Table of Contents Table of Contents
Previous Page  13 / 24 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 13 / 24 Next Page
Page Background

13

MICHAEL Journal: 1101 Principale St., Rougemont QC, J0L 1M0, Canada •

Tel.: (450) 469-2209

Fax (450) 469-2601

Dwumiesięcznik MICHAEL: ul. Komuny Paryskiej 45/3A, 50-452 Wrocław, Polska •

Tel.: (071) 343-6750

www.michael.org.pl

maj-czerwiec-lipiec 2007

Wowym czasie istniało prawo, że dziesięcinę czy

podatki na rzecz Świątyni można było płacić jedynie

przy użyciu pewnej monety, zwanej „półszeklem

świątynnym”, na którą handlarze pieniędzy zdołali

uzyskać monopol. Istniało wtedy wiele różnych mo-

net, ale ludzie musieli posiadać tę właściwą, żeby

zapłacić swój podatek na rzecz Świątyni. Co więcej,

gołębie i zwierzęta, które ludzie kupowali, by złożyć

je jako ofiarę, też można było kupować jedynie za

tę samą specjalną monetę, którą handlarze pienię-

dzy wymieniali pielgrzymom po koszcie dwukrotnej

lub wielokrotnej jej faktycznej wartości, gdy była ona

używana do zakupu towarów. Jezus więc powywra-

cał ich stoły i powiedział:

„Mój dom ma być domem mod itwy, a wy czy-

nicie z niego jaskinię zbójców”.

Nauczanie Kościoła

Biblia zawiera wiele tekstów, które jasno potę­

piają pożyczanie pieniędzy na procent. Poza tym,

ponad 300 lat przez Jezusem

Chrystusem grecki filozof Arysto-

teles potępił także pożyczanie na

procent, wskazując, że „niedo-

rzecznością jest, by pieniądze, z

natury bezpłodne, rodziły pienią-

dze”. Ponadto Ojcowie Kościo-

ła, od najdawniejszych czasów,

zawsze zdecydowanie potępiali

lichwę. Święty Tomasz z Akwinu

w

Summie Teologicznej

(2, 2 ,Q.

78), w ten sposób podsumował

nauczanie Kościoła na temat po-

życzania pieniędzy na procent:

„Jest napisane w Księdze

Wyjścia (22,24): ‘Jeś i poży-

czysz pieniądze ubogiemu z

mojego udu, żyjącemu obok ciebie, to nie bę-

dziesz postępował wobec niego jak ichwiarz i

nie każesz mu płacić odsetek’. Ten, kto pobiera

lichwę za pożyczanie pieniędzy postępuje nie­

sprawied iwie, ponieważ sprzedaje on to, co nie

istnieje i takiedziałanieewidentnieustanawianie-

równość i w konsekwencji niesprawiedliwość...

Z tego wynika, że jest złem samym w sobie po-

bieranie opłaty ( ichwa) za użycie pożyczonych

pieniędzy i tak jak w przypadku innych występ-

ków przeciwko prawu istnieje obowiązek zwrotu

niesprawied iwie zdobytych pieniędzy”.

W odpowiedzi na przypowieść o talentach z

Ewangelii (Mateusz 25,14-30 i Łukasz 19,12-27),

która, na pierwszy rzut oka, wydaje się usprawie­

dliwiać odsetki („Sługo zły i gnuśny!... Powinieneś

był więc oddać moje pieniądze bankierom, a ja

po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją wła­

sność.”) św. Tomasz z Akwinu napisał:

„Odsetki, o

których wspomina Ewange ia muszą być rozwa-

żane w sensie metaforycznym; oznaczają one

dodatkowe dobra duchowe, których domaga się

od nas Bóg – Bóg, który zawsze chce, żebyśmy

robi i epszy użytek z dóbr, powierzonych nam

przez Niego i jest to d a naszej korzyści, a nie

Jego.”

Tak więc ten tekst Ewangelii nie może uspra­

wiedliwiać odsetek, ponieważ, jak mówi św. Tomasz,

„argument nie może być oparty na metaforycznych

wypowiedziach”.

Inny fragment Biblii, który przedstawia te pro­

blemy znajdujemy w Księdze Powtórzonego Prawa

23,20-21: „Nie będziesz żądał od brata swego od-

setek z pieniędzy, z żywności ani odsetek z czego-

kolwiek, co się pożycza na procent. Od obcego mo-

żesz się domagać, ale od brata nie będziesz żądał

odsetek”. Święty Tomasz wyjaśnia:

„Żydzi mie i zabronione pobieranie odsetek

od ‘swoich braci’, czy i od innych Żydów. Zna­

czy to, że żądanie od kogoko wiek odsetek od

pożyczki jest po prostu złem, ponieważ każdego

człowieka na eży traktować jako ‘b iźniego swo-

jego i brata’, zwłaszcza według prawa ewange-

icznego, które musi kierować udzkością. Zatem

Psa mista o człowieku sprawied iwym, mówi ot-

warcie jako o tym: ‘kto nie daje swoich pienię-

dzy na ichwę’ (15, 5) i Ezechie (18,17) o: ‘synu,

który nie uprawiał ichwy, nie żądał odsetek’”.

To, że Żydom pozwolono na żądanie odsetek od

Propozycje Kredytu Społecznego wyjaśnione w 10 lekcjach

od długu, tworzone przez społeczeństwo

obcych, pisał św. Tomasz, było tolerowane, żeby

uniknąć większego zła, bojąc się, że mogą oni ob-

ciążać odsetkami innych Żydów, czcicieli prawdzi-

wego Boga. Święty Ambroży, komentując

ten sam tekst, nadaje słowu „obcy” znacze-

nie „wrogowie” i podsumowuje: „Ktoś może

domagać się odsetek od tego, komu chce

prawnie zaszkodzić, od tego, z kim spra-

wiedliwie prowadzi wojnę”.

Święty Ambroży powiedział także:

„Czymże jest ichwa, jeś i nie zabiciem

człowieka?”.

Święty Jan Chryzostom: „Nic nie jest

bardziej haniebne i okrutne niż ichwa”.

Święty Leon: „Skąpiec, który utrzymu-

je, że wyświadcza swemu sąsiadowi przy-

sługę, podczas gdy go oszukuje, jest nie-

sprawied iwy i zuchwały… Ten, kto wśród

innych zasad pobożnego prowadzenia

się nie będzie pożyczał swoich pieniędzy

na ichwę, będzie cieszył się wiecznym

odpoczywaniem… podczas gdy ten, kto

bogaci się z krzywdą d a innych, zasłu­

guje w zamian na wieczne potępienie”.

W roku 1311 na soborze w Wiedniu pa-

pież Klemens V ogłosił nieważność całego

świeckiego prawodawstwa, popierającego

lichwę, a „wszyscy, którzy popadają w błąd

uporu, utrzymując, że wymuszanie lichwy

nie jest grzechem, powinni być ukarani jako

heretycy”.

Vix pervenit

1 listopada 1745 r. papież Benedykt XIV

ogłosił encyklikę

Vix pervenit

zaadresowaną

do biskupów włoskich, poświęconą lichwie i

innym nieuczciwym dochodom, w której lichwa i po-

życzanie pieniędzy na procent są jasno potępione.

29 lipca 1836 r. papież Grzegorz XVI rozciągnął tę

encyklikę na cały Kościół. Mówi ona:

„Natura grzechu zwanego ichwą ma swo-

je właściwe miejsce i źródło w kontrakcie po­

życzki. Ten finansowy kontrakt uzgodniony

między stronami żąda, z samej swej natury,

żeby jedna osoba zwróciła drugiej ty ko ty e, i e

otrzymała. Grzech po ega na

tym, że czasami kredytodaw-

ca żąda więcej, niż pożyczył.

Zatem utrzymuje on, że na eży

mu się pewien zysk poza tym,

co pożyczył, a e jakiko wiek

zysk, którzy przekracza sumę,

jaką pożyczył, jest bezprawny i

ichwiarski.

Nie można darować grzechu

ichwy dowodząc, że zysk nie

jest wysoki czy nadmierny, lecz

raczej umiarkowany czy mały…

Prawo rządzące pożyczkami

po ega nieodzownie na równo-

ści tego, co jest pożyczone i

zwrócone… D atego, jeś i ktoś

otrzymuje odsetki, musi zwrócić przywłaszczo-

ne mienie zgodnie z wzajemnym zobowiązaniem

sprawied iwości…”

W 1891 r. papież Leon XIII w encyklice

Rerum

novarum

napisał:

„(2) Zło powiększyła jeszcze

żarłoczna ichwa, którą aczko wiek Kościół już

nieraz potępił w przeszłości, udzie jednak chci-

wi i żądni zysku uprawiają w nowej postaci”.

W tej sprawie warto wziąć pod uwagę do­

świadczenie banków islamskich. Koran – święta

księga muzułmanów – zabrania lichwy, podobnie

jak Biblia chrześcijan. Lecz muzułmanie wzięli te

słowa poważnie i od 1979 r. ustanowili system ban-

kowy, który jest zgodny z zasadami Koranu. Banki

islamskie nie posiadają odsetek ani na kontach bie-

żących, ani depozytowych. Inwestują one w przed-

sięwzięcia gospodarcze i wypłacają swoim depozy-

tariuszom udziały ze wszystkich zysków. Nie jest to

jeszcze system Kredytu Społecznego zastosowany

w całości, ale jest to przynajmniej, więcej niż zasłu-

gująca na szacunek, próba ustanowienia systemu

bankowego, zgodnego z prawami moralnymi.

opracował Alain Pilote

Św. Tomasz z Akwinu

Benedykt XIV

Zapraszamy na

MIĘDZYNARODOWY KONGRES

Pielgrzymów św. Michała

w dniach: 1-2-3 września 2007 r.

oraz

Seminarium Kredytu Społecznego

w dniach od 25-31 sierpnia 2007 r.

do Instytutu Louisa Evena dla Sprawiedliwości Społecznej przy

1101 Principale St., Rougemont (pod Montrealem) Quebec, Kanada

Tegoroczni uczestnicy z pięciu kontynentów: Nowej Zelandii, Filipin, Afryki, Madagaskaru, Fran-

cji, Polski, Szwajcarii, Austrii, Ekwadoru, Peru, Kolumbii, Paragwaju, Meksyku, USA i Kanady

Dzienny program seminarium:

7:10 Różaniec i Msza św. w parafialnymi kościele p.w. św. Michała Archanioła, 10:00-11:00 wykład i przerwa, 11:00-12:00

warsztaty, 12:00-14:00 przerwa na obiad i Różaniec, 14:00-15:00 studium, 15:00-16:00 warsztaty i przerwa, 16:15-17:15

wykład, 17:15-18:00 warsztaty, 18:00 kolacja; 20:00-22:00 temat wolny.

Program Kongresu:

Sobota

: 13:30 Różaniec i przywitanie gości; 14:30 otwarcie sesji konferencyjnej; 16:00 Msza św. w kościele parafialnym,

17:30 kolacja; 19:00 prezentacja gości z Australii i Nowej Zelandii; 22:00 zamknięcie.

Niedziela:

9:00 Różaniec, i prezentacja gości z Francji, Polski i Ameryki Południowej; 12:00 przerwa na obiad; 13:30 pre-

zentacja delegacji z Afryki, Madagaskaru, Meksyku, USA i Kanady; 16:30 procesja Różańcowa ulicami Rougemont i zdjęcie

grupowe przed kościołem, 17:00 Msza święta w kościele; 18:30 kolacja, 19:30 przedstawienie i odznaczenie zasłużonych

Pielgrzymów.

Poniedziałek:

9:00 Msza św. w kościele, 10:00 podsumowanie i zamkniecie; 14:00 pielgrzymka.

Rezerwacja i informacje dotycząca noclegów, posiłków i stroju w naszej redakcji.

Zapraszamy i oczekujemy Waszego udziału w Kongresie