrolowanych okoliczności – nasze

wspólne działania na rzecz prawdy mogą i powinny

dawać nowe nadzieje”.

W swoim przesłaniu z okazji świąt wielkanoc

nych Benedykt XVI dodał: „Wiemy jednak, że ostat-

nie słowo nie należy do zła, ponieważ zwyciężył

ukrzyżowany i zmartwychwstały Chrystus, a Jego

tryumf objawia się z całą mocą miłosiernej miłości.

Jego zmartwychwstanie daje nam tę pewność, że

pomimo wszelkich uroków panujących w świecie

ostatnie słowo nie należy do zła. Umocnieni tą pew-

nością, możemy z większą odwagą i entuzjazmem

pracować nad tym, aby powstał świat bardziej spra-

wiedliwy”.

VI. Świadkowie Eucharystii w ser-

cu świata

A) Powszechne powołanie do

świętości

Powołani do miłości doskonałej

„Bóg stworzył człowieka na swój

obraz i podobieństwo; powołując go

d istnienia

z miłości,

powołał go jed-

nocześnie

do miłości

”.

Powołania do

miłości różnią się tak, jak różnią się

ludzie. (…) Jakikolwiek jest styl życia:

kawaler, żonaty, zamężna, osoba du-

chowna, każdy jest powołany do

miło

ści doskonałej

, bo Chrystus umożliwia

ją swą odkupieńczą łaską.

B) Rodzina,

Domowy Kościół

dla cywilizacji miłości

Wydane Ciało, wylana Krew, Chrystus pieczę

tuje rodzinę chrześcijańską

Szczególnym zadaniem rodziny jest życie mi

łością i przekazywanie jej społeczeństwu. Miłość

małżeńska, miłość ojcowska, macierzyńska, bra

terska; miłość wśród wspólnot i pokoleń; miłość

określona wiernością i płodnością niezbędna jest

do tego, aby powstała cywilizacja oparta na miło-

ści i poszanowaniu życia. To świadectwo powinno

w istotny sposób wpłynąć na życie społeczeństwa.

Kościół wzywa zatem rodzinę do gorliwego uczest-

niczenia w niedzielnej Mszy Świętej. To źródło mi-

łości będzie dla niej źródłem trwałości. Co więcej

– rodzina przez budowanie swej świadomości, iż

jest

Kościołem domowym

, powiększy swój udział w

świadectwie wiary i miłości, jakie Kościół składa w

sercu społeczeństwa.

Benedykt XVI,

Trzeba budować pokój oparty na prawdzie.

Przemówienie do Korpusu Dyplomatycznego akredytowanego

przy Stolicy Świętej

9 stycznia 2006, w: OssRomPol XXVII

(2006), nr 4, s. 23.

Benedykt XVI,

Ostatnie słowo należy nie do zła, ale do Chry-

stusa.

Przemówienie w czasie Audiencji Generalnej, 12 kwiet-

nia 2006, w: OssRomPol XXVII (2006), nr 5, s. 10.

Jan Paweł II, Adhortacja Apostolska,

Familiaris Consortio

nr 11.

chrzcie świętym. (…) Chrześcijanin nie może przy

chodzić na wspólnotę niedzielnej Eucharystii z

przymusu. Jego obecność świadczy o tożsamości

ochrzczonego i o przynależności do Pana. Ta przy-

należność wyraża się w słuchaniu słowa Bożego,

świadomym uczestnictwie w ofierze i w pełnej ko-

munii z miłością Pana.

CZĘŚĆ TRZECIA

Dla życia świata

IV. Eucharystia – Życie Chrystusa w naszym

życiu

A) Duchowy kult ochrzczonych

Być jednym ciałem w Chrystusie

...Duchowy kult i cześć oddawana Bogu polegają,

według Pawła, na całkowitym ofiarowaniu siebie w

zjednoczeniu z całym Kościołem. (…) Kult ducho-

wy polega na życiu swoim własnym charyzmatem w

duchu solidarności, w pokornej służbie, ze szczerą

miłością, w radości i – o ile to możliwe – w pokoju ze

wszystkimi. A na koniec Apostoł przypomina o bez-

ustannej walce, jaką chrześcijanin powinien prowa-

dzić przeciwko siłom zła: „Nie daj się zwyciężyć złu,

ale zło dobrem zwyciężaj” (Rz 12,21).

B) Prawdziwa adoracja

Ojciec poszukuje czcicieli

Sprawowanie Eucharystii uobecnia Chrystusa

w najwspanialszym akcie uwielbienia, jakim jest

Jego śmierć na krzyżu. Tym czynem miłości aż do

śmierci, miłości całkowitej, Chrystus powraca do

Ojca wraz z pogodzoną ludzkością. Otrzymuje też

dla wszystkich Ducha miłości i pokoju, który ożywia

uwielbienie Kościoła w duchu i w prawdzie.

„Sztuka modlitwy”, którą Jan Paweł II kojarzy z

uwielbieniem eucharystycznym, jest obecnie roz

wijana z większą żarliwością w Kościele. Pociąga to

za sobą wzmocnienie świadectwa miłości, jaką Bóg

obdarza ludzkość i wstawiennictwa

za potrzeby świata.

V. Eucharystia i misje

A) Ewangelizacja i przemiany w

świecie

Źródło i szczyt ewangelizacji

Kościół spełnia swe zadanie przez

ewangelizację, która przekazuje wia-

rę w Chrystusa oraz przez poszuki-

wanie pokoju i sprawiedliwości, bo

te zmieniają świat. Nie zapominajmy

jednak, że to Eucharystia jest źród-

łem i szczytem ewangelizacji i prze-

miany w świecie. Posiada moc przy-

wrócenia nadziei życia wiecznego

tym, których trapi rozpacz.

Społeczeństwu zbyt często opa-

nowanemu „kulturą śmierci”, zaprzątniętemu usilną

pogonią za osobistą wygodą, władzą, pieniądzem,

Kościół przypomina prawa ubogich oraz obowiązek

sprawiedliwości i solidarności. Zwraca uwagę wspól

noty na olbrzymi dar, jakim jest Nowe Przymierze,

które powołuje całą ludzkość do doskonalenia się.

„Wszakże nie powstanie nowa ludzkość, jeśli

wpierw nie powstaną nowi ludzie, odnowieni przez

chrzest i przez życie według Ewangelii. Celem ewan-

gelizacji jest więc owa wewnętrzna przemiana”.

B) Budować pokój oparty na sprawiedliwości

i miłości

Co uczyniłem mojemu bratu, mojej siostrze?

Dlatego Eucharystia jest stałym wyzwaniem dla

uczniów Chrystusa. Stawia ich wobec pytań: Jak ży-

jecie? Jak miłujecie? Co uczyniłem mojemu bratu?

Mojej siostrze? Co mnie uczyniliście? „Byłem głod-

ny, byłem spragniony, byłem przybyszem, byłem

nagi, byłem chory, byłem w więzieniu” (por. Mt 25,

31- 46). Czy to, co chrześcijanie wyznają jest zgod-

ne z ich relacjami rodzinnymi, społecznymi, mię-

dzyrasowymi, międzyetnicznymi lub też z życiem

politycznym i gospodarczym w jakim biorą udział?

Jaka rzeczywistość jest dla nich centralnym wyda-

rzeniem w historii ludzkości? Sytuacja, w której to-

lerują jakikolwiek przejaw biedy, niesprawiedliwości,

Paweł VI, Adhortacja Apostolska,

Evangelii nuntiandi

, nr 18.

EUCHARYSTIA

Bożym darem dla życia świata

(ciąg dalszy ze str. 3)

ZAPRASZAMY

do stoiska MICHAELA w Queb c City

Za zgodą kardynałaMarca Ouelleta i organizatorów

49. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego

na oficjalnym terenie Kongresu podczas jego

obchodów Pielgrzymi św. Michała z dwumiesięcznika

MICHAEL będą mieli swój kiosk z materiami, które

będą rozprowadzać wśród uczestników. Można będzie

bliżej zapoznać się z tym jedynym w swoim rodzaju

świeckim zakonem, powstałym i pracującym na rzecz

prawdy i sprawiedliwości społecznej, a wszystko dla

Tryumfu Niepokalanej. Przygotowane zostały specjalne

DVD, broszury i bezpłatne wydanie promocyjne na tę

szczególną okazję, które szerzej i dogłębniej ukazują

apostolstwo i misję MICHAELA. Zapraszamy!

(dokończenie na str. obok)