Michael styczeń - luty 2007

MICHAEL Journal: 1101 Principale St., Rougemont QC, J0L 1M0, Canada •

Tel.: (450) 469-2209

•

Fax (450) 469-2601

Dwumiesięcznik MICHAEL: ul. Komuny Paryskiej 45/3A, 50-452 Wrocław, Polska •

Tel.: (071) 343-6750

•

www.michael.org.pl

styczeń-luty 2007

„Obawiam się, że zwyczajny obywatel nie bę-

dzie zadowolony z tego, kiedy dowie się, że banki

mogą tworzyć i niszczyć pieniądze, i robią to. Ilość

istniejących pieniędzy różni się jedynie w zależności

od działania banków, które zwiększają lub zmniej-

szają depozyty i zakupy bankowe. Wiemy, jak to

funkcjonuje. Każda pożyczka, przekroczenie konta

czy zakup bankowy tworzą depozyt, a każda spłata

pożyczki, debetu, czy sprzedaż bankowa niszczą

depozyt”.

Ten wybitny autorytet dowodzi i potwierdza moje

powyższe wypowiedzi, że banki tworzą i anulują

przepływ pieniędzy, które codziennie wpływają do

banków, redukując pożyczki, a jeżeli potrzebne są

na następny cykl produkcyjny, są wtedy tworzone i

krążą, żeby finansować ten następny cykl. Czy wy-

jaśniłem to absolutnie jasno? Muszę to podkreślić:

wszyscy przedsiębiorcy w naszym kraju, reprezen-

tujący wszystkie dziedziny przemysłu i handlu, ob-

sługują swoje potrzeby finansowe

bezpośrednio

lub niebezpośrednio

za pomocą banków komer-

cyjnych. Nie istnieje żadna inna władza tworzenia

i anulowania pieniędzy. Nawet prawne środki płat-

nicze wchodzą w obieg poprzez banki handlowe,

które kupują je za pomocą swoich własnych czeków

bankowych.

Tylko niewielka ilość zarejestrowanych banków

wykonuje funkcje tworzenia i anulowania pieniędzy

za pomocą swoich czeków kliringowych. Wszystkie

nasze przedsiębiorstwa handlowe, a nawet insty

tucje oszczędnościowe i pożyczkowe oraz towa

rzystwa finansowe muszą przeprowadzać wszystkie

swoje czeki i inne transakcje finansowe przez cze-

kowe izby rozrachunkowe banków komercyjnych.

Chciałbym teraz rozwinąć mój poprzedni wykład

na temat „Własności tworzenia pieniędzy” i konsty-

tucyjnego utworzenia należącej do społeczeństwa

Niezależnej Krajowej Władzy Monetarnej. Następu-

jący fragment znakomicie przedstawia rozwinięcie.

Cytuję wyjątek z książki, wydanej w solidnej serii,

poświęconej Kredytowi Społecznemu, napisanej

przez przewodniczącego Sekretariatu Kre-

dytu Społecznego Donalda Neale’a wspólnie

z następnym przewodniczącym Sekretariatu

Alanem Armstrongiem, dyplomowanym eko

nomistą.

ZRÓWNOWAŻONY DOBROBYT.

WYZWANIE I ZMIANA. PIENIĄDZE

Książka opublikowana została przez

Sekretariat Kredytu Społecznego w Edynbur-

gu, w 1994 r. Strona 16.

Reforma systemu podaży

pieniądza

„Władza tworzenia pieniędzy musi zostać

wycofana z systemu bankowości komercyj-

nej. Tworzenie podaży pieniędzy społecznych,

wolnych od długu, musi powrócić do władzy

rządowej –

Zarządu Kredytu Narodowego

któremu powierzony jest obowiązek utrzy-

mywania ścisłej relacji między ilością dostar-

czonego pieniądza a ilością produkowanego

realnego bogactwa, z uwzględnieniem impor-

tu i eksportu oraz wzrostu i spadku wartości

kapitału, zapewniając tym samym, że zawsze

będzie istniał ‘efektywny popyt’, wystarczają-

cy do oczyszczenia rynku w każdym okresie

produkcyjnym. Wszystkie dane statystyczne

potrzebne do tego są już dostępne w Central-

nym Biurze Statystycznym.

Zarząd Kredytu Narodowego będzie musiał

być ustanowiony tak, by był odpowiedzialny

przed parlamentem, ale by był izolowany od wszel-

kiej formy manipulacji politycznej. Pod tym wzglę-

dem byłby on podobny do Biura Miar i Wag, które

jest odpowiedzialne za utrzymywanie i egzekwowa-

nie przestrzegania właściwych miar i wag we wszyst

kich transakcjach handlowych, będąc jednocześnie

wolnym od nacisków politycznych, które mogłyby in-

gerować w te standardy dla korzyści politycznych.

Krytycy, którzy mogą zarzucać, że pieniądze

tworzone pod kontrolą rządową, będą nieuchronnie

powodować wzrost inflacji,

muszą

być zdolni do

określenia, dlaczego tak musi być, skoro pieniądze

te byłyby tworzone dokładnie tymi samymi środkami

i z tego samego źródła – kredytu narodowego, co

pieniądze bankowe, a na dodatek nie ma żadnego

zarzutu, że pieniądze tworzone przez banki są nie-

uchronnie inflacjogenne.

Jak podkreślał Clifford H. Douglas: ‘Pieniądze są

tylko mechanizmem, za pomocą którego zajmujemy

się rzeczami. Nie mają one żadnych właściwości

za wyjątkiem tych, które wybieramy, żeby im je na-

dać. Wyrażenie takie jak: <W kraju nie ma żadnych

pieniędzy, za pomocą których można zrobić to czy

tamto> nie znaczy absolutnie nic, dopóki nie powie-

my także: <Dobra i usługi potrzebne do wykonania

tej rzeczy nie istnieją i nie mogą być produkowane;

dlatego bezużyteczne jest tworzenie równowartych

im pieniędzy>. Na przykład, infantylne jest po pro-

stu mówienie, że kraj nie ma żadnych pieniędzy na

poprawę świadczeń socjalnych albo na jakikolwiek

inny cel, kiedy istnieją umiejętności, ludzie i materia-

ły, żeby taką poprawę stworzyć’!!!

Ten klucz do reformy systemu monetarnego ot-

worzyłby drogę do dalszych projektowanych kro-

ków:



do wyeliminowania wszelkich możliwości inflacji

przez wprowadzenie naukowej albo godziwej ceny



do wyeliminowania chronicznego braku suma-

rycznej siły nabywczej w stosunku do sumy cen,

przez wprowadzenie Dywidendy Narodowej.

Dywidenda Narodowa

Dywidenda Narodowa byłaby wypłacana z części

nowych pieniędzy, tworzonych na koncie rządowym i

dostarczana jako siła nabywcza każdemu członkowi

społeczności, jako prawo. Niezwiązana byłaby ona

z zarobkami i byłaby wystarczająca do zapewnienia

‘pewnego standardu szacunku, zdrowia i przyzwoi-

tości, co jest pierwszym dezyderatem’.

Dywidenda Narodowa przełamie stare powią

zanie między zatrudnieniem a dochodem i będzie

konieczną reformą, kiedy, za przyczyną postępu

technologicznego, zatrudnienie nie może być dłużej

uważane za jedyne prawo do dochodu.”

Kiedy tylko zrozumiemy jasno powyższe zało

żenia, wtedy staje się logiczne, że całkowita podaż

pieniędzy społecznych może i powinna być roz

prowadzana dwoma strumieniami. Jedna część pły-

nie do Skarbu Państwa, żeby finansować wszystkie

wydatki rządowe wolne od długu, a druga część

jako pożyczki wolne od odsetek płynie do bankie-

rów, żeby finansowali przemysł i handel, przy nie-

wielkim koszcie pożyczki.

Widać to jasno na poniższym diagramie.

Rząd przestanie pożyczać pieniądze, a dług na-

rodowy razem z podatkami może zostać stopniowo

wyeliminowany w rozsądnie krótkim czasie.

Parlament i nasi lokalni posłowie są obecnymi

panami naszego społeczeństwa, wspierającymi i

wywołującymi złą ekonomię. Parlamentarzyści są

pełnymi winy marionetkami, odpowiadającymi przed

szefami swoich partii politycznych i państwowymi

biurokratami, którzy otrzymują instrukcje polityczne

od bankierskich ekonomistów. Wyborcy muszą do-

magać się, żeby posłowie prowadzili politykę ocze-

kiwaną przez wyborców, a

nie politykę narzucaną

nam przez bankierskich ekonomicznych komi-

wojażerów.

KLUCZEM, KTÓRY PRZYNIESIE SUKCES, JEST

NACISK ZE STRONY ARMII WYBORCÓW, PROWA-

DZĄCYCH KAMPANIĘ, KTÓRY MUSI BYĆ WIĘKSZY

NIŻ NACISK ZE STRONY EKONOMISTÓW. JEST

TO TAK PROSTE. HISTORIA DOWODZI, ŻE

„WOLA

LUDU” MOŻE BYĆ NAJWIĘKSZĄ SIŁĄ NA ZIEMI

Pozorowana demokracja, którą mamy, jest

wszechogarniająca i musimy jej użyć. Podstawą

wolności jest bezpieczeństwo finansowe.

POWSZECHNY JEST FAŁSZYWY ARGUMENT, ŻE

KONSUMENCI MUSZĄ OSZCZĘDZAĆ, ŻEBY FINAN-

SOWAĆ PRZEMYSŁ I HANDEL. JEST TO NAJGORSZE-

GO RODZAJU KŁAMLIWE TUSZOWANIE PRAWDY.

Poważny, trwały niedobór całkowitego dochodu

konsumentów ilustruje fałsz, często powtarzanego

stwierdzenia, że główne źródło pieniędzy uży-

wanych do finansowania przemysłu i handlu, sta-

nowią oszczędności społeczeństwa. Ta fałszywa

propaganda utrwala kłamstwo, że główne źródło

podstawowych inwestycji finansowych zapewniają

oszczędności społeczeństwa. Każdy dolar za-

oszczędzony przed natychmiastowym wydaniem

go na zakup, dostępnych dzisiaj w sklepach i biu-

rach dóbr i usług, powoduje, że dobra te pozostają

niesprzedane. Tylko dzięki komuś, gdzieś indziej w

społeczeństwie, pożyczającemu dodatkowo stwo-

rzone przez bank, zadłużone dolary, może być

możliwa sprzedaż dóbr, reprezentowanych przez

zaoszczędzonego dolara.

Propaganda oszczędzania nie tylko pomaga

ukryć fakt, że banki są właścicielami i tworzą całą

podaż zadłużonego pieniądza dla społeczeństwa,

ale także skutecznie przedstawia ona fałszywe

przekonanie, że nie istnieje żadna alternatywa i mu-

simy płacić rabunkowe podatki od naszych pensji,

zarobków i dywidend.

Dobrze wykształceni i dobrze opłacani ekono

miczni menedżerowie międzynarodowej oligarchii

finansowej, jej ekonomiści, stale podróżują, dora

dzając PaństwowymBiurokratom, urzędnikomSkar-

bu Państwa i wiodącym politykom Narodów Świata,

prowadzenie polityki, która służy obecnemu, złemu

systemowi ekonomicznemu międzynarodowych

bankierów.

Niemożliwość spłaty społecznego długu

właścicielom długu bankowego

Wszystkie pieniądze, każdy dolar, który krąży

w społeczeństwie, jest dolarem pożyczonym z ko-

mercyjnego systemu bankowego. Bankierzy two-

rzą wszystkie pieniądze społeczeństwa jako dług.

Nie istnieją żadne inne pieniądze. Jest zatem ab-

solutnie nielogiczne i kompletnie nierealistyczne

wmawianie społeczeństwu przez ekonomistów, wy

kładowców uniwersyteckich, polityków i wyższych

rangą bankierów, że musi ono, czy nawet może

spłacić swoje długi. Jest to absolutnie niemożliwe

z powodu bardzo prostego faktu, że wszystkie pie-

niądze są długiem. Gdybyśmy wyobrazili sobie, że

wszystkie nasze pożyczki z banków komercyjnych

zostaną spłacone, wtedy

SPOŁECZEŃSTWO NIE

MIAŁOBY ŻADNYCH PIENIĘDZY, A EKONOMIA, JAKĄ

SIĘ DZISIAJ POSŁUGUJEMY, ZAWALIŁABY SIĘ!!!

za otrzeźwiający fakt, o którymmożemy myśleć. Dla

czego ekonomiści i wyżsi rangą bankierzy starannie

zatajają tę tajemnicę? Naszym zadaniem i odpowie

dzialnością jest zdemaskowanie ich sekretu. Dla

elementarnej sprawiedliwości prawda musi zwy

ciężyć.

Uwaga: Cykle krążenia pieniędzy przedstawione

w tym wykładzie związane są z dyskutowanym te-

matem i nie mogą obejmować wszystkich przepły-

wów pieniędzy w każdej ekonomii.

Henry Reynel

PIENIĄDZE SĄ TWORZONE I ANULOWANE, KIEDY PRZEPŁYWAJĄ PRZEZ KAŻDY CYKL

PRODUKCJI I KONSUMPCJI WSZYSTKICH DÓBR I USŁUG

PODAŻ PIENIĄDZA, KTÓREJ WŁAŚCICIELEM JEST SPOŁECZEŃSTWO, MUSI BYĆ ZARZĄDZANA PRZEZ SPOŁECZNĄ NIEZALEŻNĄ

KRAJOWĄ WŁADZĘ KREDYTOWĄ

PRZEPŁYW PIENIĘDZY WOLNYCH OD DŁUGU

RZĄD. PODATKI SĄ NIEPOTRZEBNE

NIEZALEŻNA

KRAJOWA

WŁADZA KREDYTOWA

tworzy i anuluje podaż pieniądza.

Społeczna niezależna

RAJOWA

ŁADZA

REDYTOWA

ocenia całkowite potrzeby podaży

pieniędzy i zarządza tą podażą

Niezależny

Departament

Statystyki

Wolne od długu pieniądze wypływają do wszystkich konsumentów

i na wydatki rządowe. Jest to społeczne prawo do daru bogactwa,

dostarczonego przez maszyny, używające zagospodarowanej

energii słonecznej. Dziedzictwo kulturowe każdego.

Strumień

pieniędzy

powracających

K.W.K

BANKI

ROZPROWADZANA PODAŻ PIENIĄDZA WYPŁYWA

POPRZEZ PRZEMYSŁ

Druga Część (A) strumienia pieniędzy jest

stale anulowana jako wydawane przez

konsumentów pensje, zarobki i dywid-

endy. Koszty A przemysłu i handlu.

Pierwsza Część (B) strumienia pieniędzy

jest stale anulowana, kiedy powraca tytułem

zapłaty za koszty B przemysłu i handlu.

Pieniądze płyną stale jako

pożyczki przez cały przemysł

w czasie produkcji i dystrybucji

wszystkich dóbr i usług.

Pieniądze są zarówno syste-

mem księgowości, używanym

do ustanowienia cen sprzedaży,

jak i środkiem wymiany.

PRZEMYSŁ

DOBRA I USŁUGI DETALICZNE

opracował Henry Reynel

ZMODERNIZOWANY CYKL PODAŻY PIENIĘDZY, PRZEPŁYWAJĄCYCH WEDŁUG ZASAD KREDYTU SPOŁECZNEGO

Całkowita podaż pieniędzy społecznych przepływa ze źródła pochodzenia, społecznej Krajowej Władzy Kredytowej, dwoma ciągłymi strumieniami. Jeden

strumień stanowią wolne od długu pieniądze, przeznaczone na finansowanie wszystkich wydatków rządowych. Drugi strumień to pożyczki kredytowe dla

ich dystrybutorów, prywatnych banków komercyjnych, udzielane na zerowy procent. Banki udzielają pożyczek kredytowych na finansowanie przemysłu

i handlu. Wielkość strumienia pieniędzy przeznaczonych na konsumpcję jest utrzymywana w równowadze z wielkością strumienia dóbr i usług, dostęp-

nych po cenach detalicznych.