Michael sierpień - wrzesień 2007

8 / 16

MICHAEL Journal: 1101 Principale St., Rougemont QC, J0L 1M0, Canada • Tel.: (450) 469-2209 • Fax (450) 469-2601
Dwumiesięcznik MICHAEL: ul. Komuny Paryskiej 45/3A, 50-452 Wrocław, Polska • Tel.: (071) 343-6750 • sierpień-wrzesień 2007
Wszyscy stali Czytelnicy MICHAELA wiedzą,
że w każdym numerze naszego pisma publikujemy
artykuły na temat propozycji finansowych Kredytu
Społecznego, które są bardziej aktualne, niż
kiedykolwiek dla rozwiązania dzisiejszych
problemów ekonomicznych. Idea Kredy­
tu Społecznego może wywołać wiele pytań
wśród naszych nowych Czytelników i jeden
artykuł z pewnością nie wystarczy, żeby na
nie wszystkie odpowiedzieć, czy też przed­
stawić zrozumiałe wyjaśnienie całej koncepcji
Kredytu Społecznego. Poza tym, wiele osób
nie ma po prostu czasu na czytanie długich
książek na ten temat.
W związku z tym przedstawiamy rozwiąza­
nie: propozycje Kredytu Społecznego wyjaś­
nione w 10 lekcjach, z których każda następ­
na stanowi logiczną kontynuację poprzedniej.
W czterech ostatnich numerach MICHAELA
opublikowaliśmy cztery pierwsze lekcje:
1: Cel ekonomii, którym jest połączenie
dóbr z tymi, którzy ich potrzebują,
2: Paradoks biedy pośród obfitości oraz
narodziny i śmierć pieniędzy,
3: Banki tworzą pieniądze jako dług,
4: Rozwiązanie: pieniądze wolne od dłu-
gu, tworzone przez społeczeństwo.
W tym numerze publikujemy lekcję piątą.
Kolejne będziemy zamieszczali w następnych
numerach.
Alain Pilote
Nie wystarczy produkcji sfinansować, ale trze­
ba ją jeszcze upłynnić: produkty muszą dotrzeć do
tych, którzy ich potrzebują. Celem bowiem produkcji
jest zaspokajanie potrzeb.
Produkcja musi być dostarczona. W jaki sposób
rozdziela się produkty dzisiaj, a w jaki sposób to by
się odbywało w systemie Kredytu Społecznego?
Produkty są oferowane dzisiaj po pewnej cenie.
Klienci, którzy mają pieniądze, kupują te produkty,
płacąc za nie odpowiednią sumę przy kasie. Ta me­
toda pozwala ludziom posiadającym pieniądze, za­
kupić produkty, których chcą i potrzebują.
Kredyt Społeczny nie zmieniłby niczego w obec­
nej metodzie rozdziału produktów, która jest ela­
styczna i dobra, oczywiście, jeżeli ludzie, którzy
mają potrzeby, dysponują też odpowiednią siłą na­
bywczą, żeby wybrać i zakupić produkty, które za­
spokoją te potrzeby.
Siła nabywcza w rękach tych, którzy mają
potrzeby: to tu dokładnie obecny system finan­
sowy wykazuje braki, które by usunął Kredyt
Społeczny.
Pieniądz rozprowadzany w
formie płac, zysków i dywidend
przemysłowych, stanowi siłę na­
bywczą tych, którzy te pieniądze
otrzymują. Ale jest kilka wad obec­
nego systemu:
1. Przemysł nigdy nie roz-
dziela siły nabywczej z tą samą
szybkością, z jaką ustala ceny.
2. System produkcyjny nie
rozprowadza siły nabywczej do
każdego. Przydziela on ją tylko
tym, którzy są zatrudnieni w
produkcji.
Nawet gdyby banki nie pobie­
rały odsetek, w danym momencie,
ilość dostępnych dla społeczeń­
stwa pieniędzy jako siła nabywcza
nigdy nie jest wystarczająca do
wykupienia całkowitej produkcji
przemysłowej.
Ekonomiści utrzymują, że
produkcja automatycznie finan­
suje konsumpcję, to znaczy, że
pensje i płace rozdzielane wśród
konsumentów wystarczają na za­
kup wszystkich dostępnych dóbr i
usług. Fakty jednak dowodzą cze­
goś wręcz przeciwnego. Szkocki
inżynier Clifford Hugh Douglas był pierwszym, który
zademonstrował ten chroniczny brak siły nabyw­
czej. Wyjaśnił to w następujący sposób:
A nie może kupić A + B
Producent musi włączyć w cenę produktu wszyst­
kie koszta. Zarobki rozdzielone wśród pracowników,
(które dla wygody określimy jako wypłata „A”) są tyl­
ko jedną częścią ceny produktu. Producent ponosi
także inne koszta oprócz wynagrodzeń za pracę
(nazwijmy je płatnościami „B”), które nie są rozdzie­
lane w formie pensji i zarobków. Są to opłaty za su­
rowce, podatki, opłaty bankowe, koszty zużycia (np.
wymiana maszyn) itd.
Cena detaliczna produktu składa się ze wszyst­
kich tych kosztów: zarobków („A”) i innych płat­
ności („B”), czyli cena detaliczna produktów musi
być przynajmniej sumą „A”+„B”. Jest oczywiste, że
same pensje („A”) nie mogą kupić całej sumy kosz­
tów („A”+„B”). Dlatego w obecnym systemie mamy
chroniczny niedobór siły nabywczej.
Jest więcej powodów dla istnienia luki między
cenami a siłą nabywczą. Kiedy skończony towar
znajdzie się na rynku, wchodzi on tam z dołączoną
do niego ceną. Ale część pieniędzy włączona w tę
cenę była rozprowadzona być może sześć miesięcy
albo rok temu, albo nawet wcześniej. Inna część zo­
stanie rozprowadzona wtedy, kiedy dobra zostaną
sprzedane i kupiec odciągnie swój zysk. Jeszcze
inna część będzie prawdopodobnie rozprowadzona
za dziesięć lat, kiedy zużyte maszyny – których zu­
życie włączone jest jako wydatek w cenę – zostaną
wymienione na nowe itd.
Potem mamy tych, którzy otrzymują pieniądze,
ale ich nie wydają. Te pieniądze są włączone w
ceny, ale to nie jest siła nabywcza tych, którzy po­
trzebują dóbr.
Spłata krótkoterminowych pożyczek bankowych
i obecny system fiskalny zwiększają dalej lukę mię­
dzy cenami a siłą nabywczą. Stąd akumulacja towa­
rów, bezrobocie i wszystko, co z tego wynika.
Niektórzy mogą powiedzieć, że przedsiębior­
stwa, które otrzymują płatności „B” (przedsiębior­
stwa dostarczające surowce, maszyny itd.), wypła­
cają potem pensje swoim pracownikom i dlatego
część płatności „B” staje się płatnościami „A”. Nie
zmienia to niczego w stosunku do tego, o czym mó­
wiliśmy powyżej: są to tylko zarobki rozprowadzane
na innym etapie produkcji i te zarobki „A” nie mogą
być rozprowadzane bez włączenia ich w cenę, która
nie może być mniejsza od A + B. Luka pozostaje w
dalszym ciągu.
Jeśli ktoś próbuje zwiększyć pensje i wy­
Propozycje Kredytu Społecznego wyjaśnione w 10 lekcjach
Lekcja 5. Chroniczny brak siły nabywczej
Zapraszamy na
MIĘDZYNARODOWY KONGRES
Pielgrzymów św. Michała
w dniach: 1-2-3 września 2007 r.
oraz
Seminarium Kredytu Społecznego
w dniach od 25-31 sierpnia 2007 r.
do Instytutu Louisa Evena dla Sprawiedliwości Społecznej przy
1101 Principale St., Rougemont (pod Montrealem) Quebec, Kanada
Tegoroczni uczestnicy z pięciu kontynentów: Nowej Zelandii, Filipin, Afryki, Madagaskaru, Fran-
cji, Polski, Szwajcarii, Austrii, Ekwadoru, Peru, Kolumbii, Paragwaju, Meksyku, USA i Kanady
Dzienny program seminarium:
7:10 Różaniec i Msza św. w parafialnymi kościele p.w. św. Michała Archanioła, 10:00-11:00 wykład i przerwa,
11:00-12:00 warsztaty, 12:00-14:00 przerwa na obiad i Różaniec, 14:00-15:00 studium, 15:00-16:00 warsztaty i
przerwa, 16:15-17:15 wykład, 17:15-18:00 warsztaty, 18:00 kolacja; 20:00-22:00 temat wolny.
Program Kongresu:
Sobota: 13:30 Różaniec i przywitanie gości; 14:30 otwarcie sesji konferencyjnej; 16:00 Msza św. w kościele
parafialnym, 17:30 kolacja; 19:00 prezentacja gości z Australii i Nowej Zelandii; 22:00 zamknięcie.
Niedziela: 9:00 Różaniec, i prezentacja gości z Francji, Polski i Ameryki Południowej; 12:00 przerwa na obiad;
13:30 prezentacja delegacji z Afryki, Madagaskaru, Meksyku, USA i Kanady; 16:30 procesja Różańcowa ulicami
Rougemont i zdjęcie grupowe przed kościołem, 17:00 Msza święta w kościele; 18:30 kolacja, 19:30 przedstawienie
i odznaczenie zasłużonych Pielgrzymów.
Poniedziałek: 9:00 Msza św. w kościele, 10:00 podsumowanie i zamkniecie; 14:00 pielgrzymka.
Rezerwacja i informacje dotycząca noclegów, posiłków i stroju w naszej redakcji.
Zapraszamy i oczekujemy Waszego udziału w Kongresie