Michael styczeń - luty 2007

5 / 16

MICHAEL Journal: 1101 Principale St., Rougemont QC, J0L 1M0, Canada • Tel.: (450) 469-2209 • Fax (450) 469-2601
Dwumiesięcznik MICHAEL: ul. Komuny Paryskiej 45/3A, 50-452 Wrocław, Polska • Tel.: (071) 343-6750 • styczeń-luty 2007
Kontrola kredytu i skandal głodu
Pieniądze nie rosną na drzewach ani nie zo­
stały stworzone przez Boga. Wymyślił je człowiek,
żeby ułatwić sobie życie. Tymczasem to, co dzie-
je się dzisiaj w naszych czasach jest zupełnym
zaprzeczeniem wielu funkcji, jakie mają pełnić pie­
niądze. Okazuje się przy tym, że stały się one na­
rzędziem manipulacji, oszustwa i dyktatury bardzo
niewielkiej mniejszości nad całymi wielkimi społe­
czeństwami i kontynentami. Jedna z podstawowych
funkcji pieniądza, funkcja transakcyjna, czyli umoż-
liwienie zakupu wszystkich wytworzonych przez
społeczeństwo towarów i usług, jest z premedytacją
blokowana. Jak doskonale wiedzą nasi Czytelnicy,
MICHAEL od początku zajmuje się problemem
pieniędzy, ekonomii i systemów finansowych.
Dlaczego?
Żyjemy krótko na Ziemi i naszym najważniej­
szym zadaniem jest zbawienie naszej duszy.
Jednak wszyscy mamy prawo do godnego prze-
życia naszej drogi na tym świecie. Mamy przede
wszystkim prawo do życia od poczęcia do natu-
ralnej śmierci. Niestety, na propagowanie cywili-
zacji śmierci Finansjera nie ogranicza środków.
W tym numerze MICHAELA zamieszczamy
fragmenty wywiadu z Jean Zieglerem, eksper-
tem ONZ ds. Wyżywienia. Podaje on przeraża-
jącą statystykę. Okazuje się, że codziennie na
świecie umiera z głodu i związanych z nim przy-
czyn 100 000 ludzi. Rocznie to jest 36 milionów
ludzi. To tak jakby w ciągu roku zginęli wszy-
scy mieszkańcy Polski. Jest to wielki holocaust,
zgotowany ludziom w epoce obfitości. O wiele
większy niż holocaust drugiej wojny światowej.
Miliony ludzi żyją na skraju nędzy. Kto jest temu
winien?
Przecież świat jest w stanie wyżywić przy
obecnej zdolności produkcyjnej 12 miliardów
ludzi. Nikt dzisiaj nie musi umierać z głodu, ani
żyć w nędzy. MICHAEL wskazuje mechanizmy,
które do tego doprowadziły. Głównym z nich
jest monopol emisji pieniądza, należący do wąskiej
grupy prywatnych osób. Największy bank światowy
– Bank Rezerwy Federalnej USA, należy do kilku
prywatnych rodzin. Oni mają prawo tworzenia do-
larów nie tylko dla Stanów Zjednoczonych, ale dla
całego świata.
Pozostała działalność ludzka, w tym funkcjo­
nowanie systemu ekonomicznego i finansowego,
zależy od tych, którzy kontrolują tworzenie pienią­
dza i są właścicielami tego tworzenia. Media wma-
wiają swoim odbiorcom, że to Bill Gates jest naj-
bogatszym człowiekiem świata. Wymieniają potem
kilka następnych osób. To nieprawda. Bill Gates nie
ma prawa tworzenia pieniędzy. On tylko ściąga te
pieniądze z rynku (za pomocą sprzedawanych pro-
duktów firmy „Microsoft”). Najbogatsi są ci, którzy
tworzą pieniądze, ale ich nazwiska są dosyć skrzęt-
nie ukrywane. Tworzenie pieniędzy na świecie nale-
ży obecnie do osób prywatnych. Rząd polski musi
pożyczać pieniądze z banków prywatnych na swoją
działalność. Część jej jest finansowana z rabun-
kowych podatków. Założyciel rodu bankierskiego
Rothschildów, Mayer Amschel Rothschild, powie-
dział: „Pozwólcie mi emitować i kontrolować pie-
niądze kraju, a ja nie dbam o to, kto ustanawia
jego prawa”. Tak więc kontrola tworzenia pieniędzy
daje tym, którzy ją posiadają nieograniczoną wła-
dzę.
Kredyt Społeczny
To dlatego mamy skandal zamykania szpitali z
powodu długów. To dlatego brakuje nam pieniędzy
na godne życie. To dlatego nasze emerytury, eme­
rytury niewolników, są głodowe, a ci, którzy decy­
dują o dystrybucji brakującego pieniądza, wypła­
cają zbrodniarzom komunistycznym wielotysięczne
emerytury. Mają na swoich usługach ekspertów,
którzy dyskredytują takie rozwiązania jak Kredyt
Społeczny.
System Kredytu Społecznego, jak wiedzą nasi
Czytelnicy, stawia bezpieczeństwo ekonomiczne
każdego człowieka na pierwszym miejscu. Musimy
godnie żyć na Ziemi, żeby mieć możliwość samo­
rozwoju i zadbania o zbawienie siebie i naszych
dzieci. W tym systemie nie brakuje pieniędzy na
szpitale, na lekarstwa, na godziwe emerytury. Nikt
w systemie Kredytu Społecznego nie musi praco Urszula Polkowska –
Konspiracja przeciwko człowieko-
wi i życiu, MICHAEL nr 29, paźdz.-grudz. 2004, s. 20.
Marcin Kubicki – Polska konstytucja w służbie obcym
kapitałom, MICHAEL nr 7, paźdz.-grudz. 2000, s. 7.
wać na niczyje emerytury, podczas gdy w obecnym
systemie finansowym propaganda liberalna straszy
społeczeństwa, że za jakiś czas nie będzie pienię-
dzy na wypłacanie emerytur, bo ktoś (ludzie w wieku
produkcyjnym) musi na nie pracować. W systemie
Kredytu Społecznego nie ma inflacji, którą kłamli-
wie straszą ci liberalni pismacy, którzy wyśmiewają
Kredyt Społeczny, jako ideę socjalistyczną. Wma-
wiają oni, że Kredyt Społeczny namawia do druko-
wania pustego pieniądza. Są to wszystko kłamstwa.
System Kredytu Społecznego nigdy nie propono-
wał drukowania pustego pieniądza. Przeciwnie
– wszystkie pieniądze wyemitowane bez odsetek
przez rząd mają pokrycie w towarach i usługach,
znajdujących się na rynku. Co ważniejsze, pierwsza
zasada Douglasa mówi o tym, że ilość pieniędzy w
rękach ludności danego kraju przeznaczonych na
konsumpcję, jest równa sumie cen dóbr i usług,
wystawionych w tym kraju na sprzedaż. Mamy
więc stałą równowagę między środkami zakupu, a
wielkością strumienia dóbr i usług, dostępnych po
cenach detalicznych. Jeśli istnieje większe zapo­
trzebowanie na jakieś usługi czy towary społecznie
potrzebne, nie istnieje problem braku pieniędzy,
koniecznych do ich wytworzenia. Jedynym ograni­
czeniem są zdolności produkcyjne kraju, czyli ilość
materiałów, ludzi i urządzeń potrzebnych do wypro-
dukowania tych dóbr.
W systemie Kredytu Społecznego nie ma mowy
o braku pieniędzy na utrzymanie szpitali, a tym bar-
dziej o zadłużeniu szpitali. W tym systemie pieniądz
tworzony jest przez rząd bez odsetek, a więc bez
żadnego długu. Pieniądz tworzony jest jako WAR-
TOŚĆ. W obecnym systemie wszystkie pieniądze
tworzone są jako DŁUG. Dlatego wszystkie kraje na
świecie są zadłużone i jest to jedno z najważniej-
szych narzędzi Finansjery Światowej, która dzięki
temu właśnie sprawuje swoją morderczą dyktaturę.
Polska nie ma pieniędzy na finansowanie szpitali,
ale musi mieć pieniądze na spłatę odsetek od dłu-
gu publicznego, bo jest to podstawowa płatność w
budżecie.
W systemie Kredytu Społecznego nie brakuje ni-
komu pieniędzy na podstawowe potrzeby. Nikt nie
pozostaje bez pomocy lekarskiej. Nikogo nie pomija
się w procesie edukacji. Wszystko, co jest możliwe
do wykonania i potrzebne społeczeństwu, jest wy-
konywane, bo nikt w tym systemie nie może nigdy
powiedzieć, że brakuje nam pieniędzy, i że musimy
odebrać nauczycielom, żeby dopłacić rolnikom do
interwencyjnego skupu. W tym systemie wolny, su-
werenny rząd tworzy pieniądze dla swojego narodu.
Może on finansować na godziwym poziomie służbę
zdrowia i wszelkie inne dziedziny, i niepotrzebne
są żadne akcje charytatywne, żeby utrzymać za­
grożone zamknięciem szpitale, szkoły czy instytu­
cje kultury. Wszystko, co jest społecznie potrzebne
i możliwe do wykonania, jest możliwe do wykonania
finansowo.
Oto, co mówił na temat własności tworzenia pie-
niędzy prezydent USA Abraham Lincoln:
„Rząd posiadający władzę tworzenia i emi­
towania waluty i kredytu oraz cieszący się
prawem do wycofywania waluty i kredytu z
obiegu poprzez podatki czy w inny sposób,
NIE POTRZEBUJE I NIE POWINIEN POŻY-
CZAĆ KAPITAŁU NA PROCENT, jako środka
do finansowania prac rządowych i przedsię-
wzięć publicznych. Rząd POWINIEN TWORZYĆ,
EMITOWAĆ I WPROWADZAĆ W OBIEG CAŁĄ
WALUTĘ I KREDYT POTRZEBNY DO ZASPO-
KOJENIA WYDATKÓW RZĄDOWYCH I SIŁY NA-
BYWCZEJ KONSUMENTÓW. PRZYWILEJ TWO-
RZENIA I EMITOWANIA PIENIĘDZY JEST NIE
TYLKO NAJWYŻSZĄ PREROGATYWĄ RZĄDU,
ALE JEST JEGO NAJWIĘKSZĄ SPOSOBNOŚ-
CIĄ TWÓRCZĄ”.
Konferencja w Zakopanem
Kredyt Społeczny, znany naszym Czytelnikom,
był tematem kolejnej konferencji pt. System finan­
sowy w służbie człowiekowi, zorganizowanej w Za-
kopanem przez Akcję Katolicką Archidiecezji Kra-
kowskiej w dniach 20-22 października 2006 r.
Na konferencji dyskutowano nie
tylko na temat opisanych wyżej kwe-
stii Kredytu Społecznego. Zmiana
obecnego systemu własności two-
rzenia pieniędzy wydaje się teraz
bardzo trudna do przeprowadzenia.
Nie znaczy to, że Kredyt Społeczny
jest jakąś utopią. Przeciwnie. Trzeba
jednak zaczynać od przekazywania
sobie wiedzy na ten temat i od dzia-
łań lokalnych. I o tym była mowa w
czasie spotkania w Zakopanem. W
założeniach konferencji organizato-
rzy napisali: „Intencją organizatorów
jest przedstawienie uczestnikom
możliwości wspierania gospodarki
lokalnej, opartych na zastosowaniu
zasad doktryny Kredytu Społecz­
nego C. H. Douglasa z użyciem tzw.
pieniądza komplementarnego”. Cho­
dzi o pieniądze lokalne i rozliczenia
barterowe. „Stosowanie pieniądza
komplementarnego: 1. obniża koszty
transakcyjne, 2. zaoszczędza lokal-
nie pieniądze krajowe, 3. zmniejsza
wypływanie środków transakcyjnych
poza obszar gospodarczy, 4. mobili-
zuje rezerwy lokalnych zasobów ludzkich i gospodar­
czych, których wykorzystanie jest nierentowne, jeśli
są finansowane pieniądzem oprocentowanym, 5.
buduje i umacnia więzi w lokalnej społeczności.”
W konferencji brali udział ekonomiści, księża za­
interesowani nauką społeczną Kościoła i osoby propa­
gujące Kredyt Społeczny, a także osoby związane z
biurem Barter Systemu BCI Poland z Gliwic, które były
współorganizatorami konferencji. Drugi dzień spotka-
nia poświęcony był systemowi rozliczeń barterowych,
którego efektem jest możliwość płacenia własnym
towarem lub usługą za potrzeby, jakie wcześniej za-
spokajano w drodze rozliczeń złotówkowych. Takie
działania podjęto w Gliwicach i w systemie bartero-
wym działa tam już ok. 500 małych i średnich przed-
siębiorstw. Podobnie jak pieniądz lokalny, jest to jedno
z narzędzi, stanowiących odpowiedź na chroniczny
brak pieniędzy krajowych. Na temat praktyki barteru
mówił Dariusz Brzozowiec z Gliwic. Polski oddział BCI
Barter System zaprosił na konferencję prof. Berta van
Lamoena z Holandii, który przedstawił wykład na te-
mat systemu kształcenia młodych przedsiębiorców w
Międzynarodowej Szkole Biznesu, której jest jednym
z założycieli.
Innym zagranicznym gościem zaproszonym na
konferencję był redaktor angielskiego wydania MICHA­
ELA, Alain Pilote z Kanady. Przedstawił on wstęp do
idei Kredytu Społecznego, a także mówił na temat
kanadyjskich doświadczeń w propagowaniu tego sy-
stemu i wprowadzeniu go w życie w prowincji Alber-
ta. Ważny temat poruszyła w swoim wystąpieniu red.
Anna Mieszczanek. Mówiła o niezapłaconej domowej
pracy kobiet. Tematem tym zajmujemy się również w
MICHAELU. Wprowadzenie wynagrodzenia dla kobiet
wychowujących dzieci w domu jest jednym ze sposo-
bów zmniejszenia bezrobocia.
Nasz autor i koordynatorów konferencji, dr Szczęs-
ny Górski, mówił na temat szwedzkiego systemu pie-
niądza lokalnego „Solidar”, służącego zapewnieniu
minimum socjalnego dla wszystkich obywateli. Goś-
ciem spotkania w Zakopanem był prof. dr Ryszard Ko-
złowski, który przedstawił wykład na temat wspierania
lokalnej gospodarki i zmniejszania bezrobocia przy
wykorzystaniu źródeł energii odnawialnej. Uczestnicy
konferencji byli zatroskani obecną sytuacją na świecie.
Zanim rządy będą tworzyć wystarczającą ilość pienię-
dzy dla wszystkich, musimy je zastępować środkami
zamiennymi: pieniądzem lokalnym, barterem, bankami
czasu i działaniem u podstaw.
Janusz A. Lewicki
Skąd mamy wziąć pieniądze?
Uczesnicy konferencji przed pomnikiem papieża Jana Pawła II w Księżówce
(od prawej): Stefan Majerczak (wiceprzewodniczący Akcji Katolickiej Arch. Krakowskiej),
red. Janusz A. Lewicki, red. Alain Pilote, Marek Dzienniak, dr Szczęsny Górski